Het is inmiddels alweer twee jaar geleden dat Resident Evil: Umbrella Chronicles als een van de eerste on-rail shooters uitkwam op de Wii. Natuurlijk kenden we dit genre al jaren uit de arcades, en af en toe op een console, maar de Wiimote leende zich uitstekend voor dit uitstervende speltype. Lopen met een joystick was verleden tijd, het enige wat je hoefde te doen was je Wiimote op je beeld te richten en te schieten, schieten, en nog eens schieten. We zijn nu twee jaar verder en mede door het succes van Umbrella Chronicles, leeft het genre als nooit tevoren. Slechts een paar maanden geleden kwam Dead Space Extraction uit die het genre een extra filmisch aspect gaf. Deze trend wordt nu ook in het Resident Evil-universum doorgezet met Resident Evil: Darkside Chronicles.
Fans van de Resident Evil-serie zullen zich gelijk thuisvoelen na het opstarten van de game. De feel is helemaal aanwezig en in de intro zien we Leon S. Kennedy (bekend uit onder andere Resident Evil 2 en 4) op een mi ie in Zuid Amerika. Vergezeld door zijn stoere partner Jack Krauser gaat hij op zoek naar Javier Hidalgo, die duistere contacten met Umbrella schijnt te hebben. Na de eerste zombies te hebben gedood begint het avontuur echt. Leon begint te vertellen over zijn verleden in Raccoon City (Resident Evil 2) en later over Rockfort Island (Resident Evil: Code Veronica). Naast de bekende locaties en verhalen worden de fans dus ook getrakteerd op een nieuw avontuur, dat helaas wel wat kort is.
De focus ligt, net als in voorganger Umbrella Chronicles, op de herkenning van de locaties uit de voorgaande games. Altijd al willen zien hoe het politiebureau uit Resident Evil 2 er in volledig 3D uitziet? Geen probleem, dit is je kans. Volledig om je heen willen kijken in de cellen op Rockfort Island? Ook dat is nu mogelijk. De makers hebben de locaties uit beide spellen in volledig 3D opgebouwd en dat zorgt dus wederom voor een uniek perspectief op die oude bekende werelden. Het spel is dan ook grotendeels een feest van herkenning, vol met details als schilderijen, lampen of kaarsen. Deze kun je dan weer kapot kunt schieten om speciale items te vinden. Je zult daarom de helft van de speeltijd op al die kleine details schieten in de hoop wat wapens, health of emblemen te vinden.
Frustratie
Een groot verschil met het eerste deel is de vernieuwde camera. Daar waar de camera bij Umbrella Chronicles redelijk stilstond, alsof de karakters op een rolstoel door de levels geduwd werden, schud en tril je in Darkside Chronicles alle kanten op. In het begin is het even wennen als je letterlijk door de ogen van Leon kijkt. Leon kijkt links, rechts, naar beneden en dan schuin richting een zombie. Nooit zal de camera ook maar drie seconden focu en, het beeld blijft, net als de ogen in het echt, bewegen. In het begint brengt dit ontzettend veel frustratie. Stel je voor, een zombie verschijnt voor je. Je richt je Wiimote op het midden van het scherm, waar de zombie staat. Maar omdat Leon aangevallen wordt, loopt hij wat opzij, waardoor de zombie in je beeld ook verschuift. Je bent dus constant de zombie over je scherm aan het volgen en een headshot maken is daarom nog nooit zo lastig geweest. Maar als je even doorspeelt, zie je waarom Capcom deze keuze heeft gemaakt. Het is chaos, er is geen focus, je leeft echt in een wereld waarin je aangevallen wordt en je moet constant corrigeren en focu en. Meer dan ooit zal deze stijl je in het spel zuigen. Het enige wat je moet doen is deze filmische situatie accepteren. Als je dat doet, ben je zélf dat karakter en sta jijzelf in paniek voor die zombie.
Net als in Umbrella Chronicles kun je in Darkside Chronicles ook weer samen met een vriend op stap in de coöperatieve modus. Een tweede cursor op het scherm zorgt mi chien voor wat meer onduidelijkheid, maar het is ook dubbel zo leuk. Als je eenmaal weet dat de kogels gedeeld worden en je dus maar beter verschillende wapens kunt gebruiken, wordt het zelfs een tactische aangelegenheid. Omdat elk level rond de 15 minuten duurt en je highscores kunt verbeteren, is het tevens een erg leuke game om af en toe eens op te pakken, zelfs op feestavonden. Want zelfs mensen die nooit een Resident Evil (of on-rail shooter) hebben gespeeld zullen hier fun aan beleven.
You are dead!
Darkside Chronicles is dan ook een vermakelijk spel. Het is spannend door de goed getimede rustmomenten, en doordat de camera volledig automatisch loopt hoef je je alleen maar te focu en op de zombies. De levels zitten goed in elkaar en kunnen op bepaalde momenten op meerdere manieren doorlopen worden. Ook is de game vrij vergevend, mede door de schokkende camera worden bepaalde mi ers wel eens door de vingers gezien, en je zult bijna altijd wel genoeg health en ammo hebben. In je eentje is het avontuur een stuk intenser en op de moeilijkste moeilijkheidsgraad zul je het 'You are dead' scherm vaker zien dan je lief is.
De game is echter niet op alle fronten perfect. Het verhaal is soms belachelijk en ook de stemacteurs zijn vaak lachwekkend. Het spel zit vol met momenten waarbij je niet snapt waarom de personages zo reageren. Waarom naar een kelder rennen als je gewoon naar buiten kunt gaan? Waarom een vrouw redden die niet gered wil worden? Het is niet allemaal logisch, maar het is allemaal eerder lachwekkend dan storend.
Ook stuurt de game je onderbewust aan om al je sterke wapens te houden tot aan het eindgevecht, waardoor je vaak hele levels speelt met je handgun. Het is jammer dat je je daarom soms moet inhouden, omdat de eindbazen zoveel vuurkracht vereisen. Het zal even duren voordat je door hebt hoe je een baas moet verslaan, wat tot de nodige frustratie kan leiden. Bovendien zitten sommige checkpoints niet gelijk aan het begin van een gevecht en zul je als je dood gaat telkens een stuk over moeten doen. Maar als de frustratie eenmaal is gezakt, pak je de controller weer op en vind je de oplo ing.