Het is niet zo gek dat veel gamers direct een FPS voor zich zagen bij de besturing van de Wii. De Wii-afstandsbediening laat zich zo omtoveren tot een schietwapen met de B-knop als de trigger. Dan is het toch een verra ing dat wanneer je Red Steel speelt, het nog een flinke tijd kan duren voordat je de besturing echt in de vingers hebt. Het klinkt zo logisch, maar het is zo ontzettend anders dan we gewend zijn. Ben je eenmaal zover, dan je haal je er ook flinke voldoening uit en werkt het zoals verwacht bijzonder goed.
Red Steel zelf is wat minder origineel. Het spel vertelt het verhaal van de Amerikaanse Scott die met zijn grote liefde wil trouwen. Eerst moet hij nog door de ‘Meet the Parents’-fase heen en bij zijn aanstaande schoonvader op bezoek. Laat die man nou net een van de grote leiders van de Yakuza zijn. Daar aangekomen breekt dan ook de hel los wanneer iedereen zich tegen jullie keert en je verloofde wordt ontvoerd. Toch weet je nog net je schoonpa te redden van de dood en heb je gelukkig zijn respect te pakken. Nu die verloofde nog!
Zoals gezegd is de besturing wat stroef aan het begin, maar als je even doorzet werkt het toch bijzonder goed. Het is, naast Call of Duty 3, de eerste shooter op de Wii, dus er is gewoonweg nog weinig ander vergelijkingsmateriaal. Maar als er iets werkt aan Red Steel, dan is het wel de besturing.
Je richt met de afstandbediening, terwijl er geschoten moet worden met de B-knop. De analoge stick op de nunchuck gebruik je om te bewegen. Ubisoft heeft nog voor wat extra gimmicks gezorgd. Zo kun je door bewegingen met je nunchuck te maken herladen, wapens oppakken, deuren openen, tafels omver werpen voor dekking en uiteraard granaten werpen. Met de A-knop kun je een vijand vastleggen, waarna de camera dit personage volgt. Om het nog duidelijker te maken kun je door het naar voren bewegen van de afstandsbediening ook nog inzoomen. Je bent hierdoor heel actief bezig met het spel.
Wanneer je vordert, speel je op een gegeven moment ook nog de focus time mode vrij. Het is namelijk een oude legende dat ninja’s de tijd stil kunnen zetten. Niet echt natuurlijk, maar zelf krijgen ze de sensatie alsof het wel gebeurt. Sure! Maar goed, wanneer je de A-knop gebruikt om de camera op een tegenstander vast te zetten en je de afstandbediening snel naar voren en achter beweegt, staat de tijd stil en kun je binnen beperkte tijd punten vastleggen bij je tegenstanders, zoals het hoofd of wapens om die uit de handen te schieten. Laat de A-knop vervolgens op tijd los en Scott weet met een paar perfect gerichte schoten met zijn tegenstanders af te rekenen.
Eigenlijk biedt Red Steel twee wensen van gamers in één game, want je mag ook een heuse katana op pakken en het één-tegen-één opnemen tegen de beste zwaardvechters van Japan. De actie in Red Steel wordt zo nu en dan afgebroken wanneer je iemand anders met een zwaard of een ander mêleewapen tegen komt. In plaats van die gewoon neer te schieten, zoals je het met iedereen doet, grijpt Scott om een of andere manier altijd zijn zwaard. Het zal wel iets met eer of respect te maken hebben, maar wat maakt het ook uit, want het is verschrikkelijk tof!
Wanneer je in een zwaardgevecht belandt, heb je een katana in je rechterhand en een kapot zwaard in je linkerhand. Van je vijand kun je lichte en zware aanvallen verwachten, waarbij je de lichte aanvallen af kunt weren door op tijd met de nunchuck te wapperen, zodat je kapotte zwaard de aanval tegen houdt. Met enig geluk is je tegenstander dan zo in de war dat hij helemaal open staat voor een aanval van jou. Bij een krachtige aanval zit er niets anders op dan ontwijken, wat je kunt doen door de C-knop ingedrukt te houden en opzij te stappen met de analoge stick. Dan sta je er direct mooi bij om weer een aanval te doen.
De aanvallen zelf worden heel aardig van beweging naar zwaardslaggeconverteerd. De precisie laat nog wel te wensen over en vaak komt hettoch gewoon neer op wat hakken met je afstandsbediening, maar het werktwel. Beweeg je van boven naar beneden, dan doet Scott een slag vanboven naar beneden. Door training kun je ook nog nieuwe moves leren,welke ontzettend tof zijn om uit te voeren. Zo kun je bij de eerstebeweging beide zwaarden van boven naar beneden in je tegenstanderhakken en hak je bij een volgende weer de voeten er zo goed als af. RedSteel is overigens compleet zonder bloed en al helemaal zonderrondvliegende ledematen. Zo jammer!
De besturing werkt dus goed, maar als we nu eens kijken naar het spelzonder de leuke besturing. Wat blijft er dan nog van over? Eigenlijkeen bijzonder saai en standaard spel. Je zult constant in S-vormigegangetjes lopen, in een grotere ruimte alle vijanden af te knallen, omvervolgens weer naar het volgende gangetje te lopen en de volgenderuimte in te gaan. Nu is dat natuurlijk vrij normaal voor shooters,maar enige variatie of originaliteit is zeker welkom. Ook de graphicshelpen niet echt om het geheel wat mooier aan te kleden.
Op zich mogen de graphics niets uit maken, maar als je ziet wat ergedaan wordt met bijvoorbeeld Twilight Prince of Resident Evil 4, danis het bijna schandalig hoe matig dit eruit ziet. De eerste screenshotsen filmpjes hebben niets laten zien van hoe het spel er nu uit ziet. Enhet zou niet eens zo heel erg zijn als het niet ook nog gevolgen heeftvoor de gameplay, want alles lijkt op elkaar en dan is het extreemlastig om je vijand van de omgeving te onderscheiden. Vooral bijsnipers is het gewoonweg de bedoeling om ze op je te laten schieten,zodat je kunt zien waar ze in vredesnaam vandaan komen.
Red Steel komt als spel op zich nergens boven het gemiddelde uit en dit komt alleen maar extra in uiting door het lineaire karaktervan het spel, het standaard wapenarsenaal dat je in je handen gedouwdkrijgt en de matige AI van je tegenstanders. Red Steel kent natuurlijkook wel zijn hoogtepunten, zoals het jager pel dat je van eengestoorde Yakuza moet spelen. Hierin ben je een konijn waarop gejaagdwordt in een bizar spelletje vol ontploffende konijntjes en mannenverkleed in meisjeskostuums. Heel freaky.
Ook een gemiste kans is de multiplayer, waarin je met z’n vieren op debank tegen elkaar kunt spelen in Deathmatch, Team Deathmatch en nog eenoriginele mode waarbij je afstandsbediening een telefoon is waardoor jeopdrachten krijgt. Hoewel de multiplayer goed werkt is het dus nietonline te spelen, terwijl het spel daar zo geschikt voor is. Ubisoftheeft blijkbaar alles op alles gezet om Red Steel met de launch van deWii in de winkels te krijgen. Had het spel nog extra ontwikkeltijdgegund en slordige dingen verholpen als vijanden die denken teschieten, maar geen wapen in de hand hebben, tegenstanders die ergen taan zoals ze gemodelleerd worden (met armen en benen wijdt), slechtgeplaatste checkpoints en het mislukken van het saven ervan of deondertiteling die nooit synchroon met de gesproken tekst loopt.
Red Steel is op twee manieren te beoordelen. Allereerst voor mensen dieeen Wii gekocht hebben, niet vaak gamen, maar ook eens een schietspelwillen proberen. Koop je het spel niet als shooterfan maar puur voor debesturing, dan is het zeker de moeite waard. Wij kijken echter naar hetspel of die geschikt is voor de gamer. Hier komt Red Steel tekort.Hetgene wat het spel redt is de besturing. Het heeft zijn nadelen,omdat het erg sloom werkt, maar het werkt goed en tilt Red Steel boveneen gemiddeld niveau uit. Aan jou de keus of dat genoeg is om tot eenaankoop over te gaan.