Net als in voorgaande delen van Ratchet & Clank, biedt ook het vierde deel weer een flinterdun verhaaltje waarin in ieder geval genoeg situaties worden gesitueerd om er flink op los te mogen knallen. In Gladiator worden Ratchet en zijn vrienden Clank en Big Al (die kerel die je wapens regelt) gevangen genomen door een zekere Gleeman Vox, een media magnaat à la John de Mol, die eigenaar is van het mediabedrijf Vox Network (ongetwijfeld afgeleid van het grote Amerikaanse media concern Fox). Gleeman Vox, letterlijk een gehaaide zakenman, heeft een programma ontwikkeld genaamd Dreadzone waarin helden moeten overleven in een groot aantal arena's. Hierin krijgen zij te maken met grote aantallen vijanden en andere beproevingen om het vervolgens op te nemen tegen andere helden.
Je zul hem al wel aan voelen komen: onze antiheld Ratchet wordt door Vox gedwongen om ook deel te nemen aan de spectaculaire arena gevechten waar miljarden kijkers, verspreid over het hele heelal, voor aan de buis gekluisterd zitten. Om Ratchet aan zijn “plicht” te houden heeft Vox hem een nekband om laten doen die hij kan laten exploderen als Ratchet te lastig wordt. Deze setting is natuurlijk perfect om de welbekende gameplay van de Ratchet & Clank serie te ondersteunen en ook in deze game kom je dus weer precies dezelfde situaties tegen als in voorgaande games.
Omdat we alles al een keer eerder hebben gezien, lijkt het erop dat deze game waarschijnlijk zeer snel in herhaling gaat vallen en je hem niet langer speelt dan een uurtje of drie, zeker als je weet dat je steeds van arena naar arena gaat zonder dat het verhaal je door de game heentrekt. Maar niets is minder waar: deze game blijf je spelen. En waarom blijf je deze game spelen? Omdat de gameplay gewoon té verslavend is. Iedere gamer kan met deze game overweg en je kunt kiezen uit meerdere moeilijkheidstanden om de game pittiger of minder pittig te maken. Op de moeilijkere standen moet je echt voorzichtig zijn voor je jezelf midden in het strijdgewoel mengt. Je zult redelijk tactisch te werk moeten gaan en gelukkig wordt je vergezeld door twee zwevende robotten die vanaf het begin van de game aan je zijde staan.
De robotten zijn nieuw in de Ratchet & Clank serie en kun je qua gezelschap zien als de vervangers van Clank, omdat laatstgenoemde vanuit de controlekamer Ratchet begeleid. Deze robotten (welke je tevens kunt customizen) kun je naast het nodige schietwerk, ook allerlei klusjes laten doen die je in voorgaande games zelf moest doen zoals het hacken van sloten en het ronddraaien van grote moeren om bepaalde deuren te openen. Hier verdwijnt ook meteen een stuk gameplay wat in de voorgaande games, naast het vele schietwerk, voor wat afwi eling zorgde. Wat er dus overblijft is eigenlijk een pure schietgame en voor een schietgame heb je natuurlijk een groot arsenaal aan wapens nodig. Iets waar Ratchet nooit om verlegen heeft gezeten.In Ratchet Gladiator heb je weer een aantal heerlijke wapens tot je beschikking die je gemakkelijk kunt hanteren en switchen door middel van de R2 en de linkerjoystick. Tijdens heftige gevechten gaat de game even in een pauze stand waardoor je niet hopeloos afgeknald wordt op het moment dat je op zoek bent naar het ideale schietijzer. De wapens kennen in Gladiator een aantal upgrade mogelijkheden die je of kunt kopen of kunt verdienen door veel gebruik te maken van het wapen. Deze zijn verdeeld over de Alpha en Omega mods, waarbij de Omega mods gekocht kunnen worden en de Alpha mods via een soort van ervaring ysteem opgewaardeerd worden. Je kunt hierbij denken aan sneller vuren of grotere kracht. De Omega mods voegen speciale effecten toe aan je wapens zoals een shock effect of een napalm effect. Hierdoor kun je, door een vijand bijvoorbeeld met de shock mod te raken, ook omringende vijanden te grazen nemen.
Natuurlijk zijn er ook wat mindere punten te vinden in Ratchet Gladiator. Zo vind ik de voertuigen, die je bij bepaalde challenges moet gebruiken, niet echt overtuigend besturen. Je moet namelijk beide joysticks gebruiken om die dingen vooruit te krijgen. Bij de grote looptank werkt dat wel, maar bij snelle actie die je voorgeschoteld krijgt als je plaats neemt op de hooverbike, wordt het lastig om met de joysticks te ga en en te sturen. Ik had liever gezien dat Insomniac voor een “normale” racegame besturing had gekozen. Ook is het jammer dat het platformelement uit de voorgaande games bijna zo goed als verdwenen is en er eigenlijk alleen nog maar geschoten wordt en de game al snel wat repetitief zal aanvoelen, ook al blijft de gameplay toch gigantisch verslavend.
Op grafisch niveau overtreft Ratchet Gladiator zeker weer zijn voorganger, als is het maar minimaal. De framerate blijft gedurende de gehele game extreem hoog en zakt alleen wat in als er net iets teveel tegenstanders en activiteit tegelijk het scherm delen. Gezien de hoeveelheid actie die je ziet in Gladiator, is dit toch echt het toppunt van het kunnen van de PlayStation 2. Jammer is dan weer dat de werelden toch wat minder groots lijken dan die je in de voorgangers van Gladiator vond. De planeten zijn nog wel aanwezig, maar zijn verdeeld in een aantal challenges, terwijl de planeten in de eerste drie delen nog één groot level vormden. Ook zijn de tegenstanders veelal hetzelfde, hoewel dit waarschijnlijk wel logisch is omdat je de gehele game in een tv-show sfeer speelt en je niet te maken krijgt met specifieke vijanden die je op de verschillende planeten kunt vinden.
Net als in het derde deel, kun je ook in Gladiator elkaar weer bestrijden in een uitgebreide multiplayermode. Je kunt zowel offline als online uitmaken wie de sterkste is en ook zit er in Gladiator een coöperatieve mode waarin je met twee personen de singleplayermode kunt uitspelen. Je zwevende hulprobotten zullen dan verdwenen zijn en je moet zeker goed samen kunnen werken om ook op de hogere moeilijkheidsgraden de challenges succesvol te kunnen afronden. De gameplay van Gladiator is natuurlijk perfect om te zetten in een onlinemode, zeker omdat de game speelt als een shooter. Online kun je deze keer met tien mensen tegelijk spelen op een elftal maps in bekend in de oren klinkende multiplayermodes waaronder deathmatch en capture the flag.
Al met al kan ik concluderen dat Ratchet Gladiator een waardige toevoeging is aan de Ratchet & Clank serie. De singleplayer biedt genoeg speelplezier, ook al is deze dan wel meer van hetzelfde en bijna identiek aan zijn voorgangers, en ook de multiplayermode zal je toch zeker lang zoet kunnen houden. Alleen voor de mensen die de gameplay van Ratchet & Clank na vier delen nu wel een beetje zat zijn, zal deze game geen potten kunnen breken, maar voor de mensen die gewoon geen genoeg kunnen krijgen van deze reeks en op zoek zijn naar een verslavende, goede game en waar voor hun geld willen, is Ratchet Gladiator absoluut een aanrader.