Ratchet & Clank: All 4 One | Gamer.nl

Ratchet & Clank: All 4 One | Gamer.nl

Voor de Total War-purist is het ketterij van de hoogste orde: geen historische setting, maar een volledig fictieve wereld waarin orks, vampiers en dwergen elkaar brullend de hersenpan inslaan. Dat is misschien jammer voor de geschiedenisliefhebber, maar Total War: Warhammer belooft meer spektakel dan ooit tevoren.

Eigenlijk is het vreemd dat Ratchet and Clank nu pas een game krijgen waarin samenwerking tu en meerdere spelers de rode draad vormt. In All 4 One krijgen zij gezelschap van Dr. Nefarious en Copernicus Leslie Qwark. De weinig intimiderende bad guy Nefarious heeft een gruwelijk monster losgelaten op de stad, maar stond er niet bij stil dat dit ontembare beest het ook op hem gemunt heeft. Ratchet, Clank, Nefarious en Qwark bevinden zich plotseling in hetzelfde schuitje en werken noodgedwongen samen zich uit de nesten te werken.

De opzet van het spel kennen we van andere coöpgames: het team bestaat uit maximaal vier spelers en iedereen kan op elk gewenst moment meedoen of afhaken volgens het drop-in-drop-outprincipe, offline maar ook online. Zo lang een van de spelers nog in leven is – duidelijk te zien aan de levensblokjes – gaat het spel verder. Mocht een kameraad het loodje leggen, dan kan een levende speler hem tot leven wekken. Samenwerken wordt aangeraden, zoals bij schakelaars, grote horden vijanden en hoge en verre obstakels. In het verzamelen van de bouten uit kratten en andere verwoestbare voorwerpen schuilt het competitieve element.

Samen richten

Geheel in Ratchet-stijl worden de verzamelde bouten ingewi eld voor sterkere wapens of upgrades van huidige wapens. Denk aan elektrische zwepen, raketwerpers, vlammenwerpers, granaten of extra munitie voor je standaard handwapen. Dit wapentuig heb je nodig om de grote hoeveelheden vijanden uit te schakelen die op je worden afgestuurd. Vaak loont het om samen met hetzelfde wapen – bij voorkeur het standaard handwapen – op dezelfde vijand te mikken voor extra vuurkracht. Hierdoor verschijnt een cirkel die steeds groter wordt naarmate de schoten elkaar steeds verder opvolgen. Door op een vijand te locken kun je makkelijk blijven vuren, rondrennen en inkomende kogels en vijanden ontwijken.

Ook na al die jaren blijft het heerlijk om weer nieuwe locaties en vijanden te zien in het Ratchet and Clank-universum. De grote eindbazen met vreemde namen en de flauwe filmpjes pa en weer als vanouds in het aparte ruimtesfeertje van het cartoonduo. Om de speelwereld iets meer toe te spitsen op het samenwerkingsprincipe, zijn de locaties simpeler en rechtlijniger gehouden. Vaak bestaan de compacte velden uit een paar kratjes, een nieuwe formatie vijanden en eventueel een kanon dat je door de ruimte schiet, of een bepaalde schakelaar om een loopbrug te laten zaken. Het voordeel van kleinere ruimtes is dat er weinig discu ie is over de te volgen route en de spelers zich kunnen concentreren op de actie. Om dit alles goed bij te houden, staat de camera op een vaste positie en hangt deze iets lager dan gebruikelijk achter de spelers.

Slecht camerawerk

Dit camerawerk is jammergenoeg ontzettend slordig uitgevoerd, waardoor vijanden of spelers vaak zonder reden buiten het zicht vallen. Je krijgt regelmatig het idee dat je ergens niet heen mag, ook al zou je best willen kijken of er in dat ene hoekje van het veld toch geen kratje ligt. Zelfs tijdens gevechten heeft de camera vreemde kuren. Extra vervelend is dat de camera niet zelf bestuurbaar is, zelfs niet als je alleen speelt. Wat ook niet meehelpt, is dat de juiste aanval of een geschikt wapen kiezen vaak te ingewikkeld is door de onhandige bediening, die zo voor frustratie zorgt in chaotische situaties.

Hoewel de Ratchet and Clank-serie perfect lijkt voor een coöperatieve actiegame, zijn de verwachtingen ook op dit gebied niets helemaal ingelost. Vaak voelt het erg gemakzuchtig aan, zoals samen op dezelfde schakelaar staan, op een vijand richten of een schakelaar overhalen. Je doet het wel samen, maar het maakt de spelsituatie niet anders. Een onderdeel dat beter is uitgewerkt, is de stofzuiger, waarmee je andere personages kunt vastpakken en afschieten. Kun je niet op een ver of hoog platform komen? Zuig de ander op, schiet hem op de juiste tegel – het richten gaat bijna vanzelf – en trek je met een magische draad naar hem of haar toe. Met dezelfde draad kun je aan elkaar plakken en over afgronden slingeren.

Gemiste kansen

All 4 One laat nog een aantal andere mooie kansen liggen. De vier hoofdrolspelers hebben bijvoorbeeld geen unieke vaardigheden en voelen als inwi elbare personages. Er zijn geen unieke mogelijkheden waarmee je puzzels op een andere manier oplost, of slim gebruikmaakt van formaat, snelheid of gewicht. Omdat de camera wat verder weg staat van de actie en je weinig karakteristieke uiterlijkheden ziet, maakt het weinig uit met welk personage je speelt. Ook zijn er weinig leuke geheimen, verzamelbare personages of andere redenen om de game nog een keer te spelen. Er zijn beestjes te verzamelen voor puzzellevels of gekleurde bouten voor een extra outfit. Het verzamelen van wapens is ook geen reden om het avontuur nog eens te beginnen. De meeste wapens zijn niet effectiever dan het eerste wapen dat je in handen krijgt. Dit wapen kun je eigenlijk bijna altijd gebruiken tot het einde van het spel, dat binnen zo’n tien uur in zicht is.

Vooral opvallend is hoe slordig en ongeïnspireerd All 4 One is vergeleken met de vorige Ratchet and Clank-games. Bugs verstoren zo nu en dan het spelplezier, zoals een spontane dood zonder dat er enige gevaar in de buurt is. Door de gebrekkige camera en het niet handmatig kunnen richten is de normaal zo fijne actie chaotisch en onduidelijk geworden. De helft van het avontuur bestaat bovendien uit levels die op elkaar lijken, met weer een horde dezelfde vijanden en natuurlijk kratjes voor bouten en een wapenoplaadpunt. Ook het tempo is erg vervelend. Soms word je op een schijnbaar willekeurig moment uit de actie getrokken omdat er punten geteld moeten worden of door een tu enfilmpje wordt afgespeeld.

Voor wie bedoeld?

Het voelt alsof de makers zich gedwongen voelden om de serie in een bepaalde richting te sturen, maar er onderweg niet zo veel raad meer mee wisten. Een duidelijke focus en wat meer ontwikkeltijd had deze titel goed gedaan. Het coöperatieve element, de herhalingen en de compacte locaties lijken prima geschikt voor een jonger publiek, maar door de ingewikkelde bediening, de chaotische beelden en de vaak lastige eindbazen is het ook voor deze doelgroep niet echt een geschikt spel. Als je het vergelijkt met een paar concurrenten, kun je maar moeilijk de voordelen van deze game opnoemen . De LEGO-spellen zijn veel uitgebreider, de LittleBigPlanet-avonturen profiteren van beter ontwerp en zelfs Skylanders weet met zijn roleplayingelementen meer diepgang te brengen. Ratchet and Clank: All 4 One is helemaal geen slechte game als je die andere toptitels al hebt uitgespeeld, maar bezorgt je veel minder plezier dan je van het duo gewend bent.


Artikel als favoriet toevoegen
Deel dit artikel

Aanbevolen voor jou