Met Puzzle Quest 2 zit de Puzzle Quest-reeks weer terug op het goede spoor na het tegenvallende Puzzle Quest: Galactrix. Het lijkt wel alsof Galactrix nooit bestaan heeft, want met Puzzle Quest 2 slaat ontwikkelaar Infinite Interactive een totaal andere richting in. Waar Galactrix abstracter, complexer en trager was dan de originele Puzzle Quest, is deel twee juist een stuk vlotter. De abstracte wereldkaart heeft plaatsgemaakt voor dorpen, kerkers en kastelen waarin de vijanden hun opwachting maken, waarin kamers kunnen worden onderzocht en kisten staan die geplunderd moeten worden.
Puzzle-RPG
De Puzzle Quest-reeks maakte voor het eerst de onwaarschijnlijke combinatie tu en het puzzel- en RPG-genre. Als speler neem je de rol aan van een fantasyheld, die net als in een RPG gekozen kan worden uit verschillende kla en. Je karaktereigenschappen verbeteren naarmate je ervaring opdoet en nieuwe wapens, kleding en sierraden verzamelt. Het spelverloop is verhaalgedreven, met de verplichte hoofdqueeste en facultatieve zijmi ies. Het verschil met een normale RPG zit hem in de gevechten: je pakt niet het zwaard om op vijanden in te hakken, maar gaat al puzzelend de strijd aan met je concurrentie.
Dit puzzelen is een variant op Bejeweled, waarbij de verschillende kleuren stenen in het speelveld de verschillende kleuren mana representeren die nodig zijn om spreuken uit te kunnen voeren. Het is dus niet verstandig om lukraak drie stenen van dezelfde kleur te combineren. In plaats daarvan moet je goed te kijken naar welke kleur je op dat moment nodig hebt. Je speelt om en om tegen je tegenstander, hoewel met grote combo’s of combinaties van vier of meer stenen extra beurten te behalen zijn.
Veranderingen
Naast de normale tegels zijn er, net als in de eerste Puzzle Quest, doodshoofden in het speelveld waarmee aanvallen kunnen worden uitgevoerd die de gezondheid van de tegenstander aantasten. Nieuw zijn de actietegels. Hiermee verdien je actiepunten waarmee voorwerpen gebruikt kunnen worden die aan je personage zijn toegekend. Meestal zijn dit wapens als een zwaard of pijl en boog, maar het kunnen ook drankjes zijn voor extra gezondheid of een schild dat je defensieve eigenschappen verbetert. De toevoeging van de actietegels maakt het vechten minder abstract, omdat de wapens die toegekend zijn aan je personage ook echt gebruikt worden in de gevechten, in plaats van dat ze alleen je eigenschappen veranderen.
Het puzzelen draait nu minder om het afturen van het speelveld, doordat het spel meteen een intere ante combinatie uitlicht. Wanneer er ergens een combinatie van vier tegels is, zal dat je niet langer ontgaan. Tegelijk is het ook niet verstandig domweg de combinatie uit te voeren die je wordt aangereikt; soms is het intere anter om even een stap vooruit te rederenen. Het scheelt in ieder geval een hoop tijd dat je niet per se het hele spelbord af hoeft te gaan. Als het spel niet een combinatie van vier laat zien, dan is die er ook niet. Zoeken is immers geen puzzelen, maar wie het daar niet mee eens is, kan deze hints desgewenst uitzetten.
Spreuken
Je magische spreuken vormen de belangrijkste weg naar de overwinning. De spreuken zijn in Puzzle Quest 2 in strategisch opzicht intere anter dan in het eerste deel. De keiharde aanval preuken hebben plaatsgemaakt voor spreuken die het speelveld manipuleren, waarbij het belangrijk is om vooraf te kijken wat de gevolgen zijn. De spreuken die je vrijspeelt hangen af van je kla e. Maar omdat je maximaal vijf spreuken tegelijk mee mag nemen, bepaal je met je keuze voor bepaalde spreuken toch grotendeels zelf je speelstijl.
De minigames in de eerste twee Puzzle Quest-games waren in plaats van een welkome afwi eling, soms eerder een onvermijdelijk obstakel tu en de gevechten door. In Puzzle Quest 2 zijn de minigames over het algemeen korter en minder lastig. Sommige minigames, zoals het plunderen van kisten, kun je zelfs niet fout doen, maar belonen je met mooiere spullen als je beter speelt. De minigames om deuren te openen of sloten te kraken zijn vaak wel verplicht, maar zeker in het begin vrij eenvoudig zodat ze de welkome afwi eling vormen. De nachtmerrie van de hack-minigame uit Galactrix is gelukkig niet aanwezig.
Clash of Heroes
Puzzle Quest 2 is in vrijwel alle opzichten een verbetering tegenover het origineel, maar we moeten één ding niet vergeten: inmiddels was Puzzle Quest al voorbijgestreefd door een andere puzzel-RPG, namelijk Might & Magic: Clash of Heroes. Waar Puzzle Quest het vechten vertaalt naar een variant op het spel Bejeweled, daar puzzelde je in Clash of Heroes met de opstelling en aanvallen van je eenheden. Het abstractieniveau lag een stuk lager, maar de gevechten waren zeker niet minder intere ant. Clash of Heroes heeft daarnaast een sterkere verhaalvertelling en is visueel iets coherenter en verzorgder. Ook is Puzzle Quest lang niet zo toegankelijk als Clash of Heroes en vergt het best wat kennis van RPG-systemen om er echt lekker mee uit de voeten te kunnen.
Voor de liefhebbers van gedetailleerde karaktereigenschappen, plunderwaar en het zorgvuldig samenstellen van een aanvallenpakket is Puzzle Quest mi chien wel geschikter. Hoewel het RPG-systeem licht is versimpeld tegenover het eerste deel, biedt het genoeg specialisatiemogelijkheden en diepgang voor de echte RPG-fanaten. Het is zelfs zo dat je door de geringere mogelijkheden eerder de impact van nieuwe spullen op je personage merkt.
DS of 360?
Al met al is Puzzle Quest 2 op veel fronten een verbetering ten opzichte van de eerste Puzzle Quest, maar het heeft nog niet de perfecte balans en het natuurlijke spelverloop van Clash of Heroes. Het verhaal weet niet echt te boeien, al is het gelukkig wat minder langdradig dan in het origineel. Ook is Puzzle Quest nog steeds een echte timesink, je bent er al snel heel wat meer tijd aan kwijt dan je zou willen. Dit is vooral een probleem met de Xbox Live Arcade-versie, want thuis op de bank heb je toch het gevoel je tijd nuttig te willen besteden, en Puzzle Quest vreet wel veel van je tijd, maar geeft daar weinig voldoening voor terug. Tijdens een lange treinreis wil je juist dat de tijd ongemerkt wegtikt en in dat opzicht is de DS-versie ideaal. Ook voelt de DS-versie visueel en qua interface net wat natuurlijker, daar waar op de Xbox 360 de personages toch wat onnatuurlijk over de getekende achtergronden bewegen. Daar staat tegenover dat de Xbox Live Arcade-versie wel weer een stuk goedkoper is.