Puzzle Bobble (ook wel Bust-a-Move genoemd) is een oudje. Al in 1997 maakten de draakjes Bub en Bob uit de platformgame Bubble Bobble de overstap naar deze simpele maar doeltreffende puzzelgame. Het doel was met een richtpijl bellen afvuren op andere bellen aan het plafond. Krijg je er drie van dezelfde kleur bij elkaar, dan ploppen de bellen en kun je de rest van het veld wegwerken. Door de grappige drakenbekkies, de mierzoete melodieën en het begrijpelijke puzzelmechanisme zijn er miljoenen exemplaren van verkocht.
De hoofdmoot van Puzzle Bobble Universe is een verhaalmodus waarin je na elke tien levels een eindbaas uit de lucht moet schieten. Op de basis van het spel is weinig aan te merken: het richten werkt goed, zeker in combinatie met de schoudertoetsen waarmee je kleine aanpa ingen in de schietrichting kunt maken. Na het succesvol knappen van een serie bellen, kun je een van de drie speciale aanvallen uitvoeren, zoals een soort kanon waarmee je de helft van het speelveld leegruimt. Ook is er een modus waarin je een bepaald aantal seconden krijgt om het hoogste aantal punten te scoren of eindeloos bellen kunt blijven schieten totdat het plafond helemaal naar beneden is gekomen.
Beetje lui
Zoals in wel meer 3DS-titels lijkt in Puzzle Bobble Universe een groot deel van het spel opgehangen aan de derde dimensie van de nieuwe spelcomputer. De geknapte bellen verdwijnen in de verte en op de achtergrond beweegt van alles om het stereoscopische effect te versterken. Het mag dan voor uitgevers makkelijk scoren zijn om hun oude titels een 3D-update te geven, toch blijft het heerlijk om beroemde gameseries nu op deze nieuwe hardware te zien schitteren. Het probleem is alleen dat het uitgevers soms lui maakt – waarom nog meer tijd, energie en kosten in een titel steken als iedereen al bij voorbaat zit te likkebaarden bij die derde dimensie?
Bij Puzzle Bobble Universe heeft deze gemakzucht geleid tot een ontzettend magere editie van de succesvolle puzzelreeks. Naast een paar nietszeggende trophy's en de beschreven spelmodi is het angstaanjagend leeg in de spelmenu’s. In tegenstelling tot eerdere edities van Puzzle Bobble krijg je nu zelfs geen multiplayermodus meer, en daar lijkt de 3DS toch bij uitstek geschikt voor. Er is zelfs geen mogelijkheid om tegen een computertegenstander te spelen. De analoge draaiknop biedt niet eens analoge besturing. Er zijn zo veel leuke ideeën te verzinnen voor zo’n kla ieke puzzelgame – ontwerp je eigen levels, maak contact via StreetPa , speel levels onder bepaalde voorwaarden – dat het predicaat ‘gemiste kans’ nog heet meest van toepa ing lijkt.
Weinig voor veel
Puzzle Bobble Universe 3DS toont pijnlijk hoe bedreigend een spelplatform als de iPhone momenteel voor Nintendo’s inkomsten is. In dit geval krijg je voor 40 euro een uitgekleed spel waar je zo klaar mee bent. Heb je een iPhone, dan kun je van dat geld mi chien wel twintig van dit soort spellen kopen, met meer mogelijkheden en meer uitdagingen. Heb je een oude spelcomputer zoals de PlayStation 2, dan kun je Puzzle Bobble spelen met veel meer spelstanden en uitdagingen. Op deze manier wordt het steeds moeilijker om handheldgames van 40 euro aan te prijzen. Natuurlijk verdienen uitschieters met fri e ideeën (Steel Diver) of uitgebreide spelmogelijkheden (Super Street Fighter IV 3D Edition) extra waardering, maar een titel als Puzzle Bobble Universe 3DS heeft zo weinig te bieden, dat het bijna schaamteloos is. De huidige consument, of dat nou een hardcore gamer of een nieuwe speler is, eist en verdient gewoon meer.