Ik ren door de drukbevolkte straten van Manhattan, achtervolgd door tanks, helikopters en zo'n beetje alle manschappen die het leger heeft opgetrommeld. Om de hoek staat een soldaat op wacht. Hij merkt me pas op wanneer ik hem doorboor met mijn vlijmscherpe klauwen. Ik kijk in een winkelraam, zie mijn klauwen verdwijnen en mezelf langzaam veranderen in diezelfde soldaat. Over de radio hoor ik dat het leger haar doelwit is kwijtgeraakt. Mijn vermomming lijkt geslaagd en opgelucht beklim ik een wolkenkrabber om bij te komen van de achtervolging. Dan hoor ik schel geschreeuw. Ik kijk achter me en zie drie afschrikwekkende monsters met een noodgang mijn kant opkomen. Wederom sla ik op de vlucht…

In Prototype kruip je in de huid van Alex Mercer, een ogenschijnlijk normale man, die beschikt over bovennatuurlijke krachten. Hij kan zonder moeite gebouwen oprennen, meters omlaag vallen, auto's oppakken en weggooien en met zijn klauwen soldaten een kopje kleiner maken. Alex heeft geen idee hoe hij zijn gruwelijke krachten heeft gekregen en weet niet hoe zijn Manhattan is verworden tot een quarantainezone. De stad kampt met een virus dat iedereen verandert in monsters. Door een reeks flashbacks komt Alex er beetje bij beetje achter hoe hij in deze situatie verzeild is geraakt.

De game begint veelbelovend. Prototype plaatst je midden in het slagveld Manhattan, waar je het moet opnemen tegen hordes soldaten, tanks, helikopters en mutanten. Je kunt alle wapens en voorwerpen die je tegenkomt gebruiken tegen je vijand. Alex kaapt helikopters en tanks, gebruikt taxi's als projectielen en schiet machinegeweren leeg alsof het niets is. Hij kan dodelijke speren uit de grond laten komen en zijn handen veranderen in stormrammen en dodelijke draden uit zijn lichaam laten schieten. Zonder moeite beklimt Alex wolkenkrabbers, om vervolgens meters omlaag op een tegenstander te springen en deze als surfplank te gebruiken.

De proloog geeft een indruk van wat je later in de game kunt verwachten, aangezien het verhaal vervolgens achttien dagen terug in de tijd gaat en veel van je moves weer worden afgenomen. Naarmate Prototype vordert krijg je geleidelijk de krachten en moves terug. Deze koop je met ervaringspunten die je verdient na elk gevecht en kunnen direct in de game worden gebruikt. Het is intere ant om te experimenteren met deze superkrachten, die ook onderling gecombineerd kunnen worden.

Manhattan

Centraal in de game staat de kaart van Manhattan, die is verdeeld in drie zones: neutrale gebieden, gebieden waar het leger en de speciale eenheden van Blackwatch de macht hebben en gebieden waar het mysterieuze virus heeft toegeslagen. De laatste gebieden worden beheerst door geïnfecteerde mutanten en hier vind je dan ook hun broedplaatsen. Blackwatch heeft genetische experimenten uitgevoerd en hoopt met haar supersoldaten de epidemie in te dammen. Na verloop van tijd worden de neutrale zones schaarser en kom je vaker oog in oog met het leger of een meute monsters.

Het overnemen en consumeren van verslagen vijanden speelt een grote rol in Prototype. Zo moet je, om een legerbasis ongezien te infiltreren, het uiterlijk van een soldaat aannemen. Door hogere officieren op te slokken krijg je toegang tot locaties met betere beveiliging. Het is te allen tijde mogelijk om van gedaante te verwi elen. In theorie is het ook mogelijk om een basis met grof geweld binnen te komen, maar de hoeveel weerstand die je dan tegenkomt maakt dit praktisch onmogelijk. Prototype speelt zich dan wel af in een open wereld; het blijft een behoorlijk lineaire game.Voor de voortgang van het verhaal is het van belang dat je de gedachten van bepaalde personen absorbeert. Deze bevatten cruciale informatie over doelen die je moet bereiken of personen die je dient te verslaan. De gedachten worden gecombineerd in het Web of Intrigue, dat links legt tu en personages en zo een verklaring geeft voor de gebeurteni en in Manhattan. Je hoeft het Web of Intrigue niet verplicht uit te pluizen, maar het geeft wel een diepere uitleg van het verhaal.

Op dit punt blijkt al snel dat Prototype toch echt een hack-and-slash-titel is. Het verhaal weet namelijk nooit echt te boeien. Alex is een norse antiheld, waarmee je maar moeilijk een band krijgt. Hetzelfde geldt voor de andere personages in de game. De cutscenes zijn niet van filmisch niveau en vaak te kort om je in het verhaal te betrekken. Het draait uiteindelijk allemaal om het afmaken van je vijanden en het is in de meeste mi ies dan ook de bedoeling om gebouwen, patrouilles soldaten of broedplaatsen van mutanten vernietigen, of om bepaalde personen te beschermen.

Veel van hetzelfde

Helaas komt elke opdracht in meer of mindere mate op hetzelfde neer. Zo krijg je in een van de eerste mi ies de opdracht om tien zwaarbewaakte detectoren te vernietigen. Wanneer je deze nadert, vervalt je vermomming. Wat volgt zijn confrontaties met het leger, dat voortdurend wordt aangevuld. Vooral later in de game zorgen deze confrontaties voor minutenlange chaos, waarin je niet meer kunt doen dan overleven. Hierin slaat Prototype soms door. De chaos is bij tijd en wijlen te groot om je nog op je mi ie te kunnen richten en de moeilijkheidsgraad is ongebalanceerd. In kleine ruimtes gaat dit echt frustreren, omdat je niet alleen in gevecht bent met vijanden, maar ook met de camera en het miksysteem.

Gelukkig speelt de game zich voornamelijk buiten af. Manhattan lijkt levendig aan de oppervlakte, maar biedt weinig afleiding. De stad is het beste te zien als een grote speeltuin, waarin je dood en verderf kunt aanrichten. Je kunt voorwerpen verzamelen en alternatieve opdrachten uitvoeren, maar dit voegt weinig toe aan het geheel. Leuker is het om de open wereld te verkennen door over de daken te springen en chaos aan te richten op straat, maar je wordt hiervoor nauwelijks beloond. De open wereld biedt vooral de actie meer ruimte, en zodra je afwijkt van het verhaal merk je snel dat er weinig te beleven valt.

De stad en de rest van de game ogen redelijk. Er is vaak veel actie tegelijkertijd op het scherm, wat gelukkig weinig gevolgen heeft voor de framerate. Ontploffingen en vuur kom je overal tegen en bloed, kogels en auto's vliegen je om de oren. Manhattan lijkt redelijk goed nagebouwd, met bekende locaties als Central Park, maar de omgeving is soms wat herhalend en rafelig afgewerkt. Radical heeft zichtbaar conce ies moeten doen om de game soepel te laten draaien, wat gezien de spelelementen een logische keuze is. Er zijn veel mensen op straat en er rijdt veel verkeer, maar net als de mutanten en soldaten, lijkt alles en iedereen op elkaar. Prototype is ook geen game waarbij je rustig naar het uitzicht gaat kijken; alles draait om brute actie op een moordend tempo.