De wereld van profe or Layton zit boordevol puzzels. Mensen die boos zijn kalmeren zich even met een breinbreker. Ruzies worden uitgevochten met raadsels. Sloten kunnen worden gekraakt met de oplo ing van een rekensom. En clowns zijn meer bezig met logische denkpuzzels dan met het gooien van taarten in elkaars gezicht. Een mindere ziel zou de moed in de schoenen zakken bij het zien van zoveel raadsels, maar niet de profe or. Layton en zijn vrienden Luke en Emmy genieten op een bijna masochistische manier van al het denkwerk dat ze moeten doen om de mysteries van Monte d'Or te doorgronden.
Overweldigend charmant
Monte d'Or is eigenlijk codetaal voor Las Vegas, alleen dan de kindvriendelijke versie met clowns en ballonnen in plaats van alcohol en drugs. Layton wordt ingeschakeld om een gemaskerde heer te stoppen die deze stad der wonderen teistert met magische spreuken. Toeristen veranderen in paarden of stijgen plotseling op en verdwijnen in de nacht. De echte Layton-fan weet natuurlijk allang dat toveren niet bestaat en dat we hier te maken hebben met complexe puzzels.
Je vraagt je af waarom al die toeristen niet wegblijven uit een stad waar je constant in levensgevaar bent, maar als je even rondkijkt begrijp je goed waarom iedereen blijft hangen. De sfeer in het spel is namelijk charmanter dan ooit. Neonlichten flikkeren aan alle kanten, optochten en slingers vliegen over je scherm, en dat alles is weergegeven in prachtig 3D. Elke omgeving voelt als een kijkdoos waarin van alles gebeurt. Ook de personages worden dit keer in 3D weergegeven en zijn voor het eerst volledig geanimeerd, waardoor je veel beter hun emoties meekrijgt tijdens de gesprekken. Zelfs de tu enfilmpjes zien er een stuk beter op de 3DS, met allerlei details die zich op de achtergrond afspelen.
3D is fijn maar doet soms pijn
De kijkdoosmethode vereist wel een iets andere manier van spelen dan fans gewend zijn. Je tikt je niet meer een ongeluk op het onderste scherm, op zoek naar hintmuntjes en andere geheimen, maar je sleept een vergrootglas over de 3D-omgevingen. Het voelt net iets anders, maar dat stoort eigenlijk niet. Wat wel vervelend is, is dat het 3D-effect niet optimaal werkt in omgevingen met veel details op de voorgrond. Je kunt je vergrootglas namelijk net zo neerzetten dat je ene oog hem bovenop een voorwerp ziet staan, terwijl hij volgens je andere oog daar net achter valt. Ingewikkeld verhaal, maar het betekent gewoon dat hij compleet onscherp wordt en pijn doet aan je ogen.
Naast die hoofdpijnmomentjes heeft het 3D-effect wel degelijk meerwaarde. Niet alleen de omgevingen en animaties zien er beter uit, ook het puzzelplezier wordt erdoor vergroot. Sommige raadsels maken slim gebruik van de 3D-mogelijkheden, bijvoorbeeld een stuk maïs dat je moet ronddraaien om twee lieveheersbeestjes bij elkaar te brengen. Bij andere breinbrekers helpt 3D je zelfs om de oplo ing te vinden. Zo moet je een aantal personen herkennen die in een winkel in de rij staan, maar het zicht wordt belemmerd door een aantal posters. Zet de 3D-slider aan, en je kunt net wat beter achter de posters kijken.
Layton zonder hoed
En daarmee heb je de grootste vernieuwingen in de serie wel weer gehad. Layton doorloopt wederom het verhaal en weet de gemaskerde heer te... ontmaskeren door zo'n honderd puzzels op te lo en. Sommige concepten worden tijdens het spel herhaald (als ik nog één keer een schaakbord in gelijke stukken moet verdelen...) of zijn gerecycled uit vorige delen. Bijzonder is wel dat de mysteries van Monte d'Or voortkomen uit een tragisch voorval uit de profe ors jeugd. Ongeveer een derde van de game speelt zich dan ook af in Laytons jeugd, toen hij nog geen hoge hoed had en zijn liefde voor puzzels nog niet had ontdekt. Het is grappig om die jonge Layton met raadsels te zien worstelen en hem uiteindelijk te horen zeggen: “puzzels zijn eigenlijk best leuk!” Wel jammer dat het hele plot zich maar langzaam ontvouwt en de profe or een uur doet over een conclusie die jij al eeuwen geleden had getrokken.
Met het verhaal ben je, mede door de trage conversaties, ongeveer 15 uur bezig. Gelukkig zijn er nog allerlei leuke extra's om mee te spelen. Zo is er een robot die je langs hindernisbanen moet leiden en een winkelier die jouw hulp inroept om haar schappen leeg te verkopen. Leukste speeltje is een konijn, dat je à la Nintendogs trucjes moet leren om een toneelstuk te kunnen opvoeren. Maar het lekkerste extraatje is wel de belofte van een jaar lang elke dag een gratis puzzel. Dat zorgt ervoor dat je het hele jaar door deze game in je 3DS blijft stoppen, ook omdat je met die bonuspuzzels steeds meubels vrijspeelt voor je huisje.
De game steekt uiteindelijk weer prima in elkaar en is door de prachtige 3D-omgevingen zonder twijfel de beste Layton tot nu toe te noemen. Een gebrek aan vernieuwing binnen de serie zorgt wel voor wat irritatie, maar met sublieme animaties en vele uitdagingen die echt het uiterste van je hersenen vragen, kun je daar niet lang over zeuren. Layton heeft gewoon weer een prima game uit zijn hoge hoed getoverd, euh... gepuzzeld.