We vallen allemaal wel eens prooi aan deverslavingsgezindheid van games. Met name games die je diep in het achterliggende verhaal zuigen, waar de community zelf ook aan mee gewerkt heeft en die in de toekomstvia beschikbaar gestelde tools kan blijven doen. Het gebeurt dan ook regelmatigdat een hype ontstaat over een game die jammer genoeg in een digitaal vriesvakeindigt of pas jaren later het daglicht ziet. Dit laatste is ook gebeurd met Prey. Waarde ideeën achter deze game al in de jaren negentig naar boven kwamen drijven,duurde het nog tot halverwege 2006 voordat de game het daglicht zag. En nu ligtde game in de winkelschappen! Is Prey een game vol overgave? Of vallen we prooi aan hetDaikatana-syndroom?Prey vertelt hetverhaal van Tommy, een automonteur van Cherokee indiaanse afkomst die samen metzijn opa, vriendin en een zooi andere indianen vast zit op een reservaat. Ikzeg 'vast', omdat Tommy zich daar alles behalve op zijn gemak voelt en omdat hijzijn culturele erfgoed in alle toonaarden ontkent. Hij wil niets te makenhebben met het spirituele gezwam van zijn opa en probeert zijn vriendin hetlicht te laten zien, zodat ze samen uit het reservaat kunnen vertrekken. Maaropa en Jen willen niet wijken voor Tommy’s gezeur waardoor hij er alleen voorstaat. Op een avond verlaten Tommy, Jen en zijn opa uiteindelijk het reservaat,maar dan wel op een heel andere manier dan dat ze zich ooit hadden voorgesteld;ze worden ontvoerd door aliens.Dancing on the cealingNa een langeintro waarbij we de drie gevangen genomen hoofdrolspelers door de ingewandenvan de UFO zien worden gesleept, is het aan de speler om aan zijn of haaravontuur te beginnen. Gewapend met alleen een waterpomptang baant Tommy zicheen weg door gangen, kamers en vertrekken die het best kunnen worden omschrevenals organisch gemixt met high-tech. Dit klinkt enigszins bekend, want dat soortgangen hebben we al eens eerder verkend, maar dan in Doom 3. Het gebruik van de engineof de aanpa ingen aan deze is duidelijk af te zien aan de grafische beeldendie Prey op je scherm tovert. Alle bekende effecten zijn van de partij en voorde mensen zonder inlevingsgevoel, denk hierbij aan weerkaatsingen op natteoppervlaktes, volledig gebruik van schaduwen en dynamisch licht. Maar HumanHead heeft gelukkig verder gekeken dan hun neus lang is en heeft een aantalleuke features toegevoegd waardoor Prey zich boven het eerdergenoemde Doom 3 kanplaatsen.Het aantal nieuwefeatures dat Prey rijk is mag dan wel op één hand te tellen zijn, toch zijn hetfeatures die het shooter genre weer nieuw leven in blazen. Zo is het mogelijkom bijvoorbeeld de zwaartekracht van de kamer waar je jezelf in bevindt aan tepa en, waardoor het plafond de muur wordt en de muur de vloer. Ook is hetmogelijk om via het zogenaamde ‘Wallwalking’ muren en plafonds te bewandelenals daar de mogelijkheid toe is. Dit kan alleen maar waar de daarvoor bestemdepaden ook daadwerkelijk aanwezig zijn. Maar wat mi chien nog wel het leukstenieuwe snufje aan Prey is, zijn de naadloze ‘portals’ waardoor jij en jevijanden zich over het gehele schip kunnen verplaatsen. Deze gaten in tijd enruimte maken het mogelijk om van een kamer naar een gang tien verdiepingenhoger te geraken. Het maakt reizen een stuk korter, maar is voornamelijk ook ergmooi verwerkt in het verhaal.Human Head heefteen keuze gemaakt om je als Tommy een weg te laten banen door het schip waaropje jezelf bevindt. Gezien Tommy zich verzet tegen zijn afkomst en geen waardehecht aan de leer van zijn opa, staat hij raar te kijken als blijkt dat ernaast de wereld die hij kende, nog een wereld bestaat waar de geesten van zijnvoorvaders nog rond dolen. Aangezien gramps ergens aan het begin al het loodjelegt, is het niet verwonderlijk dat we hem in deze spirit realm terug zienkeren om Tommy de kneepjes van het uit zijn lichaam treden te leren. Deze optiemaakt het de speler mogelijk om op locaties te komen die voorheen niettoegankelijk waren en om door forcefields en andere obstakels te komen. In despirit realm krijgt alles een blauwgrijze kleur aangemeten en kan Tommy alleengebruik maken van zijn Spirit Bow, een boog waarmee hij mystieke pijlen kanafschieten. Het enige probleem voor Tommy is dat als hij de spirit realmbetreedt, zijn lichaam in de echte wereld onbeschermd achterblijft. Wordt jelichaam dan ook geraakt tijdens je wandeling aan de andere kant, dan keer jedirect terug naar je lichaam. Naast het feit dat Tommy inziet wat zijn culturele erfgoed voor hem kan betekenen, wordt hij vanaf dat moment vergezeld door zijn al jaren dode havik huisdier Talon. Talon vertaalt vanaf dat moment alle teksten die je op de schermen van het buitenaardse schip tegenkomt, zodat je ook daadwerkelijk weet wat voor gevolgen het indrukken van een knop heeft. Ook valt hij vijanden lastig door er continu langs en zelfs doorheen te vliegen.Automatische GodmodeEr is niet zofrustrerend als op het allerlaatste moment tijdens een bo fight te sterven aaneen misplaatste eigen gegooide granaat of achteruit een afgrond in te lopen. Omde speler de game volledig te laten ervaren, heeft Human Head gekozen voor deoptie Tommy niet te laten sterven, maar hem de mogelijkheid te geven terug tekeren naar het rijk der levenden door geesten in de spirit realm aan vellen teschieten. Na een paar seconden keer je dan terug naar het exacte punt waar jewas gebleven en kun je verder gaan met je avontuur. Dit is echter alleenmogelijk als Tommy reeds één is geworden met zijn afkomst, voor die tijd moetje op je tellen letten, want sterf je vroegtijdig, dan is het per direct gameover.Guns!Het arsenaal aanwapens in Prey is wat je mag verwachten in een degelijke shooter. Echter heeftHuman Head wel de keuze gemaakt om deze wapens niet de vorm te geven die jeverwacht. Een shotgun ziet er niet uit als een shotgun, maar als een vaagdruipend en luguber ding dat gele prut afschiet. Een rocket launcher schietgeen raketten af, maar een soort driepotig krabachtig wezentje en zo kunnen wenog wel even door gaan. Het uiterlijk verbloemd jammer genoeg niet het gebrekaan originaliteit dat in de wapens aanwezig is. Ze mogen er dan weliswaaranders uit zien, ze doen precies wat de wapens in standaard shooters ook doen.Ze maken allemaal gebruik van een tweede functie, maar ook die zijn nietbijzonder origineel te noemen.Tijdens jeavontuur aan boord van het schip, kom je er langzaam achter dat niets is wat hetlijkt en dat wat je ook doet, je eigenlijk verder brengt van je doel; het terugvinden van Jen. Als je dan uiteindelijk je vriendinnetje terug hebt, ben je zostom om haar achter te laten in een kamer, wetende dat ze zo slap is als eennatte krant en dat ze zich niet kan verdedigen. Natuurlijk kun je er vergif opinnemen dat mevrouw weer wordt ontvoerd. En jawel, na twee minuten krijgt ze hetvoor elkaar om weer in de handen van een slijmerig monster terecht te komen.Gelukkig valt het clichématige verhaal op ongeveer drie kwart van de game ineen, als jevoor een belangrijke keuze komt te staan. Wat dat is, zal ik de lezer nietverklappen, maar het is de enige keuze die je als speler zal moeten maken inPrey. Voor de rest word je aan je hand meegenomen tot de aller laatsteuitdaging.The enemy of my enemy...Natuurlijk moet je in een shooter het nodige voer hebben om aan vellen te schieten. Hier voldoet Prey voldoende aan. Naast de cyborg-achtige wezens die zich op het schip bevinden, kom je ook oog in oog te staan met de geesten van gestorven kids, het levende afweersysteem van het schip en de wezens die al jaren op het schip vertoeven. In eerste instantie geldt de regel, "if it moves shoot it"want op de momenten waarbij je wordt voorgesteld aan de wezens aan boord van het schip die je niet naar het leven staan, laat Tommy automatisch zijn loop zakken. Je kunt dus niet per ongeluk een vriend om zeep helpen.

De varieteit van de monsters is niet bijster groot. Dat wil echter niet zeggen dat de gevechten die je voert saai zijn, sterker nog ze bieden elke keer weer een uitdaging. Ook de bo fights die zo nu en dan op je pad komen, zorgen voor genoeg uitdaging. Dat mag ook wel als je het opneemt tegen een mega groot monster met een machine gun als hand.

Multiprey

Human Head heefttijdens de ontwikkeling van Prey de nadruk sterk gelegd op het creëren van eenenerverende singleplayer ervaring. Dat is voornamelijk de reden dat er geenmogelijkheid is tot het spelen van Prey in coöperatieve-mode, maar wel gekozen is vooreen multiplayer mode. In de multiprey mode, kun je het tegen elkaar opnemen inspeciaal daarvoor ontworpen maps. Deze maps zijn uitgerust met features als deportal technologie, de wallwalk opties en ook de mogelijkheid om dezwaartekracht om te draaien. Dit maakt het spelen van Prey in multiplayer modeanders dan de normale deathmatch games die je uit het genre kent. Door dezefeatures goed en doordacht door te voeren in het mapdesign is het Human Headgelukt om ‘camping’ tot een minimum te houden, want er kunnen zich overalportals openen en mensen kunnen boven je hoofd over het plafond lopen.Multiprey is geen perfecte multiplayer mode, maar biedt wel een leuke extra omPrey in ieder geval op elke gebied wat meer smeuïgheid te geven.

Conclusie

Het mag gezegdworden, Prey is een game die er verrot lang over heeft gedaan om tot ons tekomen. Maar nu de game daadwerkelijk speelbaar is, durf ik best te zeggen dat degame staat als een huis. De game bevat dan wel niet overweldigend veel nieuwedingen om het shooter genre te revolutioneren, maar wat er aanwezig is maggerust goed genoemd worden. Tijdens mijn Prey-ervaring ben ik niet één bugtegen gekomen, ben ik niet voorgesteld aan een lading graphical glitches en hebik ook geen reisje gemaakt naar de spirit realm die Windows Desktop heet. Preyis tot in de puntjes verzorgd en afgemaakt, wat na al die jaren in ontwikkelingnatuurlijk ook best mag. Grootste nadeel aan Prey is de korte speelduur voorgevorderde spelers in het genre. Door de geïntegreerde ‘godmode’ diespiritrealm heet,  kun je Prey inongeveer zes uur tot een einde brengen. Ben je echter niet zo’n ster op hetgebied van de trekker overhalen, dan kom je in de buurt van de tien á elf uur.

Prey slaatgelukkig niet de weg in die Daikatana jaren geleden wel in sloeg en is eenavontuur voor iedere speler die van shooters houdt en zich kan verplaatsen ineen compleet andere wereld. Hoofdrolspeler Tommy kan soms ietwat irritant uitde hoek komen, maar gelukkig wordt dit afgewi eld met leuke quotes die totaaluit het niets komen, waarbij de referentie naar Doom 3 zelfs door deontwikkelaar niet wordt geschroomd. Wil je een game spelen waarbij je deervaring van actie en avontuur niet snel loslaat dan kun je aan Prey zeker geenmiskoop doen.

Notitie aanouders: Prey is een geweldadige game waarbij rondvliegend bloed, ingewanden engrof taalgebruik niet wordt geschroomd. De game heeft niet voor niets een 18+rating.