Het is alsof alles waar je het Pokémon-label op plakt verandert in goud. De franchise kent inmiddels ontelbaar vervolgdelen en ook de spin-offs zijn niet meer op één hand te tellen. Dat er kwalitatief een verschil van dag en nacht is tu en de vele games, zal Nintendo waarschijnlijk een worst wezen. De ka a blijft onverminderd doorrinkelen. Ondanks dat de Mystery Dungeon-spin-offs er kritisch niet zo goed vanaf komen, blijven de spellen in de winkels goed scoren. Het lijkt wel alsof Pokémon niets verkeerd kan doen bij de doelgroep.
Het 'Mystery Dungeon' in de titel betekent dat we ditmaal niet de wijde wereld intrekken om de beste Pokémontrainer te worden, maar ons beperken tot het doorlopen van vele kerkers. Een ander groot verschil met de hoofdreeks uit de Pokémon-franchise is dat je de rol op je neemt van een tot Pokémon getransformeerd mens. Naast het voltooien van mi ies voor andere Pokémon ben je dan ook op zoek naar je eigen identiteit. Waar ben je? Hoe ben je in deze gedaante getransformeerd en beter nog: hoe word je weer normaal?
In welke Pokémon je getransformeerd wordt, is afhankelijk van een persoonlijkheidstest die je in het begin moet invullen. Doordat je speelt als Pokémon, gaat een groot deel van de charme van de serie verloren. Normaal gesproken train je een aantal zelfgevangen Pokémon, waardoor je een speciale band met ze krijgt en ze een tactisch team kunt laten vormen. Nu heb je alleen de controle over jezelf en kunnen andere Pokémon zich enkel uit eigen beweging bij je groep aansluiten.
Weinig nieuws onder de zon
Pokémon Mystery Dungeon: Explorers of Sky verschilt eigenlijk bar weinig van Explorers of Time en Explorers of Darkne , die vorig jaar uitgebracht zijn. Het spel voegt voornamelijk wat nieuwe items en Pokémon toe. Wellicht de meest intere ante toevoeging zijn de Bonus Episodes. Dit zijn een soort minigames waarin je een stuk geschiedenis van enkele andere, tot voorheen niet-speelbare, hoofdrolspelers uit het verhaal van Explorers of Sky herbeleeft. Het principe achter deze minigames zijn dan wel hetzelfde als de gameplay van de rest van het spel. Toch bieden de Bonus Episodes een welkome afwi eling wanneer je hersenen door de repetitieve gameplay van het hoofdverhaal op de automatische piloot zijn komen te staan.
Het is niet voldoende om een aankoop te rechtvaardigen wanneer je een vorig deel bezit. Het komt voornamelijk doordat het principe achter Mystery Dungeon zonder leuke vernieuwingen een stokoud recept op RPG-gebied volgt. Je loopt door verschillende verdiepingen van kerkers. Elke verdieping bevat een aantal items om te verzamelen en vijanden om mee te vechten. Niets meer en niets minder. Het vechtsysteem zelf is ook ontzettend beperkt. Het is turn-based van opzet, maar je hebt totaal niet het gevoel dat tactiek een rol speelt. Het aantal aanvallen is ontzettend karig en je kunt de vaardigheden van je Pokémon nauwelijks uitbouwen.
De kerkers worden elke keer dat je ze bezoekt op een andere manier gegenereerd, waardoor ze nooit exact dezelfde structuur hebben. De bedoeling is om de trap naar de volgende verdieping te vinden om zo uiteindelijk de uitgang te ontdekken. Soms is de trap in het gezichtsveld geplaatst,maar dit is geen ontwerpfout. Hiermee stelt het spel je voor de keuze of je je leven riskeert voor potentieel intere ante voorwerpen die op de verdieping liggen of eieren voor je geld kiest en direct naar de trap loopt. Dit soort keuzes maken de game een stuk intere anter dan wanneer de keuze je opgelegd wordt. Het laat het spel minder als werk voelen en meer als vermaak.
Met de zachte hand
Het probleem met de Pokémon Mystery Dungeon-spellen is dat je als speler niet hard genoeg bestraft wordt wanneer je doodgaat. Je verliest maar een klein deel van je verzamelde items en je geld. De oorspronkelijke Mystery Dungeon-spellen, waar deze Pokémon-spin-off van afgeleid is, waren in dat opzicht sadistisch hard: wanneer je doodging raakte je alle verzamelde items, uitgespeelde mi ies, verdiende geld en ervaringspunten kwijt. Hierdoor werd er veel meer tactisch inzicht van de speler gevraagd. De veel lagere moeilijkheidsgraad en het ontbreken van een harde afstraffing in Explorers of Sky maakt dat het spel een ware slijtageslag wordt. Dit wordt nog eens versterkt door het repetitieve karakter van de spelmechaniek.
Natuurlijk heeft Pokémon een jongere doelgroep, waardoor zij dit niet direct als minpunt zullen zien. Toch zullen zij het ook minder waarderen, doordat het vrij snel repetitief wordt en het een andere insteek heeft dan het doorsnee Pokémon-spel. Liefhebbers van het door kerkers rondstruinen, kunnen zich beter wenden tot het reeds uitgebrachte Mystery Dungeon: Shiren the Wanderer. Voor liefhebbers van Pokémon is het aan te raden om te wachten tot Pokémon HeartGold of SoulSilver voor hun nieuwe dosis Pokémongekte.