Pokémon Diamond | Gamer.nl

Na eerdere trailers deze week is er een derde trailer van No Man's Sky uitgebracht.

Het is alweer acht jaar geleden dat we in deBenelux voor het eerst mochten kennismaken met Pokémon Red en Pokémon Blue,twee gelijksoortige games die ongetwijfeld heel wat verkoopsrecords hebbenverbroken. De hype lijkt ondertu en wat minder te zijn, maar Nintendo isduidelijk nog niet van plan om de deuren van hun goudmijn te sluiten,integendeel. Het beste voorbeeld dat we nog niet van de bekende zakmonstertjesverlost zijn, betreft de games Pokémon Diamond en Pearl, twee gloednieuwe avonturenvoor de DS waarin je je Pokéballen weer mag bovenhalen. Wij gingen met dediamanten versie aan de slag, maar deze tekst is ook grotendeels toepasbaar opPokémon Pearl.

Laat ikmeteen met de deur in huis vallen: Pokémon Diamond is geen vernieuwende titel.Het is zelfs logischer om deze game als een soort van uitbreiding op allevoorgaande versies te zien. Men gebruikt nog steeds de vertrouwde elementen diewe in het verleden al zo vaak zagen opduiken in de Pokémon games, maar op deeen of andere manier lukt het ontwikkelaar Game Freak steeds weer om de nodigeaanpa ingen door te voeren waardoor elk deel toch weer dat tikkeltje fri eren intere anter aanvoelt.

Ik zeg weltikkeltje, want potten breken doet Pokémon Diamond absoluut niet. Zoals gewoonlijkis het aantal verzamelbare zakmonsters weer gestegen, deze keer tot maar liefst 493verschillende beesten (mits je de vorige versies van Pokémon in je bezit hebt om deze te linken met Diamond/Pearl) en er zijn enkele nieuwe functies in het spel geslopen.Eentje daarvan is het pokémonhorloge of, zoals men het ding in het spel noemt,de Pokétch. Dit handige stukje technologie doet dienst als een soortboordcomputer die tijdens je avontuur constant op het touchscreen van de DS tezien is en informatie geeft over een heleboel dingen. Toegegeven, destappenteller of de rekenmachine zijn functies die bijna volkomen overbodigzijn, maar het weergeven van de levensbalken van je zes gekozen Pokémon is opz'n minst handig te noemen. Je horloge zal trouwens niet meteen al zijn troevenvrijgeven, door opdrachten uit te voeren of aan bepaalde criteria te voldoen zullener gaandeweg steeds meer dingen beschikbaar komen.

Allemaalleuk, zo'n Pokétch, maar het voelt toch aan alsof Game Freak stiekem niethelemaal goed wist wat aan te vangen met het touchscreen van de DS. De meeste toepa ingenzijn wel geinig voor een kwartiertje, maar meer ook niet. Zo zijn er ook watnieuwe minigames in Pokemon Diamond terug te vinden die, de een al leuker dande ander, die gebruik maken van het touchscreen. Eentje daarvan is eenspelletje waarin je je Pokémon moet aankleden door ze vol te hangen metallerlei acce oires om op die manier het beestje gelukkig te maken. Het aankledendoe je door met de stylus allerlei objecten op het plaatje van de Pokémon teschuiven om daarna een foto van je digitale barbiepop te trekken. Het leuke isdat je die foto's via WiFi met je vrienden kunt ruilen, maar veel diepgangheeft het allemaal niet te bieden. In e entie draait Pokémon Diamond zoalsvanouds nog steeds rond het laten vechten van je eigen beesten tegen die vanandere trainers, en gelukkig is dat nog steeds even leuk als altijd.Ook tijdenshet vechten is er overigens niet veel vernieuwing te bespeuren. Grafisch ziende aanvallen er wat beter uit, maar vergeleken met andere DS-games verbleekthet geheel toch een beetje. Dat is echter nog niets vergeleken met degeluidseffecten die je te horen krijgt, met name de aanvalskreten van dePokémon. Je waant je zowaar heel even terug in het Gameboy Color-tijdperk, wateen verschrikkelijk geblieb komt er uit die beesten hun bek! Dat de DSaudiovisueel heel wat meer aan kan is zo klaar als een klontje, daarom is heteen spijtige zaak dat Pokémon Diamond faalt om dat wat beter duidelijk temaken. Waarom moetje dit nieuwe Pokémon spel dan in huis halen? Eén simpel antwoord: deWiFi-mogelijkheden! Het ruilen van je monstertjes kon vroeger enkel door in jenabije omgeving een vriend te vinden die bovendien nog zin had om z'n GameBoyaan die van jouw te koppelen met een Link Cable. Nu is dat verleden tijd. Hetis in Pokémon Diamond namelijk mogelijk om, door je DS aan een draadloosnetwerk te koppelen, je gevangen beestjes te ruilen met spelers van over dehele wereld. Wil jij bijvoorbeeld graag een Pikachu hebben, maar je vind hem nergens,dan ga je gewoon even met je DS online rondneuzen of er geen trainer zo'nschattige donderrat te ruil heeft. Niet alleenruilen, ook vechten tegen andere spelers is perfect mogelijk dankzij deWiFi-mogelijkheden van de DS. Vooral hierin schuilt de kracht van PokémonDiamond. Doordat er ondertu en zoveel verschillende Pokémon bestaan en je nietlanger te maken hebt met de vaak voorspelbare kunstmatige intelligentie van decomputer zijn de confrontaties tu en twee (of vier) Pokémon spannender danooit geworden. Hoe zalig is het om met je eigen team aan monsters die jedagenlang hebt zitten trainen een ander persoon van vlees en bloed in te maken.Dit is waar we bij het spelen van al die andere Pokémon games van droomden,hulde aan de ontwikkelaar voor het toevoegen van deze puike onlineondersteuning. Gelukkigstopt de WiFi-pret nog niet, er is ook nog de mogelijkheid om samen met maar liefstacht verschillende spelers Underground te spelen, een soort van dungeoncrawler, maar dan in de wereld van Pokémon Diamond. In Underground is debedoeling dat je een eigen geheime basis voorziet van allerlei spullen die jein de ondergrondse gangen terug kunt vinden. Het is echter zo dat de anderespelers die in de gangen ronddolen diezelfde hebbedingen willen bemachtigen.Het is dus de bedoeling dat je de tegenstanders probeert te dwarsbomen doorbijvoorbeeld in een populaire doorgang een val te plaatsen. Bovendien staat erin elke speler zijn eigen geheime basis een vlag die, net zoals in shooters, gestolenkan worden door de tegenpartij. Een erg geinig spel waar zonder dat je hetmerkt heel wat uurtjes in kunnen kruipen.


Artikel als favoriet toevoegen
Deel dit artikel

Aanbevolen voor jou