Ik heb al heel wat mooie avonturen mogenbeleven met mijn DS. Als generaal heb ik legers moeten aanvoeren in AdvanceWars: Dual Strike, als chirurg heb ik mensen van de dood moeten redden inTrauma Centre en als gesnorde loodgieter moest ik tientallen sterren mogen verzamelenin Super Mario 64 DS. Het mag duidelijk zijn, de tweeschermige handheld vanNintendo heeft mij in het verleden al menig maal weten te plezieren. Hopelijkweet Pogo Island mij, net zoals al die andere games, ook zo’n leuke spelervaringvoor te schotelen. Pogo Islandis een game die het best te omschrijven valt al een draagbare MarioParty-kloon, maar dan voor een wat jonger publiek. Dat het spel vooral jekleine broertje of zusje zal aanspreken merk je onmiddellijk tijdens het beginfilmpjewaarin het verhaal uit de doeken wordt gedaan. De Pogo Mascottes zijn met hunschip op de zee aan het varen en er heerst een gezellige sfeer. Iedereen isuitgelaten en zo nu en dan vertellen de bemanningsleden eens een mopje of nemenze elkaar beet. Ook de kapitein van het schip wil eventjes gek doen en besluitmet zijn ogen dicht het vaartuig te besturen, wat de rest van de Pogo Mascottesnatuurlijk hilarisch vinden. Het lachen vergaat hen echter eens het schiphelemaal oncontroleerbaar wordt en uiteindelijk vastloopt op een zandstrand.Gelukkig blijkt het te gaan om het strand van een tropisch eiland, waarbovendien overal leuke spelletjes te spelen zijn. Laat het feest beginnen! Ach, feestis eigenlijk een groot woord. Pogo Island ziet er op het eerste gezicht wel alseen leuk, fris spel uit, maar ik durf wedden dat je DS snel weer aan de kant zalliggen na een paar uurtjes doorgebracht te hebben op het tropischespelletjeseiland. Het grootste probleem waarmee Pogo Island te kampen heeft ishet belachelijke aantal aan minigames dat terug te vinden is in het spel. Jemag tijdens je tocht door de verschillende gebieden van het eiland namelijk metslechts tien verschillende spelletjes aan de slag gaan, waarvan er bovendien slechtsvijf herspeelbaar zijn. De resterende minigames draaien allemaal rond hetoplappen van je schip en gaan niet verder dan het repareren van het zeil dooraangespoelde kledingstukken over gaten te naaien of gevonden speelgoed met eenkatapult in het laadruim te schieten.

De vijf herspeelbareminigames moeten volgens de ontwikkelaar volstaan, zodat je nog een hele tijdplezier kunt beleven aan het spelen van Pogo Island. Spijtig genoeg zijn despelletjes niet zo baanbrekend leuk of vernieuwend dat je al je huidigeDS-games meteen de deur uit zult gooien. Om te beginnen is er Poppit, een soortvan Bejeweld-variant waarin de edelstenen zijn verwi eld met ballonnetjes dieje met je stylus in groepjes van drie moet stukprikken. Niet zo origineel dus,dan maar aan de slag met Phlinx. Al snel merk je echter dat dit niets anders isdan Puzzle Bobble dat zich wederom laat besturen met de stylus, waardoor je alsnel naar wat anders zal grijpen, bijvoorbeeld Tri-Peaks Solitaire. De titelvan het spelletje doet al vermoeden dat het zal gaan om een kaartspel, eninderdaad, al snel vliegen de schoppen en harten je rond de oren. Na tienminuutjes smacht je reeds naar wat afwi eling en kies je voor Squelchies, watuiteindelijk niets meer blijkt te zijn dan alweer een opgepoetste versie van Bejeweldmet een snuifje Tetris erbij.

Phlinx en Squelchies

Het laatstespelletje dat nog beschikbaar is heet Word Whomp. Deze minigame laat je in wareLingo-stijl zes lettertjes combineren om zo allerlei woorden te maken. Een leukidee, ware het niet dat alle woorden die gevonden dienen te worden uit hetEngels afkomstig zijn, terwijl het spel in Nederlandse winkels verkocht wordten de doelgroep van Pogo Island (kinderen rond de twaalf jaar) dus onmogelijkmet Word Whomp aan de slag kunnen. Mocht Pogo Island een heleboel minigames tebieden hebben dan zou het niet zo erg zijn dat één enkel spelletje onspeelbaarwas, maar met slechts vijf minigames aan boord is het nogal rampzalig als ereentje wegvalt. Uiteindelijk heeft je kleine broertje of zusje dus maar vierspelletjes om mee aan de slag te gaan, die bovendien allemaal aftreksels zijnvan reeds bestaande games.Word Whomp en Tri-Peaks Solitaire

Quauiterlijk en geluid zit Pogo Island wel relatief goed in elkaar, maar dat kanhet spel echt niet redden van de ondergang. Om het geheel toch nog watreplaywaarde mee te geven heeft de ontwikkelaar een soort van prijzenkasttoegevoegd die gevuld kan worden met trofeetjes. Een trofee verdien je nadat jevoldoet aan bepaalde voorwaarden. Heb je bijvoorbeeld niets beters te doen enspeel je tweehonderd keer Poppit uit, dan verdien je een kaartje met daarop eenafbeelding van vier blije Pogo Mascottes. En zeg nu zelf, wie wil dat nou niet!