Zelda-achtig, dat is hoe je het leveldesign van Pineapple Smash Crew het beste kunt omschrijven. Je moet in ruimtes op zoek naar schuifdeuren om uiteindelijk bij de ‘target’-kamer te komen. Je kunt op je kaartje in het scherm zien waar die ruimte is, maar soms kun je daar niet zo makkelijk komen als je verwacht. Je moet daarom wel van zoeken houden. Levels worden zelfs random gegenereerd. Dat is op zich een grappige gimmick, maar het kan niet verhullen dat je na een paar levels aardig gek wordt van alle grauwe muren, dezelfde openingsdeurtjes en oneindige zoekpuzzeltjes.
Als je eenmaal de targetkamer bereikt, dan gaat de deur achter je op slot en moet je alle vijanden uitroeien om het level uit te spelen. En dat gaat gepaard met een hoop explosies, actie en ander gevaar voor eigen leven. Dat is erg vermakelijk, omdat je goed moet opletten en je veel schiet en granaten gooit. Je kunt de game wat dat betreft goed als uitlaatklep voor opgekropte frustraties gebruiken. En je bemanning maakt er nog lollige opmerkingen bij ook (‘Suddenly I crave for some pineapple’).
De spelwereld is opgebouwd uit enorme pixels, maar eigenlijk is het hele uiterlijk van Pineapple Smash Crew oldschool. Je bemanning, de ‘mercs’, is een kwartet kerels dat minstens net zo vierkant is als de kaaklijn van David Coulthard. Laat je bovendien niet misleiden door hun vriendelijke gezichtjes, want met hun rechthoekige geweren schieten ze vijanden koelbloedig dood, waarna er slechts een gifgroene of felroze vlek achterblijft.
Duizend schoten en granaten!
Schieten is handig om ruimtevijanden als pi ebedrupsen, rode minispinnen en enorme robotinsecten om te leggen, maar hier zit een limiet aan verbonden, in de vorm van een schietbalk. Deze holt gauw achteruit als je in een vuurgevecht terechtkomt. Staat zo’n engerd al op een voelsprietlengte naast je merc en is net je schietbalkje leeg, dan zul je met grof geschut moeten komen. Gelukkig heeft ontwikkelaar Rich Edwards granaten toegevoegd, want die hebben erg originele uitwerkingen en richten vooral veel schade aan.
In elk level krijg je de keuze welke granaat je voorkeur geniet. Je mag altijd uit twee soorten kiezen, zoals de teleport-granaat die vijanden naar een plek lokt. Wij zijn fan van de raketgranaat waarmee je door een streep te trekken een enorme regen aan explosies ontketent. Het geknal zorgt dat de chaos even een hoogtepunt bereikt, met als resultaat dat al die krioelende badguys in een mum van tijd zijn weggevaagd. Granaten gebruiken betekent wel dat je moet opletten waar je je mercs hebt staan, want ze komen regelmatig om in je zelfgecreëerde vuurzee.
Je kunt blokken en andere intergalactische uitstulpinkjes uit de grond kapotschieten voor creds. Deze zijn verpakt in blauwe ruimtestenen (powercubes) van verschillende formaten. Creds zijn erg belangrijk, want je teleport er nieuwe mercs mee naar je speelveld, mochten de rekruten waarmee je begon het leven gelaten hebben. Ben je zo goed dat dat nooit gebeurt, dan zijn creds alsnog handig.
Ze zorgen er namelijk regelmatig voor dat je een level omhoog gaat. Het is helaas niet direct duidelijk wat er zoal verandert bij zo’n level-up, waardoor het niet per se een gevoel van opluchting of trots geeft. Daar had meer aandacht aan besteed mogen worden, want zo zou Pineapple Smash Crew behalve voor puzzelaars ook nog eens aantrekkelijk kunnen zijn voor verzamelaars.
Geen klokje
Hoe hoog je level ook is, je krijgt steeds de keuze tu en ruimteschepen en mi ies. Het gevaar verschilt per level en het is aan jou om te bepalen waar je zin in hebt. Vervolgens kun je uit een heel arsenaal aan wapens en power-ups kiezen. Ze liggen veelal voor het oprapen, zoals de power-up waardoor je aanvallen viermaal zoveel impact hebben. Het is fijn zoveel vrijheid te hebben wat betreft je speelstijl. Er loopt geen klokje, waardoor je rustig kunt bepalen wat je volgende stap wordt.
Als je je tenminste niet te veel laat beïnvloeden door de opzwepende chiptunes van Echolevel. De muziek brengt je terug naar de hoogtijdagen van arcadehallen. De elektronische beats hebben echter zoveel peper in de kont dat je een concentratie van staal moet hebben om je er niet door te laten ophaasten. De muziek wekt na een tijdje ook irritatie op, omdat het nogal in herhaling valt.
Hoeveel keuze de game aan de ene kant ook biedt, Pineapple Smash Crew voelt al snel als een herhalingsoefening. De ruimteschepen hebben allemaal hetzelfde, grijze uiterlijk, de gameplay bestaat uit het schieten en gooien van granaten op veelal dezelfde vijanden en tot slot is daar nog die snelle muziek om – ondanks de vrolijkheid en nostalgie - knettergek van te worden.
Pineapple Smash Crew is verkrijgbaar via Steam voor 9,99 euro.