PES 2012 | Gamer.nl

PES 2012 | Gamer.nl

Voor de Total War-purist is het ketterij van de hoogste orde: geen historische setting, maar een volledig fictieve wereld waarin orks, vampiers en dwergen elkaar brullend de hersenpan inslaan. Dat is misschien jammer voor de geschiedenisliefhebber, maar Total War: Warhammer belooft meer spektakel dan ooit tevoren.

Wanneer je Pro Evolution Soccer 2012 voor het eerst opstart, stuurt het je niet direct naar Camp Nou om onder begeleiding van de Champions League-tune de sterren van de hemel te spelen met Lionel Me i, Andrés Iniesta en Xavi Hernández. Het laat je niet meteen onderdompelen in de flitsende visuele aankleding van zijn paradepaardje de Master League. Nee, PES 2012 stuurt je het trainingsveld op.

Oefening baart kunst

Dat is tekenend voor het enige waar de gehele game om draait: vaardigheid. Konami realiseert zich dat de kracht van PES 2012 zich openbaart wanneer spelers elke aanname, elke schijnbeweging en elke tackle qua timing en uitvoering tot in perfectie beheren. Iets wat pas gebeurt na oneindig op deze aannames, schijnbewegingen, tackles, vrije trappen en dieptepa es te hebben geoefend. PES 2012 kan namelijk frustrerend zijn voor nieuwkomers die zonder enige voorbereiding gauw een potje virtueel voetbal willen spelen.

Deze nieuwkomers zullen zich ergeren aan pa es die vaak nèt niet zo rollen als bedoeld, aan ballen die tu en twee apathische verdedigers vallen waarna een aanvaller ermee vandoor rent, aan balaannames waar men zich in de Topkla e nog voor zou schamen, aan onmogelijk af te stoppen dribbelaars zoals Me i, Robben en Neymar. Veel hiervan is gevolg van ‘hulp’ die PES deze nieuwkomers verschaft. A istentie bij pa ing en het selecteren van spelers is vaak de oorzaak van frustratie. Aan nieuwkomers daarom de raad: zet deze hulp op een laag pitje en probeer zoveel mogelijk alles zelf te doen. Met wat oefening geef je zélf de perfecte pa en selecteer je zélf de juiste verdediger om lo e flodders op te pikken. Ga inderdaad dat trainingsveld op en oefen op alle mogelijke balaannames, train jezelf om ook die weergaloze dribbelkoning te worden.

Op datzelfde trainingsveld introduceert PES ook zijn beste vernieuwing: Teammate Control. In PES 2012 fungeert de rechterstick op je controller als besturing voor je medespelers. Dat betekent dat je achteloos spelers de diepte in kunt sturen, vrij kunt laten lopen of naar je toe kunt laten komen, om zo afspeelmogelijkheden te creëren. Zo is het mogelijk zelfs de meest gesloten defensies open te splijten en te ontkomen aan de grip van de beste mandekkers ter wereld.

Althans, dat is de ideale situatie. Wat voor pa en en dribbelen geldt, geldt namelijk in twintigvoud voor Teammate Control. Het blijkt zonder oefening lastig – lees: grenzend aan het menselijk onmogelijke – om op het hoge tempo van PES 2012 twee spelers tegelijk te besturen en zo inderdaad constant een vrije man te creëren in de kleine ruimte. Zelfs mét oefening blijft deze volledige controle over de aanval wel erg hoog gegrepen. De uitmuntende kunstmatige intelligentie van je teammaten maken echter dat Teammate Control de enige functie is waarbij het wél geoorloofd is om de hulp van PES in te roepen. Met deze a istentie aangevinkt gebruik je de rechterstick enkel nog om spelers te positioneren bij corners, vrije trappen en ingooien, en om je aanvallers de diepte in te sturen.

Zelfs in deze beperkte vorm is Teammate Control nog een meer dan nuttige toevoeging. Ten eerste omdat je spitsen diep kunt laten gaan wanneer jij dat zelf wilt, waarna je met de juiste timing een pa achter de verdediging geeft en de spits dus één op één met de keeper komt. Ten tweede ook, omdat je spelers gaten kunt laten trekken. Stuur bijvoorbeeld de dichtsbijzijnde medespeler de diepte in en deze trekt geheid een verdediger met zich mee, waarna jij met de bal in de ontstane ruimte in kunt duiken.

Intelligent inconsistent

Terloops roemden we al de kunstmatige intelligentie van medespelers. Tijdens een aanval in volle gang lopen zij beter dan ooit op de juiste plek, zoeken zij uit zichzelf de ruimte of komen ze juist naar je toe bij een gebrek aan afspeelmogelijkheden. Nog maar zelden komt het voor dat één of andere kneus je voor de voeten loopt of dat medespelers als zoutzakken aan de grond genageld staan. In verdedigend opzicht gaat dezelfde vlieger helaas niet op. Medeverdedigers hebben soms de neiging volkomen verkeerd in te stappen, waardoor ruimte ontstaat achter de laatste linie en het eenvoudig is voor de tegenpartij om de bal tu endoor te steken.

Daarbij komt dat tackelen net als bij concurrent FIFA 12 een stuk moeilijker is geworden, omdat timing meer dan ooit tevoren een belangrijke rol speelt. Als verdedigers één op één de confrontatie aangaan met een dribbelende Lionel Me i betekent dat dan ook vaak zelfmoord. Vreemd genoeg treedt er enige vertraging op wanneer een speler aanlegt voor een schot, wat de verdediging net dat korte moment geeft om in te grijpen. Lucratiever is echter om goed te letten op je verdedigende organisatie en constant te zorgen voor rugdekking.

Er valt er meer aan te merken op de defensie in PES 2012. Tijdens een sprint willen verdedigers nog wel eens haperen en zo de aanvaller vrije doortocht naar het doel geven. Eenzelfde hapering treedt af en toe op bij uitkomende keepers, die daardoor haalbare ballen voor hun neus weggegrist zien worden. Ook komen keepers soms volslagen verkeerd uit hun doel gerend waardoor een aanvaller met één beweging opeens voor een open doelmond staat, of tasten keepers volledig mis bij ballen binnen handbereik. Dit zijn helaas vaak spelbepalende aberraties die leiden tot intense frustratie. Vooral wanneer het gebeurt in de negentigste minuut van een wedstrijd.

Football Life en online

Toch blijft PES 2012 vooral een ode aan aanvallend voetbal, iets waar wij Nederlanders geen enkel probleem mee hebben. Heb je eenmaal de skills om een fatsoenlijke aanval op te zetten voldoende onder de knie, dan ga je je geluk beproeven in de Master League. Deze elk jaar terugkerende carrièremodus is wederom één van de belangrijkste attracties van PES en vormt zoals altijd een enorme uitdaging. De directie geeft je elk seizoen een zeer minimaal budget waardoor elke aankoop die je doet, meteen raak moet zijn. De hoge moeilijkheidsgraad maakt zo van de Master League een meer verslavende tijdsbesteding dan de soortgelijke Career Mode van concurrent FIFA.

Samen met Become a Legend (controle over één speler) en Club Bo (spelen als directeur) vormt de Master League het Football Life-gedeelte. Deze modi draaien alle om het opbouwen van een carrière in de voetbalwereld en Konami heeft er alles aan gedaan om het ook echt tot leven te laten komen. Dat betekent dat persconferenties, tactisch overleg, directioneel overleg, persoonlijk overleg enzovoorts in cutscene-vorm worden getoond. Hoewel het er prima uitziet zorgt het op den duur meer voor irritatie. Het drieluik aan spelmodi is oneindig speelbaar, waardoor de tu enfilmpjes na talloze herhalingen volkomen overbodig worden.

Een nog grotere uitdaging dan Football Life is online te vinden. Spelen tegen menselijke tegenstanders is de ultieme test van je vaardigheden en gelukkig is er op dit gebied meer dan genoeg te doen. Behalve lo e ranked en unranked wedstrijden kunnen virtuele voetbalkoningen zich onderling uitleven in communities, competities, Legends (online Become a Legend) en Master League Online. Laatstgenoemde is een uitgeklede, maar ongelofelijk verslavende versie van zijn offline variant. Competities worden om het half uur gehouden en variëren van de Champions League tot speciale PES- en Konami-cups tot divisiebekers, waarbij toegang wordt bepaald door je prestaties in ranked matches.

Dit alles draait – op de PlayStation 3 waarop de game werd getest – vlekkeloos. Lag treedt alleen op in de Legends-modus, een online variant op Become a Legend waar je dus slechts de controle hebt over één voetballer de gehele wedstrijd. Het heeft enerzijds ongetwijfeld te maken met dat de modus op het moment van schrijven weinig wordt gespeeld en je dus al gauw op een server aan de andere kant van de wereld aan het spelen bent. Zo kan het voorkomen dat je speler pas na anderhalve seconde reageert op jouw acties wanneer je in een wedstrijd verwikkeld zit die zich eigenlijk afspeelt in Spanje of zelfs de Verenigde Staten. Anderzijds is het raar, omdat je met maar vier man tegelijk in een team speelt, in plaats van tien of elf.

Een ander probleem treedt zo nu en dan op bij de strafmaatregel die PES 2012 heeft genomen tegen vroegtijdige wedstrijdverlaters. Slechte verliezers die voor het laatste fluitsignaal de wedstrijd afkappen krijgen een waarschuwing dat hun wedstrijdcompleteringspercentage (mooi Scrabble-woord) is gedaald. Keldert dit onder een bepaald percentage na tien wedstrijden dan kan het je op een online verbanning komen te staan. In de basis is dit natuurlijk een prima maatregel, ware het niet dat de game connectieproblemen verwart met het verlaten van een wedstrijd, of jou straft voor fouten van anderen. Zo kwam het voor dat mijn teammaat in een Legends-wedstrijd rood kreeg en daarna direct stopte met de wedstrijd. De hele boel werd automatisch platgelegd, met als gevolg strafpunten voor ondergetekende.

De mooiste van de klas

Bovenstaande zijn kleine aanmerkingen. Belangrijker is dat PES nog steeds achterloopt op grote concurrent FIFA qua presentatie en omvang. Hoewel PES 2012 wederom de Champions League mag nabootsen met tune en al, blijft het ver achter qua sfeer in het stadion. Tribunes zijn nog altijd gevuld met tienduizenden pa ieve robots, terwijl commentatoren Jon Champion en Jim Beglin gro ieren in herhalingen van dezelfde uitspraken en flegmatieke reacties op ingrijpende rode kaarten. Qua speleranimaties is er vooruitgang geboekt en zijn bekende voetballers te herkennen aan hun bewegingen, maar het houten klaasniveau blijft redelijk hoog. Spelers zelf lijken van dichtbij meer dan ooit op hun evenbeeld uit de realiteit, totdat ze hun mond opentrekken en verworden tot buitenaardse imitaties van henzelf.

Maar wellicht is dat allemaal bijzaak. PES is nooit de mooiste van de klas geweest. Dat zal het waarschijnlijk nooit worden en dat moeten we ook niet verwachten. Wél mogen we een verslavende voetbalsimulatie verwachten zoals de serie ons een kleine tien jaar geleden jaar in jaar uit voorschotelde. PES 2012 doet in dat opzicht goede zaken met sterke verbeteringen op voetbalvlak. Het beloont spelers die tijd erin steken met voetbal dat niet zo zeer beter of slechter is dan FIFA, maar ánders. Pro Evolution Soccer 2012 voelt meer dan afgelopen jaren als PES. En dat is een prima compliment.

PES 2012 is getest op de PlayStation 3.


Artikel als favoriet toevoegen
Deel dit artikel

Aanbevolen voor jou