Bij het recenseren van een spel als Perfect Dark ligt het gevaar van jeugdsentiment op de loer. Ook bij ons geven de herinneringen aan het origineel op de Nintendo 64 nog warme gevoelens als één van eerste first-person shooters die lekker werkte op een console. Ondertu en zijn we alweer tien jaar verder en wordt duidelijk dat het uit de kast halen van een oude kla ieker niet altijd voor opnieuw een briljante ervaring zorgt.
Het verhaal in Perfect Dark draait nog steeds om speciale agente Joanna Dark van het Carrington Institute, die bij het concurrerende dataDyne een grootse samenzwering op het spoor komt. Om een stokje te steken voor deze plannen beschik je niet alleen over een uitgebreid wapenarsenaal maar krijg je ook de nodige gadgets tot je beschikking, van verschillende vliegende robotjes tot röntgenbrillen. De aanpa ingen aan de verhaalmodus ten opzichte van het origineel zijn dan ook cosmetisch, zoals de president die een slagje donkerder is gemaakt en het vervangen van enkele modellen, bijvoorbeeld Shigeru Miyamoto voor Peter Molyneux. Het zal veel spelers waarschijnlijk niet eens opvallen, maar het geeft wel aan dat ontwikkelaar 4J Studios met zorg bezig is geweest met de overzetting.
Oppoetsbeurt
Om het geheel na tien jaar nog een beetje toonbaar te maken, is ervoor gekozen om de graphics een oppoetsbeurt te geven. Verwacht hier geen wereldschokkende verbeteringen; alles is nog altijd zo plat en vierkant als vroeger, maar dan net een slagje scherper. Deze poetsbeurt is helaas aan de besturing voorbij gegaan, waardoor het allemaal wat stroef gaat. Dit komt helemaal pijnlijk duidelijk naar voren bij het secuur richten, want zelfs met de gevoeligheid op het maximale niveau lukte het niet om soepel een headshot uit de controller te krijgen. Op de laagste moeilijkheidsgraad valt nog enigszins met dit probleem te leven dankzij de vertraging en scheve schoten van de vijanden, maar op de hogere niveaus wordt het echt vervelend en is je scherm sneller rood dan je lief is. Op de Nintendo 64 was het al niet perfect, maar toen was er nog weinig tot geen vergelijkingsmateriaal dat de lat hoger had gelegd.
De besturing is niet het enige probleem dat is overgewaaid uit het origineel. Tijdens een mi ie krijg je namelijk nog altijd geen indicatie waar of hoe je een bepaald doel dient te bereiken. Met het stijgen van de moeilijkheidsgraad stijgt het aantal doelen mee, wat op zich leuk is als je niet regelmatig doelloos door een level dwaalde. Daarbij is vaak een klein foutje al genoeg om een mi ie te falen, zoals het onjuist plaatsen van een mijn of opblazen van een e entieel doel. Het ontbreken van checkpoints zorgt voor dubbele frustratie en geeft Perfect Dark een erg hoog trial and error-gehalte. De XBLA-versie was een gelezen kans om dit te verbeteren.
Weg met het tegeltje
Wel een hele verbetering ten opzichte van het origineel is de toevoeging van de mogelijkheid om de verschillende multiplayermodi via Xbox Live te spelen. Natuurlijk is het voor het sentiment nog altijd leuk om bij de ander op z’n schermpje af te kijken waar hij zich bevindt, maar het hoeft niet meer. Ook de verhaalmodus kan nu online als mede- of tegenstander gespeeld worden, iets waar alleen nog maar van gedroomd kon worden toen het spel op de Nintendo 64 verscheen. Ontbreekt het aan vrienden die mee willen spelen, dan kan nog altijd teruggevallen worden op uitgebreid instelbare bots om de multiplayer te vullen.
Buiten de multiplayer en verhaalmodus bevat Perfect Dark nog altijd genoeg uitdagingen. Zo is het weer zaak om gouden sterren op de schietbaan te verdienen om de kla ieke Golden Eye-wapens vrij te spelen voor de singleplayer, zit de Combat Simulator nog altijd vol uitdagingen die je vaardigheden tot het uiterste testen en zijn er een stapel cheats in het spel verborgen om het plezier te vergroten.
Ondanks de door de tijd ingehaalde punten die onverbeterd zijn gebleven, haal je met Perfect Dark nog wel gewoon een icoon van vroeger in al haar glorie in huis. Dat Joanna haar ware leeftijd toont en het spel in de huidige tijd geen potje zal breken is hierdoor wel een onvermijdelijke bijkomstigheid.