Met het prijskaartje van maarliefst 1600 Microsoft-punten is Penny Arcade Adventures: On the Rain-Slick Precipice of Darkne de duurste Xbox Live Arcade-game tot dusver. Bovendien is het de eerste arcadegame die groter is dan honderdvijftig megabyte en kent het spel een ontzagwekkend lange titel. Alhoewel dit project zeer ambitieus oogt, is het nog maar de vraag of ontwikkelaar Hothead Studios er goed aan heeft gedaan om juist met een nichegame als Penny Arcade Adventures zo grandioos uit te pakken.
Wat doe je als je geliefde huis zonder pardon geplet wordt door een reusachtige robot, de alarmcentrales meermaals je oproepen wegwuiven en je toegesproken wordt door een onbekende, doordringende stem? Dan ga je natuurlijk op onderzoek uit om deze bizarre mysteries in je woonplaats te ontrafelen. Als je dan onderweg ook nog eens de twee hoofdpersonages van de webstrip Penny Arcade tegenkomt en erachter komt dat ook zij als ware amateurdetectives ronddwalen, weet je dat er niks anders opzit dan je bij deze knotsgekke knapen te voegen en samen op avontuur te gaan.
Deze allesbehalve gebruikelijke verhaallijn ontpopt zich tot een heus huzarenstukje wanneer je talloze karakteristieke personages tegen het lijf loopt en keer op keer de meest vreemde opdrachten toegewezen krijgt. Dat je bovendien het gehele spel kunt doorlopen met een zelfgecreëerd personage en dat je de mogelijk hebt bepaalde keuzes te maken in de dialogen maakt het allemaal nóg komischer. Deze keuzes hebben weliswaar nauwelijks invloed op de ontwikkelingen rondom de personages of het verhaal, maar de mogelijkheid om op een twintigtal manieren te kunnen proberen een kat te sympathiseren weet ongetwijfeld een glimlach op je gezicht te toveren.
Ondanks dat je bij een licentiegame als Penny Arcade een simpele actietitel verwacht, heeft ontwikkelaar Hothead Studios het spel in een avonturenbakvormpje gegoten en vervolgens gedipt in een traditioneel RPG-sausje. Zo dien je het gros van het spel op zoek te gaan naar verschillende voorwerpen en personen en zul je bij tijd en wijle zelfs enkele simpele onderzoekstaferelen moeten volbrengen. Denk hierbij aan het ondervragen van een ogenschijnlijk schuldige verdachte of het doorzoeken van postbu en om informatie over een zaak te verzamelen. Het is zeker niet diepgaand, maar dit spelelement steekt behoorlijk goed in elkaar en is door de diversiteit aan opdrachten zowaar leuk om te spelen.
Net als het adventuregedeelte is ook het RPG-aspect van Penny Arcade erg licht verteerbaar. Het is namelijk lekker simpel gehouden en snel op te pakken, twee aspecten die kenmerkend zijn voor een goede arcadegame. De gevechten zijn weliswaar turn-based, maar doordat de menuutjes ontbreken en het vechtsysteem eenvoudig in elkaar steekt, heb je nauwelijks het gevoel een ingewikkeld rollenspel te spelen. Toch is het niet alles goud wat er blinkt. Zo zorgen de zeer beperkte aanvalsmogelijkheden en het ontbreken van een strategisch element ervoor dat de gevechten al snel repetitief aanvoelen. Ook dien je continu met exact dezelfde tegenstanders te matten en is het niet mogelijk je persoonlijke vaardigheden naar eigen wens aan te pa en.
Daarnaast is het zeer jammer dat Penny Arcade Adventures slechts drie verschillende gebieden kent. Deze gebieden zijn niet echt denderend qua opzet. Ondanks het visuele onderscheid lijken ze verdacht veel op elkaar. Bovendien bieden ze nauwelijks bewegingsvrijheid en zijn ze behoorlijk klein. Dat het spel daarnaast veel gebruik maakt van het zogenoemde backtracken komt het spelplezier ook niet ten goede. Steeds weer dien je terug te gaan naar een reeds bezochte plek om op zoek te gaan naar een bepaald object of een overdosis aan vijanden een kopje kleiner te maken.
Gelukkig wordt het ietwat matige RPG-gedeelte grotendeels gecamoufleerd door de werkelijk sublieme humor. Net als de striptekeningen van Penny Arcade is het spel namelijk voorzien van de nodige hilariteit. Persiflerende teksten, absurde voorwerpen en melancholische gebeurteni en die allesbehalve zwaarmoedig in beeld worden gebracht; aan humor kent Penny Arcade Adventures absoluut geen gebrek.
Bovendien kennen niet alleen de hoofdpersonages lachwekkende karaktertrekjes en abnormale levensverhalen, ook de tegenstanders en de rondbanjerende burgers weten meermaals een grijns op je gezicht te toveren. Zo zijn er talloze dronklappen met een overdreven rokershoestje die je tevergeefs proberen te ontdoen van je bezittingen en vallen verscheidene robots je aan door op je te urineren. Tel hierbij de absurde verhaallijn op en het is duidelijk dat dit aspect Penny Arcade eer doet aan de gelijknamige strip.
Nu we Penny Arcade Adventures toch met de webstrip aan het vergelijken zijn: niet alleen de humor, ook de visuele stijl vertoont veel gelijkeni en met de getekende variant. De tu enfilmpjes worden gepresenteerd als zijnde een stripverhaal en ook tijdens het spelen heb je constant het gevoel daadwerkelijk deel te nemen aan een parodie van Penny Arcade. Dit komt vooral doordat het scherm onderverdeeld is in verschillende kaders, het geheel zeer kleurrijk is en je regelmatig van frame dient te verwi elen om naar een volgend gebied te gaan.