Terwijl de zesde literfles wodka wordt geopend, in de badkuip mensen liggen te muilen, op de slaapkamervloer acht ballonnetjes worden leeggezogen, de enige nuchtere persoon (“ik drink een week niet, ik heb last van m’n lever”) uitglijdt over een vers barfje, twee wildvreemden elkaar hun innige vriendschap betuigen terwijl ze van het balkon pi en en de gastheer al twee uur bewusteloos ligt te fungeren als canvas voor piemelkunstenaars, ramt de politie op de deur. Of iedereen zo vriendelijk wil zijn om het pand te verlaten. Einde feestje, met dank aan de buurvrouw die hysterisch schreeuwend door het trappenhuis loopt te stampen.
Hitman Miami
Een gunstige situatie. Diezelfde buurvrouw had namelijk voor hetzelfde geld haar keukenmes gepakt en revanche gezocht voor haar door de feestgangers bruut verstoorde nachtrust. Dit alternatief is het uitgangspunt van de game Party Hard. Er is een seriemoordenaar on the loose, die op bloederige wijze feestjes opbreekt door de hele Verenigde Staten. Van studentenfi a’s tot comazuipende bikergangs en rijkeluiskinderen op een jacht; niemand is veilig.
Terwijl de zesde literfles wodka wordt geopend, in de badkuip mensen liggen te muilen, op de slaapkamervloer acht ballonnetjes worden leeggezogen...
In grove pixelstijl wordt het flinterdunne verhaal vanuit het perspectief van een rechercheur verteld. Tu endoor neem jij de rol van seriepartypooper op je om een afgebakend level, dat je schuin van boven bekijkt en op één scherm past, te ontdoen van feestgangers. Klinkt bloederig en smakeloos, maar de humor en visuele stijl waarmee het gepaard gaat voorkomen Hatred-taferelen. De knipoog is zo dik dat het neersteken van luidruchtige doch onschuldige pixelpoppetjes simpel weggezet mag worden als cartoongeweld.
Party Hard speelt qua uiterlijk leentjebuur bij Hotline Miami, maar mist de brute bravoure en gruwelijke soundtrack om aan dat moderne meesterwerk te tippen. Qua gameplay bewandelt het meer de Agent 47-route. Je doel voltooien in Party Hard (maak een einde aan het feestje door iedereen uit te moorden) doe je op volledig eigen wijze. In achterkamertjes je mes pakken om ongezien zoenende stelletjes te laten stoppen met zoenen (en leven), bomen omzagen om ze door het raam te laten donderen, golfkarretjes op hol laten slaan om de buitenstaanders plat te rijden, iemand tegen een brandende barbecue duwen, de voedselvoorraad vergiftigen; Party Hard is opmerkelijk Hitman in zijn uitwerking.
Zin in een feestje
Vereist is uiteraard dat je niet gepakt wordt door de politie, die constant wordt opgeroepen wanneer iemand weer een lijk vindt. Sta je in de buurt van dat lijk, dan is de kans groot dat de ontdekker jou aanwijst als moordenaar, waarna de politie dus een doelwit heeft. Met een beetje geluk staat een onschuldig feestbeest juist in de buurt en wordt diegene aangewezen als dader. Ziet een van de feestgangers dat je een moord pleegt of een snood plan voorbereid, dan heb je de poppen (nog meer) aan het dansen en richt de hele meute zich op jou en is het al gauw game over.
Zulke randvoorwaarden maken Party Hard uitdagend genoeg om je elk level meerdere keren opnieuw te laten proberen. Dat, plus het feit dat er meestal al gauw zo’n vijftig potentiële slachtoffers staan te dansen, drinken en vozen. Bepaalde elementen veranderen elke keer wanneer je opnieuw begint, dus je tactiek van de vorige run kopiëren is geen optie. Wel telkens hetzelfde is dat de lol zich vooral aan het begin van elk level afspeelt, wanneer je met een aantal kettingreacties en in te roepen hulpjes grote groepen slachtoffers tegelijk maakt. Het laatste gedeelte (de laatste paar dansers weg zien te krijgen uit de centrale ruimte en ze een voor een omleggen) is duidelijk minder boeiend.
Party Hard heeft een beperkt aantal levels (twaalf), maar wordt vooral repetitief, door het beperkte arsenaal aan mogelijkheden en de beperkende opzet in het algemeen. In feite gebruik je telkens simpelweg alle opties die er zijn, tot er geen meer over zijn. En op een gegeven moment heb de gasexplosies, ninja’s, elektrische vallen en zelfgemaakte bommen (waarna een SWAT-team nog even flink huis komt houden) zo’n veertig keer gezien. En dan heb je gewoon weer zin in een feestje.
Party Hard is nu te koop op Steam en kost op moment van schrijven 12,89 euro.