De Mario RPG's hebben altijd al de nodige uitdieping van de reeks betekend en ook deze tweede Paper Mario game is daar geen uitzondering op. Net als in games zoals Super Mario RPG op de SNES en Mario & Luigi: Superstar Saga, worden er in Paper Mario 2 ook een hoop locaties bezocht die je in geen enkele andere Mario game tegenkomt. Net als die games werpt ook deze nieuwste RPG een ander licht op het Mushroom Kingdom en zijn inwoners. Wil je iets verfri ends zien in een Mario game, overweeg dan zeker eens zo'n RPG aan te schaffen.
Het spel begint in de havenstad Rogueport, alwaar een legendarische schat verborgen zou zijn diep onder de grond. Mario gaat op zoek naar deze schat, de Crystal Stars, met behulp van een magische kaart die de weg wijst naar de sleutels. Aanvankelijk zou hij de schat samen met Prince Peach gaan zoeken, maar die is op mysterieuze wijze verdwenen. Nee, het is dit keer niet Bowser die achter het voorval zit, maar een geheel nieuwe vijand, de X-Nauts genaamd. Ook zij zijn op zoek naar de Crystal Stars en proberen Mario overal waar hij gaat en staat, te dwarsbomen. Gelukkig word je tijdens je queeste bijgestaan door een aantal kleurrijke characters, waaronder een intelligente vrouwelijke Goomba, een onzekere en zachtaardige Koopa en een jonge, maar wel brutale Yoshi. De rest van je partymembers zijn vooral wezens die we nog nooit eerder in een Mario game gezien hebben.
Het opvallendste aspect van deze game is de grafische stijl. Mario ziet er bijzonder old-skool uit en bovendien lijkt de hele wereld zo plat als papier te zijn. Dit is ook compleet waar, wat meteen de hoofdtitel van de game verklaart. Nou is het niet zo dat de wereld niet uit drie dimensies is opgebouwd, maar wel zijn alle figuren in het spel nog platter dan een muntstuk en lijken veel gebouwen en andere objecten met diepte uit karton opgetrokken te zijn. Het geeft de game een unieke feel mee, waar je mi chien eerst even aan moet wennen, maar wat daarna heel veel charme uitademt. De graphics zijn verder ook goed verzorgt met een scherp en helder beeld en mooi kleurgebruik. Een beetje jammer alleen is dat er niet veel extra grafische effecten in de game verwerkt zijn om het geheel nog net even iets meer sfeer mee te geven. Aan de andere kant past de huidige opmaak wel uitstekend bij het idee van een papieren en kartonnen wereld.
Deze charme wordt alleen maar verder versterkt door het verhaal. Je moet van Paper Mario geen diepgaande en epische verhaallijn verwachten, maar een lekker luchtig plot met vooral een heleboel humor en zelfspot. Over het algemeen is de humor in de game namelijk bijzonder goed geslaagd. Het is een beetje flauw bij tijden, maar grotendeels weet het spel redelijk goed op de lachspieren te werken. De game neemt zichzelf duidelijk niet al te serieus, doordat eigenlijk de gehele Mario franchise en het RPG genre zelf, een beetje op de hak genomen worden. Ook zitten er hele leuke referenties in verwerkt naar de echte wereld, zoals discu ies over de problemen rondom fo iele brandstoffen, kwijtgeraakte credit cards, kapot getrapte contactlenzen en ga zo nog maar even door. Je hebt zelfs een mobiele mailbox bij de hand waarop je regematig emails ontvangt van figuren en instanties in de game. Het zijn elementen die je niet zo snel aan het Mario universum zou koppelen, maar juist dat maakt het zo leuk en verra end.