Order of War | Gamer.nl

Voor de Total War-purist is het ketterij van de hoogste orde: geen historische setting, maar een volledig fictieve wereld waarin orks, vampiers en dwergen elkaar brullend de hersenpan inslaan. Dat is misschien jammer voor de geschiedenisliefhebber, maar Total War: Warhammer belooft meer spektakel dan ooit tevoren.

Het aantal real-time strategy games dat dit najaar wordt uitgebracht is opvallend laag. Sinds dit jaar de grootste RTS-games, zoals Halo Wars, Dawn of War 2 en Empire: Total War, al in februari en maart verschenen, lijken uitgevers de kerstperiode te mijden. Starcraft 2, waarvan oorspronkelijk werd gedacht dat de game nog dit jaar zou verschijnen is uitgesteld en ook op de nieuwste Command & Conquer-game laat nog even op zich wachten. Het is opvallend genoeg de Japanse uitgever Square Enix die het aandurft om in het drukke najaar een RTS uit te brengen: Order of War.

Order of War is een historische RTS die zich afspeelt tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het thema is inmiddels uitgekauwd, maar blijft desalniettemin een setting die natuurlijk veel ruimte biedt voor oorlogsvoering. Tevens biedt het onbekenden met het  genre een goede introductie met de RTS-game, zo heeft Square Enix gedacht. De game richt zich dan ook deels op nieuwe RTS-spelers, waardoor veteranen in het genre wellicht de vernieuwende ideeën mi en. Dit heeft tot gevolg dat Order of War gewoon een simpele, doch vermakelijke RTS is geworden.

Simpele Gameplay

Het strategische element van Order of War is vrij eenvoudig. Als generaal hoef je enkel te melden welk doel je eenheden aan moeten vallen en kun je met verdiende resources versterkingen oproepen. Eenheden beschikken niet over allerlei speciale acties, maar kiezen altijd zelf de optimale manier om een vijandige eenheid aan te vallen. Infanterie gooit bijvoorbeeld uit eigen beweging granaten op tanks en schiet op vijandige infanterie, zodat je als generaal weinig bezig hoeft te zijn met het micromanagen van je troepen.

Dat wil niet zeggen dat er geen strategie bij Order of War komt kijken. Iedere eenheid heeft zijn zwakke punten en het is zaak die punten te vinden en ze te benutten. Ook zijn er verspreid over de kaart strategische punten te veroveren, die in bezit geld opleveren om artillerie, luchtsteun en versterking aan te schaffen. Een originele toevoeging is de mogelijkheid om meerdere doelen tegelijk te selecteren, waardoor je eenheden afwi elend op meerdere vijandige eenheden richten. Het gebrek aan fog of war zorgt er bovendien voor dat je van meerdere fronten aan moet vallen in plaats van één ma ale verra ingsaanval uit te voeren. En hoewel de game makkelijk te leren valt, weet de AI op de hogere moeilijkheidsgraad voor een aardige uitdaging te zorgen, zodat ook ervaren spelers zich vermaken met de game.

Cinematische perspectief

De meest intere ante toevoeging aan Order of War is zonder twijfel de cinematische camera. Doordat er weinig micromanagement aan te pas komt in Order of War en je enkel een aantal aanvallen hoeft te bevelen, hebben de ontwikkelaars een cinematisch perspectief toegevoegd. Met een simpele druk op de knop bekijkt de camera alle gevechten van dichtbij en vanuit verschillende hoeken, zonder dat de speler nog bevelen kan geven. In plaats daarvan maakt de cinematische aanpak de gevechten veel persoonlijker dan vanuit het normale perspectief. Wel is het jammer dat de camera soms nogal onlogische posities kiest, waardoor niet altijd de beste stukken van het slagveld worden getoond.

Tegelijkertijd komt de camera niet helemaal tot zijn recht door de enigszins gedateerde grafische prestaties van Order of War. Hoewel de game absoluut niet lelijk is, mis je geregeld wat meer detail, vooral als je het slagveld van een afstandje bekijkt.   Wanneer alles van erg dichtbij bekeken wordt, is Order of War prachtig geanimeerd en komt het landschap overtuigend over. Zoom je echter iets verder uit, dan verdwijnt al dit leven uit het landschap. De textures worden wazig en de bomen en huizen pa en opeens nog maar amper in de omgeving. Aangezien je een RTS juist vanuit een afstandje bestuurt, voelt de grafische kracht van Order of War gebrekkig aan. Het landschap komt zo doods over en het weet daardoor weinig te intere eren. Wel zijn alle omgevingen een accurate weergave van historische slagvelden, wat zeker wat toevoegt aan de game.

De kleine dingetjes

Uiteindelijk zijn het vooral de kleine foutjes die Order of War tegenhouden een echte top RTS te worden. Zo is vijandige infanterie soms amper te zien, en kan de vijand daardoor zonder dat je het weet enorme schade aanrichten. Daarnaast toont de interface de levenskracht van vijandige eenheden niet, waardoor het moeilijk is om te zien hoeveel effect een aanval heeft. Order of War is daarnaast duidelijk een RTS gericht op de singleplayer-ervaring, want de multiplayer is niet erg diepgaand. Er zijn slechts zes speelvelden beschikbaar, en de multiplayer is een simpel gevecht om controlepunten. Voor een snel gevecht kan de multiplayer prima vermaak bieden, maar de inhoud  is te schaars om echt lang te boeien. Ben je echter op zoek naar een simpele, maar toch uitdagende RTS, dan ben je bij Order of War echter wel aan het goede adres.


Artikel als favoriet toevoegen
Deel dit artikel

Aanbevolen voor jou