Namco Bandai lijkt een monopolie te hebben op animegames. Het gros van de titels dat gebaseerd is op Japanse tekenfilmseries, wordt ofwel ontwikkeld of uitgegeven door het fusiebedrijf. Waar eerst de Dragon Ball-spellen ons om de oren vlogen, wordt de laatste tijd elke gelegenheid aangegrepen om het Naruto-universum in een spel te verwerken. Het is dan ook een hele verademing om eens met personages uit een totaal andere anime aan de slag te gaan.

One Piece: Unlimited Cruise 2: Awakening of a Hero draait om een stelletje razende piraten die de meest mysterieuze eilanden onveilig maken in de hoop een oude vriend te kunnen redden. Dit verloopt natuurlijk een stuk minder voorspoedig dan gewenst. Naast het feit dat deze knaap zich niet al te makkelijk laat vinden, zijn de eilanden overspoeld met vijandige wezens en worden doorgangen om allerlei vreemde redenen versperd. Hoofdpersonage Luffy en zijn gezelschap houden zich dan ook vooral bezig met vechten met kwade geesten en het verzamelen van rauwe objecten.

Het vechtsysteem van Awakening of a Hero zit aardig in elkaar. Er is gekozen voor een relatief traditionele besturingwijze, waardoor je nauwelijk hoeft te zwiepen met de Wii-Remote. Alleen het uitvoeren van bijvoorbeeld een bepaalde speciale aanval vereist wat korte beweginkjes. Doordat de gevechten behoorlijk hectisch zijn, pakt dit in eerste instantie prima uit. Al te uitgebreid is het vechtsysteem overigens zeker niet. Het is zelfs vrij simplistisch te noemen, maar dat neemt niet weg dat het in zekere zin toch onderhoudend is. De speciale aanvallen zijn prima uitgewerkt en het is vermakelijk om een overdosis aan kleurrijke piraten te belagen met een reusachtig zwaard.

Bovendien kun je continu wi elen van personage, die elk hun eigen specialiteiten hebben. Door veel met een personage te vechten, speel je ook de nodige nieuwe aanvallen vrij. Hoewel het leuk klinkt, is dit niet al te diepgaand uitgewerkt. De rollenspelachtige elementen voegen zonder enige twijfel wat variatie toe, maar daar is dan ook alles mee gezegd. .Dit, in combinatie met de inwi elbare vijanden en omgevingen, zorgt er dan ook voor dat One Piece: Ulimited Cruise 2 vrij snel repetitief aanvoelt.

Daarnaast is het zaak om zo nu en dan wat objecten te verzamelen, om je door bepaalde hinderni en te slaan. Dit pakt spijtig genoeg niet al te goed uit. Voordat je op een hindernisje stuit, weet je namelijk niet welk object je nodig hebt. Hierdoor komt het geregeld voor dat je het zojuist doorlopen gebied nog eens moet bezoeken, in de hoop dat je nu het gezochte object wel vindt. In combinatie met het feit dat de vijanden steeds weer tot leven lijken te komen, wordt dit al gauw een vervelende aangelegenheid.

Ook is het irritant dat je enkel kunt opslaan wanneer je de mi ie in kwestie afgerond hebt. Mi ies duren al gauw een dik half uur tot een klein uurtje, dus 'even' herspelen als je op driekwart van een level zit is geen pretje. Het is vervelend dat dit soort mankementjes aanwezig zijn, des te meer omdat ze ook al in het eerste deel van de partij waren. Verbeterpuntjes ten opzichte van het origineel zijn sowieso nauwelijks te ontdekken. En dit is nogal raar, aangezien ook het eerste deel nogal te wensen overliet.

Nu lijkt het erop dat One Piece: Unlimited Cruise 2 door deze mi ers en het algehele gebrek aan verbetering een belachelijk laag cijfer gaat krijgen. Dit is echter niet volledig op z'n plaats. One Piece: Umlimited Cruise 2 is namelijk geen frutsel. De bovengenoemde zaken daargelaten, valt er best nog wat uit te halen. Dit dankt de game vooral aan de aardige besturing en het simpele, doch vermakelijke vechtsysteem. Dat je buiten de verhaalmodus om ook lo taande gevechten kunt spelen in een soort van duelmodus, is dan ook gelijk een van de fijnste aspecten van het spel.

Een andere factor die hier een rol in speelt is dat de aard van de anime op een prima wijze in het spel verwerkt. Zowel gedurende de tu enfilmpjes als tijdens het spelen komt de komische en luchtige sfeer van de serie goed naar boven. De relaties tu en de verschillende personages worden lekker overdreven weergegeven, de visuele stijl is treffend en de (Japanse) stemmen zijn volledig authentiek. Al met al kost het dan weliswaar de nodige moeite om langs alle haken en ogen te kijken die aan de game kleven, maar het zou ook onterecht zijn om Awakening of a Hero als een misbaksel te bestempelen.