Met Blast Factor, Nucleus en Super Stardust HD heeft de PlayStation 3 alweer drie downloadable 'tweepookjes shooters', waarbij je met je linker pookje een object bestuurt en met je rechterpookje schiet. Zoals je reeds hebt kunnen lezen op Gamer.nl is Super Stardust HD een fantastische game die iedereen zou moeten downloaden. Hoe zit dat dan met Nucleus? In Nucleus speel je een amoebe in het menselijk lichaam die een eng virus moet vernietigen. Je vecht tegen bacteriën, infecties en andersoortige kwaadaardigheden die je binnenin het menselijk lichaam aantreft. De setting is dus best wel origineel en dat is zeker een pluspunt van Nucleus. Helaas is de setting niet al te best uitgewerkt, waardoor dit pluspunt meteen teniet wordt gedaan. De geluidsondersteuning irriteert nog wel eens en ook van het grafische departement hoeven we niet al te veel te verwachten. Het geheel ziet er nogal suf en kleurloos uit. Dit laatste is extra vervelend omdat je hierdoor sommige dingen in het spel niet van elkaar kunt onderscheiden. De gameplay van Nucleus biedt ietsje meer dan alleen knallen. Zo heb je ook een trekstraal waarmee je barrières van cellen op kunt werpen tegenover inkomende bacteriën. Bovendien zitten er daadwerkelijk doelen in het spel, in plaats van alles en iedereen afknallen. Soms moet je binnen een tijdslimiet zien te overleven, soms moet je iets binnen een tijdslimiet vernietigen en soms moet je gewoon alleen maar knallen. De barricades komen goed van pas bij overlevingsmissies, aangezien je dan tijd moet rekken. Eiwitbommen zijn dan weer nuttig als je kernen op moet blazen, die immuun zijn voor gewoon vuur. Op deze manier komt er toch wel wat nadenkwerk bij te pas. De eiwitbom kun je pas gebruiken als je deze hebt opgeladen en de barricades opwerpen leidt af van het schieten. Keuzes, keuzes. Jammer genoeg doet Nucleus enkele fundamentele dingen fout die de game tamelijk naar beneden halen. Zo is het beeld gevuld met balken en meters en als je één ding niet wilt bij een dergelijke game, dan is het je ogen ook maar één seconde van je amoebe afhouden. De HUD leidt af en is te prominent aanwezig. Bovendien wordt het spel onoverzichtelijk door het monotone kleurgebruik en doordat de levels als het ware niet in één beeld passen. Het lijken kleine dingen, maar juist bij een game als deze moet alles, maar dan ook echt alles, ervoor zorgen dat je puur en alleen bezig bent om met je amoebe de levels uit te spelen. Super Stardust HD slaagde met vlag en wimpel voor deze test en Nucleus maakt hierbij simpelweg een aantal amateuristische fouten. Bovendien zijn veel levels echt bizar moeilijk. Er zijn veertig verschillende levels om uit te spelen, maar de kans is groot dat je onderweg ergens strandt. De vijanden komen in extreem grote getale aanzetten en vaak is er geen vluchtmogelijkheid. Het feit dat de boost eigenlijk helemaal geen zin heeft is extra irritant. Bovendien zijn de tijdslimieten bij vlagen zeer strikt. Uitdaging is leuk en het hoort zeker bij dit soort spellen, maar af en toe lijkt de balans zoek. De impuls om verder te spelen raak je dan kwijt en bovendien heb je bij Nucleus niet het gevoel dat je stukje bij beetje meester over de situatie wordt, omdat het spel dat niet altijd toelaat. Nucleus is zeker niet voor iedereen af te raden. Gamers die helemaal wild zijn van dergelijke spellen en een extreme uitdaging willen aangaan, kunnen Nucleus zeker aanschaffen. Maar wees gewaarschuwd, want de game doet veel dingen fout die het superieure Super Stardust HD wél perfect uitvoert. Daarom valt Nucleus uiteindelijk tegen en is de game niet aan te raden voor de doorsnee speler.