De eerste en belangrijkste vraag is natuurlijk: hoe is de kla ieke mmo-gameplay (die draait om muis, toetsenbord en heel veel hotkeys) vertaald naar de controller? In het geval van Neverwinter hebben de ontwikkelaars het relatief makkelijk. De game was op pc al erg gestroomlijnd. Het voelde toen al alsof het bedoeld was voor een controller. In plaats van dat je vijanden aanklikt of met ‘tab’ selecteert, heb je een vizier. Oftewel: door op vijanden te richten, selecteer je ze. Spreuken lanceer je zo specifiek naar je doel. Klappen met zwaarden en soortgelijke wapens hebben contact-detectie, wat wil zeggen dat alle vijanden die in je zwaai staan ook echt geraakt worden.
Dit geeft de combat een heel direct gevoel dat doet denken aan Diablo. De rechter trigger houd je ingedrukt voor je standaard aanvallen en combinaties met bumpers en face buttons lanceren je speciale aanvallen. Daarnaast heeft elk personage een ‘daily’ kracht. Dit principe komt uit de pen en papier-versie van D&D: een krachtige spreuk die je maar één keer per dag kunt gebruiken. Natuurlijk hoef je op de spelcomputer geen 24 uur te wachten, het duurt gewoon wat langer voor je voldoende ‘action points’ hebt voor je deze kunt afvuren.
Neverwinter doet met dit soort systemen zijn uiterste best om ‘echte’ D&D-regels te vertalen naar een vlotte actie-mmo. Zo regenereer je niet automatisch leven als je door een kerker beweegt. Je moet ofwel een levensdrank drinken of wachten tot je bij een kampvuur komt. Deze zijn strategisch geplaatst zodat je halverwege het avontuur even kunt uitrusten. Regenereren gaat bij zo’n kampvuur gelukkig lekker snel, zodat het speltempo hoog blijft.
Twinkelspoor
De spelwereld is gebaseerd op de kla ieke Forgotton Realms-setting, met als ‘hoofdrolspeler’ de stad Neverwinter. De wereld zit vol met avonturen en quests, die je van de talrijke spelpersonages krijgt. Velen daarvan spreken je ook daadwerkelijk toe, zodat je de questteksten niet hoeft te lezen. Het acteerwerk is redelijk, maar we merkten dat we het verhaal vaker wel dan niet oversloegen en gewoon naar de volgende etappe van de mi ie renden.
Dat is overigens geen probleem: dankzij een twinkelend ‘kruimelspoor’ is altijd duidelijk waar je naartoe moet. Wie wel eens een van de Fable-games heeft gespeeld, kent dit systeem wel: een spoor van sterretjes geeft precies aan waar je heen moet voor je huidige actieve quest. Wie denkt dat dit een beperking is: wij vinden persoonlijk van niet. Er is niets dat je weerhoudt om de omgeving op eigen houtje te verkennen en er zijn heel wat schatten te vinden als je het pad even verlaat. Het grote voordeel van het twinkelspoor is dat je nooit verdwaalt en ook dat draagt bij aan het hoge speeltempo.
Free to play
Mmo staat voor ma ively multiplayer online en Neverwinter is gelukkig nu al druk bevolkt. De game is door z’n free to play-benadering natuurlijk erg laagdrempelig. Dit levert helaas ook mindere momenten op. Zo kwamen we een speler tegen met de naam ‘Cuntface’ (letterlijk: kuttekop) en konden we geen manier vinden om deze naam te rapporteren. Free to play op consoles werkt dus wat dat betreft net zoals op de pc: er komen lui binnen die helemaal niet geïntere eerd zijn in een lore-getrouwe ervaring.
Aan de andere kant doet Neverwinter free to play wel erg goed. Er is veel te beleven en de dingen die je kunt kopen voor echt geld zijn van cosmetische aard. Bovendien kun je door veel te spelen ook een speciale munteenheid verzamelen waarmee je ook in de winkel terecht kunt voor dergelijke opsmuk. Een heel redelijke deal dus. Wel mist de Foundry, een fenomenale ‘quest-ontwerper’ waarmee pc-spelers zelf avonturen kunnen bouwen. Xbox-bezitters moeten het met de officiële content doen.
Communicatie
Waar de game een beetje op zijn bek gaat is communicatie. Dit ligt niet aan het spel zelf, maar andere spelers maken weinig gebruik van de geboden opties. Voice-chat werkt uiteraard prima, maar dat is eigenlijk alleen een optie als je met vrienden speelt. Tekst-chat wordt ondersteund via usb-toetsenbord en zelfs via de Smartgla app. Bijna niemand lijkt hier gebruik van te maken. Wat dat betreft mi en we de emotes en standaard berichten van Final Fantasy XIV, die in veel situaties prima voldoen voor eenvoudige communicatie met vreemden.
Neverwinter op Xbox One is met alle opties, de snelle gameplay en de toffe sfeer een goede console-mmo. Er is wel een flink probleem. We hebben een aantal grote framerateproblemen ervaren. Soms duikt de framerate onder de tien. Het vreemde is dat dit niets te maken lijkt te hebben met de complexiteit van de omgeving. Drukke stadstaferelen draaien keurig op 24 tot 30 fps terwijl sommige open velden nagenoeg onspeelbaar zijn. Dit alles is gek genoeg te verhelpen door het spel af te sluiten en opnieuw op te starten. Het is dus ‘gewoon’ een bug, maar wel een hele nare.
Afgezien daarvan ziet het spel er best redelijk uit. Omgevingen zijn kleurrijk en voelen lekker Dungeons & Dragons. Character models zijn basaal, wapens en wapenrustingen zijn mooi gedetailleerd. Op geen enkel moment voelt het alsof het uiterste uit de One wordt geperst, maar het is zeker geen lelijk spel.
Neverwinter is een erg leuke mmo die ondanks de genoemde minpunten zeker het spelen waard is. Het free to play-model werkt prima op de console en wij hadden op geen enkel moment het gevoel dat we onze portemonnee moesten trekken om plezier te hebben. Het wachten is echter op de patch die de framerate-problemen oplost.
