Denken we aan Electronic Arts, dan denken we mi chien al gauw aan zwaar uitgemolken franchises die elk jaar weer een nieuwe release krijgen. Nu is dit gelukkig niet met al hun games het geval, maar de Need for Speed reeks wordt wel elk jaar vrolijk verblijdt met een nieuwe telg. Nadat EA een uitstapje heeft gemaakt naar de donkere wereld van nachtelijke straatraces in Underground, komen ze nu met een game die eigenlijk de races uit Underground combineert met de eerdere Need for Speed delen. Dit gegeven lijkt een ultieme combinatie, maar kan Most Wanted de hooggespannen verwachtingen ook waarmaken?
De Need for Speed serie bestaat al sinds het midden van de jaren '90 en sinds die tijd hebben we al een fors aantal titels uit deze racegame reeks mogen aanschouwen. De reeks is nooit echt aan verandering onderhevig geweest, totdat het eerste deel uit de Underground spin-off gelanceerd werd. Voor het eerst kon de gamer zich helemaal uitleven in het wereldje van de illegale straatraces en was het mogelijk om de maagdelijke bolides qua uiterlijk helemaal aan je eigen smaak aan te pa en met behulp van de nodige bling bling in de vorm van gigantische velgen of vlammende decals. Na twee Underground delen was er weer wat ruimte voor vernieuwing en werden de races weer in het daglicht gehouden.
Het nieuwe deel in de serie gaat schuil onder de naam Most Wanted. Deze titel is niet voor niets gekozen, want in deze Need for Speed moet je de nummer één op de blacklist van beste straatracers zien te verslaan, om zo de “most wanted” te worden. De game begint als jij in je strak gepimpte BMW M3 een fictief Amerikaanse stad binnenrijdt op zoek naar races. Je komt al gauw in aanraking met de politie, die in deze game een grote rol speelt, en de nummer één van de beruchte blacklist: Razor. Na een mislukte 1 vs 1 race, waarin volgelingen van Razor aan je wagen hebben geknutseld, neemt Razor je M3 mee als trofee en wordt je opgepakt door de plaatselijke politie. Je vriendinnetje Mia staat je vanaf dat moment bij en zorgt ervoor dat je vrij komt en een redelijk startbedrag kunt lenen om een auto van te kopen. Hierdoor kun je als vanouds weer meedoen aan verschillende races om zo uiteindelijk Razor te verslaan en je BMW M3 terug te krijgen.
De in Most Wanted aanwezige blacklist zorgt voor het grootste deel voor de structuur in de game. De blacklist bestaat in totaal uit vijftien verschillende gasten die je aan het eind van een aantal races en challenges moet verslaan om zo langzaam tot Razor door te dringen die uiteraard op nummer één in de lijst staat. Elk van de vijftien tegenstanders is een soort van level waarin je een aantal races voor je kiezen krijgt die bijvoorbeeld bestaan uit circuit, sprint, knockout en drag. Naast de standaard races heb je nog de zogenaamde mijlpaal evenementen. Deze evenementen zijn een soort van challenges die meestal te maken hebben met het overtreden van de wet. Zo moet je bijvoorbeeld proberen op bepaalde punten, waar flitspalen opgesteld staan, een bepaalde snelheid te bereiken. Ook is het de bedoeling om bijvoorbeeld zo lang mogelijk uit handen van de politie te blijven.
Om een nieuwe tegenstander van de blacklist uit te dagen, zul je eerst aan een aantal voorwaarden moeten voldoen. Races en mijlpaal evenementen hebben hier een groot aandeel in, maar ook zul je een zo hoog mogelijke premie op je hoofd moeten krijgen om door te kunnen stoten. De politie speelt in Need for Speed: Most Wanted een hele belangrijke rol. Was deze na Hot Pursuit 2 weer uit de reeks verdwenen, zijn de juten nu weer terug in grote getale om je flink dwars te zitten. Zo zul je zelfs tijdens de races nog wel eens lastig gevallen worden door racegrage agenten die je met alle plezier voor een hele lange tijd achter tralies willen zien.
De hoogte van de premie, welke ik al eerder in deze review aangekaart heb, wordt bepaald tijdens de achtervolgingen met de politie. Door blokkades te omzeilen of door politieauto’s te rammen, kun je de premie in de hoogte laten schieten. Om het tijdens de achtervolgingen gemakkelijker te maken om de politie af te schudden, zijn er her en der op de map een aantal objecten geplaatst die kapot gereden kunnen worden waardoor de politiewagens voor een bepaalde tijd tegen worden gehouden. Onderin je scherm heb je een metertje die tijdens een achtervolging aangeeft hoe dicht je bij een enkeltje bajes bent. Als je de politie zoveel en zo goed mogelijk ontwijkt, krijg je een afkoel moment waarna de politie stopt met zoeken naar jou.
Het racen zelf in Need for Speed: Most Wanted voelt naar mijn mening toch niet helemaal lekker aan. Het is soms net of ik niet de volledige controle over de auto heb en deze maar wat over de weg zweeft. Een nieuwe, mi chien voor casual gamers handige, toevoeging is de mogelijkheid om een soort van bullet time te activeren, waarmee je auto voor een bepaalde tijd in slowmotion te besturen is, waardoor je toch net even die hele lastige bocht goed doorkomt of zelfs strak onder grote vrachtwagens door kunt schuiven. Voor de meeste games is dit toch een beetje een zinloze toevoeging die naar mijn mening ook niet al te veel gebruikt zal worden. Wat ik persoonlijk een pluspunt vind is dat de nitro boost zichzelf weer bijvult. In Underground wilde ik graag wat meer boosten, maar liep ik vaak al te snel tegen lege NOS fle en aan. Dit is nu niet meer het geval. Als een laatste negatief puntje, en dit klinkt mi chien als het penetreren van mieren, vond ik het vervelend dat ik niet tijdens het racen het raceperspectief kon veranderen en dit in het optie menu moest doen.
Need for Speed: Most Wanted is getest op de PS2 en ziet er in vergelijking met de andere versies eigenlijk best wel korrelig uit. De bekende kartelrandjes doen weer heel erg hun intrede. Dit is op zich nog niet zo’n groot minpunt ware het dat de framerate heel erg slecht is. Als we kijken naar een game als Burnout Revenge, die van dezelfde uitgever komt en die een constant hoge framerate haalt met strakke graphics, dan snap ik niet waar het mis is gegaan met Most Wanted. De lage framerate doet naar mijn mening erg af aan de speelbaarheid van deze game. Ondanks de wat slechtere graphics, zien de omgevingen er toch nog best aardig en vooral zeer gevarieerd uit. Je waant je echt in een Amerikaanse staat, die zich weliswaar constant in het herfst getijde bevindt. Over de indeling van de menu’s en de tu enfilmpjes, die het verhaal aan elkaar breien, heb ik niets te klagen. Die zien er naar EA stijl piekfijn en strak uit en ook de muziek is in Most Wanted goed te pruimen.
Need for Speed: Most Wanted is, ondanks de slechte framerate en de mindere graphics, in de basis een erg toffe racegame. Most Wanted houdt je uren zoet met het verslaan van de vijftien tegenstanders en daarnaast kun je weer als vanouds heerlijk aan je wagen sleutelen, alhoewel dit niet dezelfde diepgang heeft als in bijvoorbeeld Forza of Gran Turismo. Voor de mensen die de Undergound games helemaal te gek vinden, is deze game zeker een aanrader en vooral omdat Most Wanted een stuk beter en completer is dan de laatste Underground. De achtervolgingen met de politie zorgen naast het reguliere racen voor genoeg afwi eling en spanning om je lang aan de buis gekluisterd te houden. Redelijke aanrader dus.