2K stormde vorig jaar het veld op met NBA 2K14, een prachtige basketbalgame die tot de beste launchgames van de nieuwe generatie consoles behoorde. De game speelde niet alleen heerlijk weg, alles zag er ook nog eens fabuleus uit. Van het haar van de mannen tot de shirts die ze droegen tot de weerspiegeling van het licht op de vloer; je waande je echt in een Amerikaans basketbalstadion. NBA 2K14 was een van de games die je haalde om je vrienden te laten zien wat die fonkelnieuwe console onder je tv allemaal kon. Wat dat betreft is er weinig veranderd. Nog steeds zijn de grafische kwaliteiten van NBA 2K15 een belangrijk speerpunt: de game ziet er wederom weergaloos uit.
Gameplay is koning
Ook qua gameplay is er eigenlijk weinig nieuws onder de zon. Op zich is dat niet zo erg, aangezien het balspel vorig jaar al perfectie naderde. De actie voelt iets strakker, maar de grootste vernieuwing is een timer die onder je speler verschijnt als je een schot wilt maken. Die meter laat precies zien wanneer je de knop los moet laten om een perfecte basket te scoren. Handig voor nieuwkomers die niet precies aanvoelen wanneer ze het schot moeten lo en, of die niet al de vereiste timing van al hun individuele spelers willen leren kennen. Voor de ervaren spelers is de optie gelukkig ook uit te zetten.
Verdedigend is de game lichtelijk aangepast. Ironisch genoeg laat NBA 2K15 op dat front een steekje vallen. Spelers reageren net iets te traag en bewegen te langzaam, waardoor het soms te moeilijk is een aanvaller af te stoppen. Voor je gevoel ben je er op tijd bij, maar je tegenstander is ondertu en al met een zigzag om je heen gelopen. Nu kun je bij basketbal natuurlijk nooit alle aanvallen voorkomen, maar je speler wordt voor dat soort slordigheden wel behoorlijk bestraft. Zijn verdiende cijfer, dat bijhoudt hoe goed je tijdens een wedstrijd presteert, keldert met bijna een heel punt als je je tegenstander laat lopen.
Iedereen krijgt een stem
Toch blijven die veranderingen ten opzichte van vorig jaar subtiel. Als er zo weinig veranderd is aan de graphics en de gameplay, wat heeft 2K dan het hele jaar zitten doen? Wees gerust, dit is geen luie port van de editie van vorig jaar, want vrijwel alle modi zijn sterk verbeterd. De grote ster is MyPlayer, waarin je met je eigen gecreëerde speler een heus verhaal doorloopt. Dit keer begin je halverwege het seizoen met een speler die in eerste instantie niet is gekozen voor een team. Via korte contracten moet je bewijzen dat jij toch echt in de NBA thuishoort. Vergeleken met de houterige scènes van vorig jaar wordt er ditmaal een stuk beter geacteerd. Bovendien heeft uit elk team tenminste één speler zijn stem geleend voor het spel, waardoor je medespelers en tegenstanders ook echt met je praten, een sterke verbetering ten opzichte van de ondertitelde stilte van 2K14. Dat zorgt ervoor dat je je echt een onderdeel van het team voelt.
Ook met de andere modi kun je in feite oneindig lang aan de slag. In MyGM speel je de baas van een club die de knopen doorhakt, zoals welke spelers je wel of niet koopt, hoe je het moraal van je team hoog houdt en hoe duur de entreekaartjes in het stadion moeten zijn. Dit jaar ligt er extra focus op conversaties: je gesprekken met spelers en met je baas hebben meer impact op je resultaten. Je kunt daarbij alle wedstrijden zelf spelen, maar het is juist eens leuk je alleen met alle randzaken bezig te houden en zo te kijken hoe je team het onder jouw leiding doet.
In MySeason kun je je eigen basketbalseizoen naar hartenlust samenstellen. Je beslist hoeveel wedstrijden je wilt spelen en welke teams er in jouw league zitten. Er is zelfs de keuze uit Europese teams, al zit er helaas geen Nederlands team in NBA 2K14. Ook MyTeam maakt zijn opwachting, een FIFA Ultimate Team-achtige modus waarin je kaarten verzamelt en die inzet om je perfecte team te maken. Je begint met een paar middelmatige basi pelers, maar hoe meer je speelt, hoe meer punten je verdient om nieuwe pakjes met kaarten te kopen. Met je team speel je lo e uitdagingen of probeer je andere teams te vernederen, of je neemt je spelers mee online om te kijken hoe je het doet tegen de rest van de wereld.
Tot slot is er nog MyPark, dat vorig jaar nog als The Park door het leven ging. Ook deze online modus is flink onder handen genomen. MyPark probeert dat gevoel van ‘lekker buiten een potje spelen’ naar de consoles te brengen. Je loopt rond over een gigantisch park met verschillende velden, waar altijd wel iemand in is voor een wedstrijdje. Het enige dat je hoeft te doen is te wachten langs de rand van het veld tot je genoeg medespelers hebt verzameld. Aan het begin sluit je je aan bij een van de drie crews die je een extra bonus geven. Het is bovendien erg leuk om jouw crew te vertegenwoordigen en zoveel mogelijk punten voor jouw groep te verdienen.
Haperende servers
Overigens geldt dat enkel als de servers een beetje meewerken. Net zoals vorig jaar wordt de lancering geplaagd door haperende verbindingen. Er is af en toe sprake van lag, terwijl goede timing bij basketbal juist zo belangrijk is. Eén keer werden wij uit een spel gegooid dat vervolgens als verloren werd beschouwd. In de eerste dagen na de launch moesten we zelfs tot vijf keer toe onze MyPlayer aanmaken, omdat zijn uiterlijk kennelijk niet op de servers werd opgeslagen. Gelukkig ging onze voortgang uiteindelijk niet verloren. Het is wel een probleem dat je een MyPlayer-spel dat je online bent begonnen niet verder kunt spelen als je even niet met een server bent verbonden.
De servers zijn een kleine frustratie in een game die, ook offline, enorm veel content te bieden heeft. De verschillende modi zijn ontzettend leuk en houden je tot in de lengte van dagen bezig. De gameplay is bovendien zo verfijnd dat we ons daadwerkelijk afvragen hoe ze volgend jaar nog verbeterd kan worden. Voor basketbalfans is er simpelweg geen andere optie: NBA 2K15 is de beste basketbalgame ooit gemaakt.