Naruto is hard op weg het nieuwe paradepaardje van ontwikkelaars en uitgevers te worden. Waar het tot voor kort de Pokémon-franchise was die steevast als warme broodjes over de toonbank ging, is het nu de vunzige puber die maandelijks om de haverklap op het hoesje van een nieuw verkoopsucces prijkt. Mede hierdoor kent ondergetekende de verhaallijn van de Japanse televisieserie inmiddels door en door. Het was dan ook geen verra ing dat de aspirant ninja in Naruto: Ultimate Ninja Storm wederom alles op alles zet om de beste krijger van het dorp te worden.
Laten we maar onmiddellijk met de deur in huis vallen: Ultimate Ninja Storm is een zeer vermakelijk actiespel. Alvorens de velepositieve aspecten van de game uit de doeken gedaan worden, komenechter eerst de kanttekeningen aan bod. Het is immers niet louter goud wat er blinkt. Zo wordt het verhaal in Naruto: Ultimate Ninja Storm een beetje afgeraffeld. De tu enfilmpjes brengen de gebeurteni en zonder enige vorm van nuance aan de man en de verhoudingen tu en de personages komen nauwelijks aan bod. Het zijn vooral nietszeggende conversaties met dorpsbewoners die de klok slaan en enkele belangrijke elementen uit het plot worden ongegeneerd overgeslagen. Dit mag toch wel als een afbreuk van één van de grootste speerpunten van de franchise beschouwd worden, vooral omdat de serie bekend staat om haar krachtig plot met een sterk moralistische insteek.
In plaats van een vechtgame pur sang met een relatief uitgediepte verhaallijn heeft ontwikkelaar Cyberconnect2 gekozen voor een afwijkende aanpak. In Naruto: Ultimate Ninja Storm worden de vechtpa ages namelijk aan elkaar geknoopt middels minigames en verzamelopdrachtjes, die plaatsvinden in de weidse omgevingen van Konoha. In dit dorpje kun je in wezen gaan en staan waar je wilt, maar in de praktijk zijn er alleen deze nevenactiviteiten te volbrengen. Echt opzienbarend is de opzet van deze minigames echter niet. Het verzamelen van objecten beslaat bovendien het merendeel van deze mi ies, wat vooral een langdurig tijdverdrijf van simplistische handelingen tot gevolg heeft.
Het verzamelen van bloemenstukken en haarstrikjes voor je stadsgenoten voelt dan ook vooral aan als het rekken van de totale spelduur. Ook lopen de opdrachtjes meer dan eens allesbehalve feilloos in elkaar over. Zo dien je op een gegeven moment deel te nemen aan een bepaald examen, waarin de beste jeugdige vechters uit de hele ninjastreek tegen elkaar strijden. Om hier te geraken, zul je een bosrijk gebied moeten overbruggen. Dit doe je door van de ene naar de andere tak te springen, iets dat vrij summier is uitgewerkt.
Enfin, wanneer je dit spelelement volbracht hebt, kom je op de plaats van bestemming aan en wordt middels een tu enfilmpje de situatie geschetst. De pa age wordt echter niet voortgezet zoals je zou verwachten, maar abrupt beëindigd door Naruto zonder aantoonbare reden terug in de stad te plaatsen. Om het betreffende gedeelte te kunnen voortzetten, wordt verwacht dat je eerst een handjevol minigames volbrengt. Dit voorbeeld is eigenlijk illustrerend voor de vreemde verhoudingen tu en de verschillende soorten mi ies, wat zonder enige twijfel ten koste gaat van aan de totale spelervaring.
Ondanks de zeer negatieve bovenstaande alinea's is het niet zo dat er totaal geen plezier uit Naruto: Ultimate Ninja Storm te halen valt. Integendeel. Er zijn namelijk meer dan genoeg minigames die wél de moeite waard zijn, gaande van kla ieke platformactie tot het spelen van verstoppertje. En aangezien je de keuze hebt om de vervelende minigames zo nu en dan links te laten liggen, is het mogelijk om de vervelende spelelementen enigszins te omzeilen.
In totaal zijn er meer dan honderd van deze opdrachtjes te volbrengen en dit aantal wordt binnenkort fors uitgebreid middels een kosteloze, downloadbare uitbreiding. Laten we hopen dat deze uitbreiding vooral vermaak te bieden heeft. Het contrastverschil in kwaliteit tu en de verschillende minispellen is te groot, waardoor er in de huidige versie simpelweg teveel opdrachten verwerkt zitten die vervelend zijn om te volbrengen.
Op audiovisueel gebied valt er nauwelijks iets aan te merken. Het karakteristieke stijltje wordt subliem op het beeldscherm getoverd. Zowel de omgevingen als de personages lijken één-op-één overgezet te zijn uit de anime. Sterker nog, door het fabelachtige kleurgebruik en de overdosis aan details weet het audiovisuele aspect uit Ultimate Ninja Storm de serie zelfs op meerdere fronten te overkla en. Ook de welbekende achtergronddeuntjes en geluidseffectjes zijn in overdaad van de partij. Daarnaast zijn de stemmen zowel in het Engels als in het Japans te aanhoren. Zelfs de kenmerkende uitspraken en grapjes van de hoofdpersonages komen aan bod, wat zeker bijdraagt aan de authenticiteit van het product.
Het vechtsysteem is bovendien uniek in zijn soort. De e entie van de gevechten wijkt namelijk behoorlijk af van de traditionele vechtspellen, wat vooral veroorzaakt wordt door het camerastandpunt. In plaats van het kla ieke zijaanzicht wordt de camera nu achter de schouder van het betreffende personage geplaatst, wat zorgt voor een verbeterde weergave van de actie. In combinatie met de relatief grote vechtarena's maakt dit ook de schaal van de gevechten een stuk groter.
Doordat de camera daarnaast erg dynamisch is, verandert het standpunt continu. Al naar gelang de positie van beide krijgers draait de namelijk camera mee. Dit zorgt niet alleen voor een zeer overzichtelijke en natuurgetrouwe weergave, maar is ook erg sfeerverhogend. De personages worden hierdoor zeer filmisch in beeld gebracht, om nog maar te zwijgen van de weergave van de aanvallen.
Alhoewel, de aanvalsmogelijkheden zijn zeer zeker de moeite waard om eens nader bekeken te worden. Verwacht geen revolutie in het genre, daar is de hoeveelheid aan aanvalscombinaties simpelweg te beperkt voor. Wel zijn er naast de gebruikelijke slag- en stootcombinaties een aantal unieke facetten in het vechtsysteem verwerkt. Zo kun je met een simpele druk op de knop een compagnon de veldslag laten betreden, die je voor luttele seconden bijstaat door je tegenstander met een krachtige aanval te belagen. Ook kun je per gevecht een handjevol objecten inzetten, gaande van geniepige bommenparachuutjes tot nuttige medicijnen.
Spectaculairder zijn zonder enige twijfel de speciale aanvallen. Elk personage kent enkele karakteristieke aanvallen, die vrijwel altijd funest zijn voor je opponent. Bovendien zijn ze een lust om ze uit te voeren, mede doordat ze fantastisch in beeld gebracht worden en het nodige van je vaardigheden vereisen. Door het prima vechtsysteem leent Naruto: Ultimate Ninja Storm zich uitstekend voor een online modus, maar spijtig genoeg schittert deze door afwezigheid. Een behoorlijke mi tap, want deze spelmodus had de toch al niet mi elijke spelduur aanzienlijk kunnen verlengen.
Ook de eindgevechten spreken tot de verbeelding. Doordat je het tegen beeldvullende schepsels op dient te nemen, zijn ze letterlijk groots qua opzet. In tegenstelling tot het doorsnee gevecht zijn deze eindbazen louter te verslaan met een bepaalde tactiek, aangezien ze zo goed als immuun zijn tegen elke andere vorm van aanvallen. De eindgevechten worden niet alleen erg indrukwekkend in beeld gebracht, maar voelen ook episch aan om te spelen. Dit komt vooral doordat de achtergrondmuziek meeslepend is en zowel de grootschaligheid als het belang van de gevechten zichtbaar benadrukt wordt. Zelfs de Quick Time Events, die de daadwerkelijke vechtpa ages incidenteel verstoren, dragen hieraan bij. En dat terwijl de aanwezigheid van dit spelelement over het algemeen niet als een al te beste ontwikkeling voor een spel wordt beschouwd.