Binnen deze modus zul je een verhaallijn moeten doorlopen waarbij je plaats neemt onder de hoofdband van veel verschillende personages. Door te vorderen in deze modus kun je steeds meer verschillende personages, items en allerlei prullaria over de franchise vrijspelen, waarbij je vooral moet denken aan extra filmpjes of gallerijen. Vaak kom je een vijand tegen die onder speciale omstandigheden verslagen moet worden. Denk hierbij bijvoorbeeld aan het verslaan van je tegenstander binnen een bepaalde tijd of met een bepaald aantal aan levenspunten dat je over moet hebben aan het einde van de match. Hoewel deze vereisten op een gegeven moment erg lastig worden, blijven de gevechten interessant.

De presentatie van Ultimate Ninja 2 doet zonder meer de franchise eer aan. De graphics zijn cell-shaded en geven de verschillende personages en omgevingen uiterst herkenbaar weer. De heftige actie wordt nooit gestoord door haperingen en vooral tijdens de speciale aanvallen van de vechters is het geheel zeker geen straf om te aanschouwen. De gevechten worden op cruciale momenten ondersteund door Japanse teksten die de hele sfeer net dat kleine beetje jeu mee geven.

Helaas kampt Ultimate Ninja wel met een probleem waar ik als trouwe fan van de serie (en waarschijnlijk een hoop fans met mij) maar niet aan kan wennen; de afwezigheid van de originele Japanse stemmen. De volledige game is namelijk voorzien van Engelse gesproken en geschreven tekst en deze kan bij vlagen echt tenenkrommend slecht zijn. Het zou uiterst prettig zijn geweest wanneer de maker gewoon de originele Japanse track intact had gelaten, want de game moet op deze manier wel flink aan authenticiteit inleveren. Gelukkig bestaat er een optie om de stemmen uit te schakelen en van deze optie maakte ik dan ook meteen gebruik.   Fans van de franchise kunnen zich waarschijnlijk prima vermaken met de gameplay van Ultimate Ninja 2, maar mensen die een fighter zoeken met een behoorlijke diepgang komen helaas van een koude kermis thuis. De gameplay van Ultimate Ninja is namelijk behoorlijk doorzichtig en de game vereist niet een bepaalde mate van oefening om echt goed te worden, zoals dat vaak wel bij fighters het geval is. Bij Ultimate Ninja heb je de beschikking over een knop om te slaan, een projectiel-aanval, een springknop en natuurlijk de knop voor de specifieke Chakra-aanval. Zodra je deze laatste functie inschakelt, word je geacht een bepaalde sequentie aan knoppen in te drukken om de aanval succesvol te laten verlopen. Lukt je dit, dan kun je rekenen op een enorme dreun die de levensbalk van je tegenstander van een behoorlijke amputatie voorziet. De levels kennen verschillende niveaus waarop gevochten kan worden en hoewel er weinig diepgang te bespeuren is, duurt het toch wel even voordat je als volwaardige ninja door het level zweeft en springt, terwijl je je vijand van een weerwoord voorziet in de vorm van een aantal goed geplaatste shurikens en flitsende stoten.

Ultimate Ninja 2 is een aardig solide fighter die op een trouwe manier gebruik maakt van de franchise. De fan zal er behoorlijk veel plezier aan beleven en het zal een behoorlijke tijd duren voordat je alle personages (zo'n 30 in totaal) heb vrijgespeeld en deze allemaal onder de knie hebt. De gameplay mist wat substantie, maar weet wel op een treffende manier de gevechten uit de serie knap te reconstrueren. Warm aanbevolen voor de fans en de beste Naruto-knokker die op dit moment voorhanden is, tot Ultimate Ninja 3 uitkomt natuurlijk.