Het eerste deel uit de Ninja Storm-reeks was een goed actiespel, maar liet flinke steken vallen. Het verhaal kwam niet al te sterk uit de verf en een online functionaliteit ontbrak. Het is nu bijna twee jaar later en net als in de anime is die tijd gebruikt om flink te trainen. Dit heeft zijn vruchten afgeworpen, want Naruto Shippuden: Ultimate Ninja Storm 2 overtreft het origineel met gemak.
Beleving
Laten we maar gelijk met de verhaalmodus beginnen, want daar zal je in eerste instantie toch de meeste tijd in doorbrengen. Van de eerste stap die Naruto na zijn training weer in Konoha zet tot en met het gevecht met Pain, het zit er vrijwel allemaal in. We zeggen met een reden 'vrijwel', want veel ‘onnodige’ gebeurteni en en pa ages zijn uit het verhaal gesneden om het geheel wat gestroomlijnder te maken. Je bent alsnog een goede tien uur bezig, en om eerlijk te zijn misten we bijvoorbeeld het gevecht tu en Kankuro en Sasori niet eens. Het ontbreken van gebeurteni en doet ook geen afbreuk aan de algehele beleving.
Het verhaal wordt dit keer verteld door middel van tu enfilmpjes of gesprekken tu en de verschillende personages. We raden je wel aan om het spel met de Japanse voice-overs te spelen, want in het Engels lijkt het dankzij de lip-sync alsof je naar een foute kung fu-film kijkt. Dit keer zijn Konoha en omliggende omgeving vrij toegankelijk om tu endoor wat simpele verzamelopdrachtjes uit te voeren, maar dat is niet meer verplicht zoals in het eerste deel. De camerastandpunten en patronen van dorpelingen liggen wel vast, waarschijnlijk om een filmisch gevoel op te roepen. Het neemt niet weg dat de audiovisuele presentatie de anime uitstekend weet te benaderen. Zodra je de poorten van Konoha binnenloopt voelt het alsof je thuis komt. Het is druk op straat, je loopt bekenden tegen het lijf en je kan met een aantal dorpsbewoners een praatje aanknopen. Zelfs als je de anime niet kent is de sfeer indrukwekkend.
Intense knokpartijen
Met het vechtsysteem was in Naruto: Ultimate Ninja Storm al weinig mis en is eigenlijk onveranderd gebleven. Het systeem is erg simpel van opzet en zo op te pakken, maar biedt wel genoeg diepgang om voor uitdagende en spectaculaire gevechten te zorgen. Vooral het kort op kunnen roepen van een ondersteunend personage, als deze tenminste beschikbaar is, kan net even dat beetje ruimte bieden om de Chakra-balk weer aan te vullen of een opening te creëren om een speciale aanval succesvol in te zetten. Met name op de hogere moeilijkheidsgraden of tegen een menselijke tegenstander is dit bijna e entieel, want met domweg aanvallen red je het dan echt niet meer.
Naast de gewone gevechten kijk je elk hoofdstuk dat je doorloopt weer uit naar het eindbaasgevecht, dat de standaard gevechten doet verbleken. De quick time events die het gevecht af en toe onderbreken, spatten namelijk van het scherm af, waardoor de kloof tu en spel en animé daadwerkelijk vervaagt. Niet alleen de emoties maar ook de impact van de aanvallen en de grootschaligheid van de gevechten betrekken je op een dieper niveau bij het gevecht. Je voelt de haat van Sasuke voor Itachi als de twee het tegen elkaar opnemen en een gevoel van machteloosheid bekruipt je als Jiraiya tegenover Pain staat. Het is bijna zonde dat je goed op de te drukken knoppen moet letten tijdens zo’n stuk. Af en toe bieden deze gevechten ook wat variatie in gameplay, zoals een Panzer Dragoon-achtige achtervolging tu en Gaara en Deidra door de stad.
Smet op het blazoen
Voordat je online gaat spelen ben je bijna verplicht om de verhaalmodus te doorlopen, want anders kun je maar met een beperkt aantal vechters aan de slag. Zelfs na het voltooien van het verhaal zijn er dankzij de simpele verzamelopdrachtjes nog extra vechters vrij te spelen, waardoor het niet alleen om de extra Throphies of Achievements draait.
Hoewel we blij zijn met de toevoeging van een online functionaliteit, zijn we er nog niet erg over te spreken. Met de PlayStation 3-versie hadden we namelijk erg veel last van lag tijdens gevechten, waardoor het bij vlagen bijna onspeelbaar werd. We hadden tijdens een gevecht zelfs iets van een seconde vertraging tu en het indrukken van een knop en de daadwerkelijke reactie in het spel. Daarnaast maakt de lobby het er niet veel makkelijker op. Elke keer dat je een gevecht zoekt, moet je aangeven of verbinding terkte of niveau de prioriteit moet hebben bij het zoeken. Als je dan een volle game selecteert uit de lijst, ga je helemaal terug en mag je opnieuw gaan zoeken. Heb je eenmaal een goede game gevonden, dan is het wel weer genieten, maar het kan allemaal wat makkelijker.
Dit is gelijk het enige echte minpunt van Naruto Shippuden: Ultimate Ninja Storm 2. De goede elementen uit het eerste deel zijn nog steeds aanwezig en de broodnodige verbeteringen zijn doorgevoerd. Ultimate Ninja Storm 2 is op dit moment de ultieme Naruto-game.