Een bijzondere compilatie, dat is Namco Museum: Virtual Arcade op zijn minst. Voor een schappelijke dertig euro krijg je negen Xbox Live Arcade-games, tweeëntwintig arcadekla iekers en drie moderne remakes op één schijfje. Alleen de Xbox Live Arcade-games kosten los al meer dan je voor deze hele compilatie betaalt. Daarbij zijn Namco's kla ieke spelseries als Dig Dug, Galaga, Pole Position en met name Pac-Man in de compilatie goed vertegenwoordigd. Het lijkt de ultieme compilatie voor je halfjaarlijkse retro-infuus, maar voelt tegelijk als een zeer onsamenhangend geheel.
De Xbox Live Arcade-titels vertegenwoordigen de meeste waarde in de compilatie, maar hangen er maar losjes bij. Waar alle andere games via een speciaal menusysteem toegankelijk zijn, kun je de Xbox Live Arcade-games alleen via je dashboard benaderen. Daar komen ze beschikbaar zodra je Namco Museum voor het eerst opstart. Van de Xbox Live Arcade-games is er maar één een echte kla ieker: Pac-Man Championship Edition, mi chien wel de beste Pac-Man-game ooit gemaakt. Verder zijn er nog twee remakes van arcadegames, namelijk Galaga Legions en Mr. Driller Online, die redelijk uit de verf komen. De overige Xbox Live Arcade-games zijn rechtstreekse arcadeports van Pac-Man, Galaga, Ms. Pac-Man, Dig Dug, Xevious en New Rally-X. Alle games verschenen al geruime tijd geleden op Microsoft's digitale distributiekanaal en de echte Namco-fans, voor wie deze compilatie toch min of meer bedoeld is, zullen er ongetwijfeld al een aantal in huis hebben.
Twee van de Xbox Live Arcade-games
Het andere deel van de compilatie bestaat uit overzettingen van arcade-kla iekers waar verder niets aan is toegevoegd. Geen achievements, geen online leaderboards, geen grafische update, alleen een ietwat omslachtig menusysteem voor een paar globale instellingen, highscorelijsten en uitleg over de besturing. Het grootste deel van deze games verscheen al eerder op andere Namco Museum-compilaties, zoals Pole Position, Super Pac-Man en Galaxian. Er zijn echter ook een aantal wat zeldzamere games op de compilatie beland die best de moeite waard zijn. Zo blijkt Dig Dug II behoorlijk te verschillen van het origineel maar op zijn eigen manier leuke tactische gameplay te herbergen. Galaga 88 biedt op zijn beurt wat meer diepgang dan het eerste deel en is een stuk minder eentonig. Motos, een futuristische variant op worstelen, weet maar weinig te boeien, net als Kign & Balloon. Spy Kid en Rolling Thunder zitten ergens in het midden: leuk voor even, maar niet leuk genoeg om je echt op stuk te bijten.
Twee Arcade-kla iekers
Tu en de arcadegames zit echter ook veel rotzooi. Games die destijds al niet de moeite waard waren en nu al helemaal niet. Baraduke, Bosconian, Dragon Blaster, Grobda en Tower of Druaga zijn vooral handig als tegenargument voor de mensen die beweren dat vroeger alles beter was. Veel van de slechte games zijn nodeloos oneerlijk en frustrerend en lijken erop gemaakt om mensen munten af te troggelen, in plaats van te vermaken. Bij Grobda kon was ik al dood voordat ik de besturing door had en ook andere games zijn vooral bezig de speler te laten falen, dan hem plezier te gunnen. De betere arcadegames wisten hierin een balans te vinden, bovengenoemden niet bepaald.
Maar ook sommige kla iekers van weleer hebben nu weinig om het lijf. Pole Position was destijds een revolutie met zijn semi-3D graphics, maar is nu vooral saai en achterhaald. Dat zowel Pole Position als het vervolg Pole Position II op de compilatie zijn beland is des te onbegrijpelijker, want beide games verschillen nauwelijks van elkaar. Ook de vele Pac-Man-variaties, Super Pac-Man, Pacmania en Pac & Pal, voelen overbodig vanwege het veel betere Pac-Man Championship Edition dat je er ook bij krijgt. Wil je Pac-Man, dan speel je dat gewoon.
Twee Rearranged-versies van kla iekers
Ditzelfde geldt voor Pac-Man Rearranged en Galaga Rearranged. Beiden zijn aardige remakes van de originele games met wat leuke gameplayvariaties en flink wat grafische opsmuk. Ze verschenen eerder in een Namco Museum-versie op de vorige generatie consoles. Maar voor beide games geldt dat de Xbox Live Arcade-versies in principe hetzelfde doen, maar dan een stuk beter, wat ze overbodig maakt. De remake van Dig Dug heeft geen last van een concurrerende arcadeversie, maar faalt weer door de teleurstellende kwaliteit ervan.
Namco Museum: Virtual Arcade biedt veel games, waarvan er maar weinig echt de moeite waard zijn. De Pac-Man Championship Edition maakt alle andere Pac-Man-games in de compilatie overbodig, Galaga Legions doet dat voor de Galaga-games. Heb je die Xbox Live Arcade-games nog niet, dan is Namco Museum: Virtual Arcade de moeite waard, ook omdat tu en de 22 arcadeports nog best een paar leuke games zitten die wat nostalgische gevoelens naar boven zullen brengen. Ze zullen echter geen nieuwkomers weten te overtuigen. Daarvoor zijn de arcadegames vaak te beperkt en frustrerend, simpelweg omdat ze muntjes moesten opbrengen. Mi chien wordt het tijd dat men voor dit soort compilaties wat minder ver in de geschiedenis duikt en sterke games uit het NES en SNES-tijdperk aan een nieuw publiek voorstelt. Want de goede arcadegames kennen we nu wel en de onbekende games zijn meestal niet voor niets in de vergetelheid geraakt.