Anders dan in de games uit de hoofdserie, jaag je in Monster Hunter Stories niet op monsters, maar sluit je vriendschappen met ze en berijdt je ze tijdens gevechten in een rpg-avontuur. Monster Hunter Stories lijkt daardoor zo ver verwijderd van de originele games, dat we het woord spin-off al bijna niet meer durven uit te spreken. Toch is dit in alle opzichten een Monster Hunter-game, dankzij de authentieke geluiden, voorwerpen en uiteraard de iconische monsters die direct zijn overgeheveld uit de originele games. We kunnen vooropstellen dat Monster Hunter Stories duidelijk met liefde voor de serie is gemaakt en voor fans van begin tot eind authentiek aanvoelt.
Aangezien Monster Hunter Stories een rpg is, is er veel aandacht besteed aan het verhaal. Jouw zelfgemaakte avatar is de nieuwste “rijder” in een dorp waar mensen en beesten in harmonie samenleven. Die harmonie wordt verstoord wanneer een duistere mist over het land trekt dat monsters vijandig maakt. Het is aan jou om de oorzaak te vinden door de wijde wereld in te trekken en vriendschappen te sluiten met de monsters. Het verhaal heeft een hoog tekenfilmgehalte, niet alleen door de prachtige animestijl, maar vooral doordat het vol zit met clichés. Denk aan een rivaliserende jeugdvriend, de kracht van vriendschap en een Team Rocket-achtige bende die je alsmaar in de weg loopt. De tu enfilmpjes zijn echter knap geanimeerd en het verhaal wordt op een leuke manier gebracht, waardoor dit niet als hinderlijk wordt ervaren.
Steen-papier-Dracarys
Zoals het een rpg betaamt, leidt het verhaal je langs diverse landschappen en nederzettingen, waar alsmaar nieuwe monsters te ontdekken zijn. Als rijder kun je uiteraard je ’Monsties’ berijden om zo de buitenwereld sneller te verkennen. Net als in de originele Monster Hunter-games kun je ertsen mijnen, insecten vangen en planten verzamelen die later de grondstoffen vormen voor handige voorwerpen of een nieuw pantser. Gelukkig heeft de ontwikkelaar hier gekozen voor comfort boven logica, want zelfs vanaf de rug van een grote draak kun je met een druk op de knop paddenstoelen uit de grond trekken en hoef je dus niet steeds af en op te stappen. Monster Hunter Stories belemmert je als speler nooit, waardoor de game lekker vlot speelt. Zo kun je in gevechten bijvoorbeeld ook de tijd tot maximaal drie keer versnellen, wat in een dertig tot veertig uur durende rpg een erg welkome toevoeging is.
Een gevecht begint zodra je in contact komt met een monster op het veld. Het vechtsysteem is turn-based en voornamelijk gebaseerd op de aloude steen-papier-schaar-verhouding. Jouw aanvallen en die van je Monstie zijn gecla ificeerd als Kracht (rood), Snelheid (blauw) of Techniek (groen) en door op het gedragspatroon van het vijandelijke monster te anticiperen kun je succesvol counteren. Een Velociraptor, de naam verraadt het al, zal doorgaans voor snelle aanvallen kiezen, waardoor je met een technische aanval zegeviert in de Head-to-Head-confrontatie die volgt. De monsters volgen echter niet altijd een vast patroon, waardoor dom geluk vaak ook een rol speelt. Hiernaast zijn er ook speciale aanvallen uit te voeren, kun je voorwerpen als valstrikken inzetten en bouw je langzaam een ultieme aanval met je Monstie op, waardoor het vechtsysteem divers en diepgaand genoeg blijft.
Vuurspuwende Aptanoths
De monsters laten zich niet vangen zoals in Pokémon, maar verschuilen zich in monstergrotten die je over de hele wereld vindt. Infiltreer zo’n grot en je kunt een ei uit het nest stelen, die vervolgens in een van de vele stallen uitgebroed kan worden. De eieren die je vindt hebben een patroon dat bepaalt welk monster erin zit, waardoor je eigenlijk altijd wel met een Wiki op je telefoon zit te spelen. Het had fijner geweest als je in-game notities kon bijhouden over welk eierpatroon bij welk monstersoort hoort, want het gevoel van teleurstelling is groot wanneer je een episch monsternest in bent geslopen en naar buiten komt met een suffe planteneter (sorry, Aptonoth).
Gelukkig biedt de game enorm veel opties om je Monsties naar eigen wens aan te pa en en sterker te maken, waardoor zelfs die suffe herbivoor nog te redden valt. De eigenschappen en vaardigheden van een Monstie staan verbonden met hun genen, die je via een bizarre en waarschijnlijk dieronvriendelijke operatie kunt overbrengen naar een andere Monstie. Zodra je dit systeem onder de knie hebt gaat er een nieuwe wereld voor je open en kun je je planteneter bijvoorbeeld het ijselement geven en vuur laten spuwen. Het is erg leuk om hiermee te experimenteren en het biedt een oplo ing voor alle dubbele Monsties die je hebt verzameld. Laat het PETA maar niet horen.
Tu en het vechten met monsters en het plunderen van monsternesten door valt er genoeg te doen in Monster Hunter Stories. Je kunt klusjes doen voor de inwoners van de vele dorpen en steden die je tegenkomt tijdens je avontuur, Monsties die je niet gebruikt op expedities sturen om grondstoffen en ervaringspunten te halen, nieuwe wapens of harna en maken, of zowel online als offline met andere rijders strijden. Monster Hunter Stories zit barstensvol dingen om te doen, maar voelt nooit overweldigend. Nieuwe mogelijkheden worden stapsgewijs geïntroduceerd, het aantal zijmi ies voelt precies goed en alle nevenactiviteiten voegen echt wat toe en zijn daadwerkelijk de moeite waard.
Hoewel Monster Hunter Stories zowel op het gebied van verhaalvertelling als gameplay geen grenzen verlegt of latten hoger legt, kunnen we de game ook niet betrappen op een echte mi er of euvel. De buitenwereld had mi chien wat meer muziek kunnen gebruiken en de framerate stottert af en toe, maar dit zijn maar kleine smetjes op wat wij zien als een in het algemeen genomen fantastische draagbare rpg.
Monster Hunter Stories is vanaf 8 september verkrijgbaar voor Nintendo 3DS.