Might and Magic: Clash of Heroes | Gamer.nl

Might and Magic: Clash of Heroes | Gamer.nl

Voor de Total War-purist is het ketterij van de hoogste orde: geen historische setting, maar een volledig fictieve wereld waarin orks, vampiers en dwergen elkaar brullend de hersenpan inslaan. Dat is misschien jammer voor de geschiedenisliefhebber, maar Total War: Warhammer belooft meer spektakel dan ooit tevoren.

Capybara Games, onthoud die naam. Deze Canadese ontwikkelaar wist met de puzzelgame Critter Crunch voor iPhone en PlayStation Network één van de weinig echt innovatieve games in het verzadigde Match-3-genre uit te brengen. Met Might and Magic: Clash of Heroes laat Capybara zien dat het ook overweg kan met het grotere werk. Clash of Heroes is een volwaardige puzzel-RPG die voor de verandering eens niet aanvoelt als een flauw aftreksel van Puzzle Quest, maar op veel punten zelfs beter uit de verf komt dan de grondlegger van dit subgenre.

Might and Magic: Clash of Heroes is kleinschaliger van opzet dan bijvoorbeeld Puzzle Quest. Het spel laat je door prachtige, pixel-perfecte omgevingen lopen die afkomstig lijken uit Japanse RPG's uit het SNES-tijdperk. De compactere opzet betrekt je veel beter bij de gebeurteni en dan de abstracte landkaarten van de concurrentie. Het verhaal is daarbij sterker geschreven, met kortere gesprekken die een verademing zijn tegenover het oeverloze, clichématige gezever uit andere Puzzle Quest-klonen.

Het RPG-aspect zelf is vrij beperkt uitgevoerd, want Clash of Heroes legt de focus overduidelijk op het puzzelgedeelte. Je personage en eenheden gaan automatisch in level omhoog als je gevechten wint. Er hoeven geen besli ingen gemaakte te worden over welke aspecten je verbetert. Evenmin zijn er voorwerpen of upgrades die je eigenschappen met minimale percentages omhoog krikken. Je kunt welgeteld één speciale vaardigheid kiezen in de vorm van amuletten en je kunt zelf je leger samenstellen, maar daar blijft het bij. Mocht een gevecht te moeilijk blijken, dan moet je eerst wat makkelijkere tegenstanders verslaan of wat nieuwe eenheden kopen. Clash of Heroes is hierdoor bijzonder toegankelijk en intuïtief en legt de diepgang daar waar hij zou moeten zitten: bij het puzzelen zelf.

Echte gevechten

Capybara is erin geslaagd het puzzelen aan te laten voelen als een écht gevecht, ook al is het in de kern nog steeds een variant op de Match 3-formule. Je combineert namelijk geen diamanten of doodshoofdjes, maar puzzelt met de opstelling van je manschappen. Daarbij wordt werkelijk briljant gebruik gemaakt van de tweeschermigheid van de Nintendo DS. Jouw opstelling staat in het onderste scherm, terwijl de manschappen van je tegenstander bovenin staan. Om beurten verplaats je je manschappen, bereid je aanvallen voor en bestook je de manschappen van de tegenstander. Er vechten dus echt legers tegen elkaar, in plaats van dat een potje Bejeweled bepaalt welk gezondheidsmetertje als eerste leegloopt.

Als basis voor de gevechten in Might and Magic: Clash of Heroes gebruikt Capybara de spelformule van Critter Crunch. Je manschappen staan in acht rijen opgesteld en je kunt telkens alleen de onderste eenheden oppakken en verplaatsen. Door verticale rijden van drie te vormen, vormt zich een aanvalsformatie. Afhankelijk van het type eenheid, duurt het een aantal beurten voor de aanval daadwerkelijk wordt uitgevoerd. De tegenstander kan intu en proberen jouw aanval tegen te houden door in dezelfde rij ook een aanvalsformatie te vormen, of een muur te bouwen. Dit laatste doe je door een horizontale rij van drie of meer eenheden te maken.

De puzzelgevechten in Clash of Heroes zitten erg ingenieus in elkaar en bieden behoorlijk wat strategische mogelijkheden. Zo kun je chain-attacks maken door eenheden van dezelfde kleur in dezelfde beurt te laten aanvallen. Ook zijn er sterkere eenheden die langer nodig hebben om op te laden, maar wel enorm krachtig uit kunnen halen. Worden die echter gedood, dan ben je ze voorgoed kwijt. Normale eenheden kun je, ten koste van één beurt, terug oproepen. Door je eigen eenheden op te offeren kun je combo's maken, die je een extra beurt opleveren. Het klinkt mi chien ingewikkeld, maar in Clash of Heroes vallen de verschillende aspecten haast natuurlijk in elkaar. De puzzelgevechten spelen alsof ze al jaren geleden bedacht en doorontwikkeld zijn, maar zijn tegelijk fris en vernieuwend.

Breinbrekers

Het enige gevaar van Clash of Heroes is dat het op de lange duur wat herhalend wordt. Door de opzet van het verhaal en de beperkte karakterontwikkeling, is ervoor gekozen om om de zoveel tijd met een geheel nieuw personage te beginnen. Hierdoor volg je eigenlijk steeds weer hetzelfde traject, beginnende met een paar kleine eenheden die je eerst laat levelen, om later nog wat sterkere gasten aan je leger toe te voegen. Gelukkig komt Clash of Heroes regelmatig verra end uit de hoek met bijvoorbeeld gevechten die net weer andere wincondities hebben, of simpele puzzeltjes die in de spelomgeving zijn verwerkt. Ook zijn er personages die je puzzels aanbieden, waarbij je alle tegenstanders in slechts drie zetten moet verslaan. Hier zitten echte breinbrekers tu en, waardoor het maar goed is dat deze puzzels optioneel zijn gehouden.

Zover je het zo mag noemen, is Might and Magic: Clash of Heroes de beste Puzzle Quest-kloon tot op heden. Het puzzelsysteem steekt geniaal in elkaar en geeft je echt het gevoel dat je aan het vechten bent, dat je aanvallen voorbereid en een verdediging opbouwt. Het RPG-aspect is wat licht uitgevallen, maar dat past goed bij de opzet van het spel. Clash of Heroes biedt vooral een leuk verhaal dat als drijfveer dient achter de gevechten, maar het zijn de puzzeluitdagingen die het spel zo leuk maken.


Capybara Games, onthoud die naam. Deze Canadese ontwikkelaar wist met de puzzelgame Critter Crunch voor iPhone en PlayStation Network één van de weinig echt innovatieve games in het verzadigde Match-3-genre uit te brengen. Met Might and Magic: Clash of Heroes laat Capybara zien dat het ook overweg kan met het grotere werk. Clash of Heroes is een volwaardige puzzel-RPG die voor de verandering eens niet aanvoelt als een flauw aftreksel van Puzzle Quest, maar op veel punten zelfs beter uit de verf komt dan de grondlegger van dit subgenre.

Might and Magic: Clash of Heroes is kleinschaliger van opzet dan bijvoorbeeld Puzzle Quest. Het spel laat je door prachtige, pixel-perfecte omgevingen lopen die afkomstig lijken uit Japanse RPG's uit het SNES-tijdperk. De compactere opzet betrekt je veel beter bij de gebeurteni en dan de abstracte landkaarten van de concurrentie. Het verhaal is daarbij sterker geschreven, met kortere gesprekken die een verademing zijn tegenover het oeverloze, clichématige gezever uit andere Puzzle Quest-klonen.

Het RPG-aspect zelf is vrij beperkt uitgevoerd, want Clash of Heroes legt de focus overduidelijk op het puzzelgedeelte. Je personage en eenheden gaan automatisch in level omhoog als je gevechten wint. Er hoeven geen besli ingen gemaakte te worden over welke aspecten je verbetert. Evenmin zijn er voorwerpen of upgrades die je eigenschappen met minimale percentages omhoog krikken. Je kunt welgeteld één speciale vaardigheid kiezen in de vorm van amuletten en je kunt zelf je leger samenstellen, maar daar blijft het bij. Mocht een gevecht te moeilijk blijken, dan moet je eerst wat makkelijkere tegenstanders verslaan of wat nieuwe eenheden kopen. Clash of Heroes is hierdoor bijzonder toegankelijk en intuïtief en legt de diepgang daar waar hij zou moeten zitten: bij het puzzelen zelf.

Echte gevechten

Capybara is erin geslaagd het puzzelen aan te laten voelen als een écht gevecht, ook al is het in de kern nog steeds een variant op de Match 3-formule. Je combineert namelijk geen diamanten of doodshoofdjes, maar puzzelt met de opstelling van je manschappen. Daarbij wordt werkelijk briljant gebruik gemaakt van de tweeschermigheid van de Nintendo DS. Jouw opstelling staat in het onderste scherm, terwijl de manschappen van je tegenstander bovenin staan. Om beurten verplaats je je manschappen, bereid je aanvallen voor en bestook je de manschappen van de tegenstander. Er vechten dus echt legers tegen elkaar, in plaats van dat een potje Bejeweled bepaalt welk gezondheidsmetertje als eerste leegloopt.

Als basis voor de gevechten in Might and Magic: Clash of Heroes gebruikt Capybara de spelformule van Critter Crunch. Je manschappen staan in acht rijen opgesteld en je kunt telkens alleen de onderste eenheden oppakken en verplaatsen. Door verticale rijden van drie te vormen, vormt zich een aanvalsformatie. Afhankelijk van het type eenheid, duurt het een aantal beurten voor de aanval daadwerkelijk wordt uitgevoerd. De tegenstander kan intu en proberen jouw aanval tegen te houden door in dezelfde rij ook een aanvalsformatie te vormen, of een muur te bouwen. Dit laatste doe je door een horizontale rij van drie of meer eenheden te maken.

De puzzelgevechten in Clash of Heroes zitten erg ingenieus in elkaar en bieden behoorlijk wat strategische mogelijkheden. Zo kun je chain-attacks maken door eenheden van dezelfde kleur in dezelfde beurt te laten aanvallen. Ook zijn er sterkere eenheden die langer nodig hebben om op te laden, maar wel enorm krachtig uit kunnen halen. Worden die echter gedood, dan ben je ze voorgoed kwijt. Normale eenheden kun je, ten koste van één beurt, terug oproepen. Door je eigen eenheden op te offeren kun je combo's maken, die je een extra beurt opleveren. Het klinkt mi chien ingewikkeld, maar in Clash of Heroes vallen de verschillende aspecten haast natuurlijk in elkaar. De puzzelgevechten spelen alsof ze al jaren geleden bedacht en doorontwikkeld zijn, maar zijn tegelijk fris en vernieuwend.

Breinbrekers

Het enige gevaar van Clash of Heroes is dat het op de lange duur wat herhalend wordt. Door de opzet van het verhaal en de beperkte karakterontwikkeling, is ervoor gekozen om om de zoveel tijd met een geheel nieuw personage te beginnen. Hierdoor volg je eigenlijk steeds weer hetzelfde traject, beginnende met een paar kleine eenheden die je eerst laat levelen, om later nog wat sterkere gasten aan je leger toe te voegen. Gelukkig komt Clash of Heroes regelmatig verra end uit de hoek met bijvoorbeeld gevechten die net weer andere wincondities hebben, of simpele puzzeltjes die in de spelomgeving zijn verwerkt. Ook zijn er personages die je puzzels aanbieden, waarbij je alle tegenstanders in slechts drie zetten moet verslaan. Hier zitten echte breinbrekers tu en, waardoor het maar goed is dat deze puzzels optioneel zijn gehouden.

Zover je het zo mag noemen, is Might and Magic: Clash of Heroes de beste Puzzle Quest-kloon tot op heden. Het puzzelsysteem steekt geniaal in elkaar en geeft je echt het gevoel dat je aan het vechten bent, dat je aanvallen voorbereid en een verdediging opbouwt. Het RPG-aspect is wat licht uitgevallen, maar dat past goed bij de opzet van het spel. Clash of Heroes biedt vooral een leuk verhaal dat als drijfveer dient achter de gevechten, maar het zijn de puzzeluitdagingen die het spel zo leuk maken.


Artikel als favoriet toevoegen
Deel dit artikel

Aanbevolen voor jou