Micro Machines is feitelijk een eenvoudige top-down-racer. Wat de game zo uniek maakt zijn de leuke omgevingen en banen. Het zijn namelijk speelgoedkarretjes die rondro en over eettafels, pooltafels, door woonkamers en tuinen. Het is alsof de fantasie van kinderen bewaarheid wordt; met ‘echte’ speelgoedwagens door het huis racen.
Je moét online
Het irritante van deze nieuwe Micro Machines is dat de game er vanuit gaat dat je het hartstikke leuk vindt om online te racen. En laat dat voor sommige gamers juist niét het geval te zijn. De kracht van de oude Micro Machines was het beter en sneller worden door de banen uit je hoofd te leren. Om dat nu voor elkaar te krijgen moet je een andere modus kiezen. Standaard speel je automatisch met anderen online en dan is het leren van de tracks bijna niet te doen.
Bij meerdere spelers zoomt de camera enorm ver uit, en zoomt dan bij tijden plotsklaps weer in op momenten die niet uitkomen. Hierdoor raak je het overzicht van de tracks af en toe kwijt. Je hebt dus flink wat potjes nodig om ze uit je hoofd te leren en dat voelt gek genoeg soms als werken aan. Mocht je door die cameraperikelen achter geraken tijdens de race, dan is het vaak té lastig om iedereen weer in te halen. Een verloren wedstrijd.
Fight!
Mocht je het racen minder boeiend vinden: er is ook een battle modus, en die is best wel vermakelijk. In tegenstelling tot de races heb je, zoals de naam al doet vermoeden, de taak om elkaar helemaal verrot te schieten, stampen en bombarderen. De wapens zijn lekker gevarieerd en vooral de hamer is een uitblinker (en maakt ook een lekker smooshy geluid). Tijdens de battles kan het flink hectisch worden en is wat bloedfanatisme al snel geboren.
Om je te motiveren voor de races heeft de game overigens een rankingsysteem, maar ook dat is niet de nodige stok achter de deur om veel uren in de game te willen stoppen. Bij dat rankingsysteem kun je level 10 halen, waarna er speciale andere modi ontgrendeld worden. Er komen dan om de zoveel tijd aangepaste races voorbij waarbij de gamesettings afwijken, zoals power ups en dergelijke. Ook is het mogelijk om nieuwe power-ups te ontgrendelen en je karretjes een kek kleurtje te geven.
Losjes
Saillant detail: debesturing blijkt in eerste instantie knap lastig. Het is niet zo dat autocoureurskills van een Gran Turismo-speler vereiste zijn, integendeel, de besturing is losjes. Mi chien ook wel te losjes. Je moet behoorlijk pielen om de wagentjes te laten doen wat je wilt. En vergeet daarnaast niet dat, vanwege het feit dat het een top-down-racer is, links soms rechts of boven is, of onder ineens links is. Je kunt dat overigens prima onder de knie krijgen, maar het betekent ook dat wanneer je vrienden over de vloer hebt dit niet direct een fijne partygame is die iedereen kan oppakken.
Mocht je je dan wel willen wagen aan een ouderwets multiplayerpotje met je maten, dan is er gelukkig nog een kla ieke modus die de tands des tijds prima heeft doorstaan. De opzet is simpel: als je uit beeld verdwijnt, ben je af. Zet ook nog eens de Nerf-powerups uit en het is bíjna gewoon Micro Machines zoals je het kende uit een lang vervlogen verleden, maar nu met mooiere graphics.
Zootje in huis
Dat is overigens ook nog een punt van kritiek: hoewel de graphics machtig mooi zijn, zijn de levels enorm druk. Het is tof dat Codemasters best goed je het gevoel weet te geven dat de spullen en omgevingen enorm realistisch zijn, maar doordat er zoveel rommel om je heen is, maakt het de tracks er niet overzichtelijker op. Dat de game niet altijd even snel alle textures laadt, is ook niet echt rustgevend voor de ogen. Een beetje opgeruimd mens irriteert zich vast mateloos aan het feit dat er virtuele mensen bestaan die er thuis zo’n zootje van maken.
Micro Machines blinkt uit in middelmatigheid. De gameplay is geinig, maar vaak te frustrerend. De balans tu en de koploper en achterblijvers is soms schrikbarend slecht, waardoor je vaak al snel in de race weet dat winst is uitgesloten. Maar ga met wat vrienden zitten en schakel over naar de Cla ic-modus en je hebt best een leuke partygame voor de luttele 25 euro die het spel kost.
Micro Machines is nu verkrijgbaar voor PS4, Xbox One en pc.