De Metroid serie schreeuwde werkelijk om een vervolg. Immers, in 1994 kwam de laatste Metroid uit op de Super NES, Super Metroid. Volgens velen een echte topper. Echter, de Nintendo64 periode bleef zonder Metroid. Was dit omdat de oorspronkelijke bedenker Gunpei Yokoi jammerlijk om het leven kwam bij een auto ongeluk? Of had de oorspronkelijke ontwikkelaar Intelligent Systems simpelweg de Nintendo64 nog niet onder de knie?
Wat het ook mag zijn, het gejuich was groot toen in september 2000 op de SpaceWorld Nintendo-beurs in Tokyo (Japan) beelden verschenen met een rennende Samus Aran (het hoofdfiguur in de game). Nintendo was Metroid dus toch niet vergeten!
Speciaal voor Metroid Prime, zoals de game ging heten, werd een nieuwe ontwikkelstudio opgezet in Amerika: Retro Studios. De mensen die hier kwamen werken hadden al meegewerkt aan games als Turok 2: Seeds of Evil en Quake 2. Ervaring genoeg dus, en een nieuw pareltje in de Metroid-reeks leek al op voorhand geboren. Het liep echter anders. Door ruzies binnen Retro Studios stapten een hoop medewerkers op en alle andere projecten waar de ontwikkelstudio aan werkte werden 'on-hold' gezet, iedereen werkte daarna enkel nog aan Metroid Prime. Tot het volgende probleem ontstond, Metroid Prime was veel te ambitieus. De mensen die aan het spel werkten kwamen er niet meer uit, en zelfs Mario-bedenker Shigeru Miyamoto moest er aan te pas komen om de game weer vlot te trekken. Dit lukte, doch wel vanuit een iets ander perspectief: de game werd ineens bekeken door de ogen van Samus Aran, daar waar de game oorspronkelijk in de maak was voorzien van een derde persoons gezichtspunt.
Is het dan allemaal wel goed gekomen met Metroid Prime? Dat vroeg iedereen zich af, zo ook wij. Een volmondig 'Ja' is het antwoord. Metroid Prime speelt geweldig en je vraagt je zelfs af of het überhaupt beter had kunnen zijn in een derdepersoons gezicht tandpunt.Grafisch ziet alles er zeer gelikt uit. Werkelijk alles in de omgeving lijkt te bewegen en alles loopt zeer soepeltjes. Ook de kleuren zien er fantastisch uit, want deze spatten werkelijk van je scherm. Tel daarbij op het ongelooflijke niveau aan detail en je begrijpt dat we kunnen spreken van een game die de GameCube tot het uiterste dwingt.
Leuke grafische details zijn zaken als de weerspiegeling van je eigen gezicht wanneer je helm beslaat en dergelijke.
Ook de animaties zijn schitterend gedaan. Zo kom je in het eerste level veel in aanraking met bijen, die werkelijk schitterend zijn geanimeerd. Ook de eindbazen mogen er wezen, het zijn stuk voor stuk ma ale wezens die zeer krachtig overkomen.
Ook op het gebied van audio is er veel aandacht besteed aan Metroid Prime. De muziek die op de achtergrond speelt is erg sfeervol en de geluidseffecten klinken simpelweg goed. Zo hoor je als je een sprongetje maakt je metalen pak op de grond terecht komen met een logische 'klonk', en klinken afketsende kogels op muren anders naarmate de muur van een ander materiaal is vervaardigd.
Ook wordt er op uiterst subtiele wijze gebruik gemaakt van Dolby Pro Logic II geluid. Gelukkigen met een geschikte receiver kunnen hun hart ophalen, het geluid klinkt erg diep door en komt vanuit alle kanten wat het allemaal erg sfeervol maakt.
Al met al kun je concluderen dat de Third Person naar First Person transformatie die Metroid Prime onderging goed heeft uitgepakt. De game speelt soepeltjes en heeft de Metroid kenmerken vast weten te houden. Als enige kleine nadeeltje zou je eventueel kunnen noemen dat je soms wat nutteloos heen en weer aan het lopen bent.
Tot nu toe in ieder geval kwalitatief gezien de beste GameCube game op de markt.