Metroid Dread doet de reeks eer aan

Toch heeft iedere nieuwe Metroid vandaag de dag weer wat te bewijzen. Er is immers meer concurrentie binnen het metroidvaniagenre dan in de hoogtijdagen. Dread heeft geen gemakkelijke missie: het is de eerste Metroid in hd en in dit deel wordt de verhaallijn van Metroid Fusion eindelijk weer voortgezet. Het spel begint niet voor niets met een samenvattende video die de belangrijkste gebeurtenissen in het leven van heldin Samus Aran op een rijtje zet.

In Fusion werd Samus aangevallen door de levensbedreigende X-parasiet. Dit organisme kreeg na Samus’ uitroeien van de Metroids op planeet SR388 vrij baan om zich voort te planten. Met haar leven in gevaar, besloten wetenschappers Samus’ DNA te mixen met dat van de allerlaatste Metroid - tevens de natuurlijke vijand van de X. Als gevolg daarvan is Samus zo’n beetje de enige persoon in het universum die bestand is tegen deze allesverslindende parasiet.

Opnieuw beginnen op ZDR

Samus is daarom ook de uitgelezen persoon om de planeet ZDR te verkennen. Onderschepte beelden van deze onbekende plek tonen de X-parasiet in het wild. Eenmaal op ZDR ontmoet Samus een lid van de uitgestorven Chozo-stam die haar krachten afpakt en haar voor dood achterlaat in de diepste krochten van de planeet.

Dat is natuurlijk een uitstekend begin voor een degelijke metroidvania en Dread gaat ook snel van start. Veel vaardigheden die aan het begin van eerdere games eerst nog gevonden moesten worden, zitten meteen in haar arsenaal. Samus is bovendien uitgerust met een razendsnelle slide en tegenaanval die de meeste vijanden - mits een goede timing - onschadelijk maakt. De opzet van een typische Metroid-game wordt verder vakkundig in stand gehouden. Door de gangenstelsels te verkennen en torenhoge eindbazen te verslaan, verkrijgt Samus nieuwe vaardigheden die weer toegang tot voorheen onbereikbare plaatsen verschaffen.

In het hol van de EMMI

Belangrijke kruispunten op ZDR zijn het domein van de EMMI. Deze mechanische moordmachines zijn door de galactische federatie op verkenning gestuurd, maar eenmaal aangekomen op de planeet zijn ze doorgeslagen. Het is oppassen geblazen zodra Samus hun gebied betreedt. Als een EMMI haar grijpt is het meteen over en uit en moet de speler aan het begin van deze speciale zone beginnen.

De gebruikelijke wapens hebben op de EMMI geen effect, waardoor vluchten of verstoppen de enige twee opties zijn. De gebieden waarin deze robots zich begeven zijn hier gelukkig prima voor geschikt. Zo zijn er bijna altijd meerdere routes naar een uitgang en krijgt Samus al vrij snel een upgrade waarmee ze zich tijdelijk ongezien en geruisloos kan voortbewegen.

Iedere EMMI-zone is uiteindelijk te bevrijden door omega-energie te verzamelen en het pantser van de robots te smelten voordat ze een laatste treffer in het oog krijgen. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan, want beide acties vergen de nodige tijd en EMMI’s blijven niet netjes stilstaan terwijl ze onder vuur worden genomen. Deze momenten gaan - met name in de latere gebieden - gepaard met veel snelle ‘game overs’. Het is een beetje vallen en opstaan, maar omdat de laadtijden kort zijn is het nooit echt vervelend om nog een poging te doen.

Doolhofachtig labyrint

Het kat-en-muis spel met de EMMI is een fijne onderbreking op het ontrafelen van de geheimen van ZDR. Naast veel terugkerende vaardigheden om daarbij te helpen, introduceert Dread ook aardig wat nieuws. Denk bijvoorbeeld aan een move waarmee Samus zich in een flits een paar meter kan verplaatsen. De meeste vaardigheden zijn bovendien multifunctioneel, waardoor ze zowel in gevechten als tijdens het verkennen van pas komen.

Met iedere stap die ze zet, vult Samus meer van de kaart van ZDR in. Deze nieuwe planeet is zonder twijfel de meest uitgebreide locatie tot nu toe binnen de franchise, waardoor het navigeren van gangenstelsels niet altijd even gemakkelijk verloopt. In tegenstelling tot bijvoorbeeld Super Metroid is de volgorde waarop nieuwe vaardigheden verzameld worden strak geregisseerd. Verdwalen, vastzitten en uit wanhoop alle muren bombarderen hoort er nog steeds bij, maar de speler echt helemaal loslaten durft Metroid Dread niet aan.

Moeilijk backtracken

Soms wordt de speler wel heel erg krampachtig een bepaalde richting op gestuurd. ZDR barst van deuren die maar vanuit één richting geopend worden en terugkeren naar eerder bezochte gebieden is daardoor veel gedoe. Tussen verschillende gebieden zijn er trams en liften, maar die brengen Samus alleen naar specifieke punten. Het zou een handige toevoeging zijn als een tram haar langs meerdere stations kon brengen om het backtracken net wat sneller te laten verlopen.

Terugkeren naar eerder gebieden om achtergebleven extra’ te verzamelen is ook niet meer zo cruciaal als voorheen. Met nieuwe vaardigheden zijn nog steeds optionele upgrades te vinden waarmee de voorraad energie en raketten verhoogd kan worden. Aanvullende raketten zijn er in overvloed, maar die voelen na verloop van tijd compleet overbodig. Gewone vijanden en eindbazen laten constant items achter om de voorraad aan te vullen, waardoor Samus nooit zonder komt te zitten. Het is dus niet nodig om ieder optioneel item te verzamelen, maar de zoektocht naar deze extra’s is eigenlijk leuker dan de beloning. De bijbehorende puzzels steken vaak ontzettend slim in elkaar en vragen het uiterste van alle vaardigheden.

Zelfverzekerd

Extra energietanks zijn wel cruciaal om het op ZDR te overleven, want de vele tussen- en eindbazen die ZDR bevolken beuken zo twee of drie volle balkjes aan gezondheid weg. Deze gevechten vormen de hoogtepunten van de game. Omdat Samus naarmate het spel vordert steeds meer nieuwe moves krijgt, worden ook de gevechten steeds complexer en intenser. Gecombineerd met de counter die op cruciale momenten ingezet kan worden, bevat Metroid Dread even uitdagende als spectaculaire eindbazen.

Het moet daarnaast ook gezegd worden dat Samus ontzettend tof wordt neergezet in het spel. In ieder tussenfilmpje is ze coolheid zelve. Het zelfvertrouwen waarmee de heldin zich voortbeweegt in de filmpjes is ook aanwezig wanneer de speler aan de knoppen zit. Nog nooit eerder liet Samus zich zo vloeiend besturen en was de actie zo snel. Daarmee voelt Metroid Dread in meerdere opzichten als een zelfverzekerde volgende stap voor de reeks.

Metroid Dread is vanaf 8 oktober verkrijgbaar voor Nintendo Switch.

Laatste reviews op Gamer.nl:

Conclusie

9

Fantastisch

Conclusie

Metroid Dread combineert de oude, vertrouwde Metroid-formule met genoeg frisse ideeën om de 35 jaar oude reeks nieuw leven in te blazen. Niet eerder liet Samus zich zo vloeiend besturen en is de actie zo spectaculair geweest. De EMMI vormen een spannende onderbreking op het standaard verkennen, maar over alle onderdelen van Metroid is even goed nagedacht. Optionele upgrades voegen in de meeste gevallen echter nauwelijks wat toe en zo vrij als Super Metroid wil het ook niet worden. Het zijn kleine misstappen voor een game die Metroid weer op de kaart zet.

Plus- minpunten

Speelt fantastisch

goed samenspel upgrades

uitstekende eindbazen

Samus is weer cool

Optionele upgrades voelen nutteloos

terugkeren naar oude plekken is onnodig ingewikkeld