We weten allemaal dondersgoed dat Solid Snake, de hoofdpersoon uit de Metal Gear Solid reeks, een echte held is die strijdt voor een globale vrede zonder ma avernietigingswapens en het in stand houden van onderdelen van de geschiedenis van generatie op generatie, zodat er aan een duurzame toekomst gewerkt kan worden. Het zal ook bekend zijn dat Solid Snake eigenlijk gekloond is van een supersoldaat genaamd Big Bo . Wie was deze persoon? Wat is zijn verleden? Van wie heeft hij zijn vaardigheden geleerd en om wat voor reden ging hij uiteindelijk terroriseren? Metal Gear Solid 3: Snake Eater doet dit allemaal uit de doeken.
Zoals dus wel duidelijk mag zijn, is dit derde deel een prequel op de vorige twee games. Halverwege de jaren zestig, in 1964 om precies te zijn, zet de zogenaamde FOX eenheid een mi ie op poten om een Ru ische wetenschapper uit de Pakistaanse jungle te halen en naar het westen te brengen. Deze wapengeleerde werkt namelijk tegen zijn zin aan een nieuw nucleair superwapen, de Shagohod genaamd, die ene kolonel Volgin wil gebruiken om Breznjev aan de macht te krijgen in de Sovjet Unie en het westelijke front met dit nieuwe wapen te bedreigen. Ja, je opereert dus als spion en infiltrant achter de linies ten tijde van de Koude Oorlog. De naam van die infiltrant: Snake, in zijn latere leven ook wel bekend als Big Bo .
Een intere ant uitgangspunt voor een spannend en meeslepend sluipavontuur en dat is ook precies wat MGS3 je brengt. Net als de vorige twee games, kent het spel een hele cast aan opvallende, kleurrijke en unieke karakters en ook nu weer is het plot gevuld met effectieve plotwendingen en intriges. Het verhaal wordt weer op een prachtige manier in beeld gebracht met bijbehorende muzikale hoogstandjes van Hollywood componist Harry Gregson Williams. Van de fenomenale opening cène met een parachutesprong, naar de indrukwekkende ontmoetingen met de verscheidene kopstukken van de vijand, tot de ronduit schitterende afsluiting, is het simpelweg de meest filmische ervaring die je ooit in een game meegemaakt zult hebben.
Qua verhaal en setting is dit zonder twijfel het beste wat producer Hideo Kojima ooit neergezet heeft. Het weet zelfs het bijna tijdloze eerste deel naar de kroon te steken wat verhaalvertelling, plotwerking, diepgang, spanningsopbouw en script betreft. Dat is opvallend, nadat MGS2 voor veel fans een lichtelijke teleurstelling werd en kwalitatief niet bij z'n voorganger in de buurt wist te komen. Snake Eater is een geweldige ervaring van begin tot eind die je niet snel zult vergeten en zo nog een aantal keren zou spelen. Ook de humor in de game, die doorspekt is met 'inside jokes', komt prominent naar voren maar stoort het daadwerkelijke plot nooit. Eigenlijk zorgt het meer voor de nodige luchtigheid, wat zeker niet verkeerd is in een game met zo'n serieus uitgangspunt. Het meest bewonderenswaardige is nog wel dat men dit memorabele avontuur met minder tu enfilmpjes en verplichte dialogen dan de vorige twee games heeft weten neer te zetten.
Tegenover het verhaal staat dit keer dus ook een heleboel gameplay. Een welkome wijziging sinds MGS2, waar meer filmpjes en dialogen in verwerkt waren dan daadwerkelijke speeltijd. Hoewel het eerste gedeelte van het spel nog flink gevuld is met pa ief toekijken wat er op het scherm gebeurt, verandert dit daarna al vrij snel en is de rest van het verhaal uitstekend over het spel uitgespreid. De vele verplichte gesprekken die je normaal over de codec hield (in dit geval een radio), zijn nu grotendeels optioneel geworden waardoor je nu zelf kunt besli en wanneer je ergens toelichting over nodig hebt of ergens wat meer van af wilt weten. Ook heeft men ervoor gekozen om veel filmpjes interactief te maken doordat je met een druk op de knop van camerastandpunt kunt wi elen. Dit levert vaak nuttige aanwijzingen of leuke 'eastereggs' op.
Je zult er ongeveer 20 tot 25 uur over doen om het spel op de normale moeilijkheidsgraad uit te spelen. Dit is een aanzienlijke lengte binnen het genre als je bedenkt dat voorganger MGS2 in zo'n tien tot vijftien uur is uit te spelen en ook de Splinter Cell games rond diezelfde lengte zitten. Toch verveelt het spel geen moment. De makers hebben er zorg voor gedragen dat het verhaal genoeg wendingen kent en dat ook de omgevingen afwi elend genoeg zijn. Je struint niet alleen rond in de jungle, maar doorkruist ook berggebieden, kruipt rond in grotten en dringt militaire installaties en onderzoekscentra binnen. Nadat je het spel uitgespeeld hebt, kun je bovendien alle 'bo fights' binnen een recordtijd proberen af te werken, alle filmpjes nog een keer bekijken, op Ape Escape-aapjes gaan jagen in een speciale minigame, geheime voorwerpen proberen vrij te spelen, of de game op de hoogste moeilijkheidsgraad proberen uit te spelen waarbij je nooit ontdekt mag worden.