In Paper Jam Bros. wordt een magisch boek met daarin de wereld van Paper Mario per ongeluk losgelaten in de wereld van Mario & Luigi. Terwijl de platte Toads over de hele wereld worden verspreid, vinden bekende personages elkaars papieren dubbelgangers. De flinterdunne en de driedimensionale Bowser slaan al snel de klauwen ineen en ontvoeren de twee prinse en die vervolgens weer gered moeten worden door een drietal van loodgieters.
Ritmisch vechten
Om de twee prinse en te redden moet het trio het driedimensionale Mushroom Kingdom doorkruizen. Dat gaat gepaard met rpg-gevechten die geheel in traditionele stijl met beurten werken. Een aanval selecteren en achterover leunen is er alleen niet bij; net zoals in zijn voorgangers draait het in deze combinatie van Mario & Luigi en Paper Mario om timing bij het uitvoeren en ontwijken van aanvallen.
Omdat deze twee series veel gemeen hebben, maar uiteindelijk niet helemaal exact hetzelfde spelen is er middenweg gevonden tijdens deze gevechten. Zo kunnen vijandelijke aanvallen geblokkeerd worden à la Paper Mario of helemaal tegen tegenstanders gebruikt worden. Die laatste optie brengt wat meer risico’s met zich mee want het trio stelt zich hierdoor extra kwetsbaar op.
Samenwerking staat tijdens de gevechten, maar zeker ook daarbuiten centraal. De Bros.-attacks uit Mario & Luigi stellen de broeders in staat om na een reeks van gevarieerde acties (vanaf een raket bovenop de vijand storten, met een schild de vijand bekogelen of een lading bommen lanceren) extra veel schade aan te richten. Paper Mario voegt daar de Trio-attacks aan toe die de drie hoofdpersonages laten samenwerken door bijvoorbeeld al tennis spelend alle Goomba’s weg te serveren.
Eentonige encounters
De korte minigames waaruit deze aanvallen bestaan houden de vaart aardig in de gevechten, maar er worden maar zo sporadisch nieuwe toegevoegd dat de game na een paar gevechten al een beetje in herhaling begint te vallen. De manier waarop dezelfde vijanden in dezelfde combinaties constant hergebruikt worden helpt daar niet bepaald aan mee. Steeds weer een team van twee Cheep-Cheeps of twee Koopa’s moeten verslaan wordt al snel eentonig. Zelfs de papieren en 3D-versies van dezelfde vijanden die andere aanvallen hebben komen te vaak voor.
Dat is jammer, want de groots opgezette omgevingen waarin het drietal langskomt zijn gevuld met tegenstanders. Ze ontwijken is een optie die een stuk makkelijker wordt gemaakt door het feit dat rennen nu mogelijk is, maar de ervaringspunten die je hierdoor misloopt zijn hard nodig bij de bij vlagen best lastige eindbazen.
De mogelijkheid om in een hoog tempo door de wereld heen te rennen is een tekenende nieuwe toevoeging voor Paper Jam Bros. De vorige Mario-rpg’s hadden over het algemeen een bijzonder laag tempo waarin ellenlange dialogen en veels te uitgebreide tutorials elkaar in slakkentempo opvolgden. Met behulp van een fast-forward knop is de tekst een stuk beter te behappen en alleen het e entiële wordt nu nog uitgelegd. Voor de rest van de instructies word je meestal verwezen naar de in-game handleiding.
Vouwtjes in de formule
Wat tempo betreft heeft Mario & Luigi: Paper Jam Bros. grote stappen gemaakt, maar op andere gebieden voelt deze game weer als een behoorlijke stap terug. Zo heeft de game een terugkerende mi iestructuur waarin je in hergebruikte locaties tijdens zoektochten en minigames zoveel mogelijk papieren Toads moet verzamelen. De eentonige en voorspelbare opzet hiervan zorgt ervoor dat je in ieder nieuw gebied eigenlijk meteen al weet wat je moet doen.
Deze paddenstoelmannen vormen eenmaal gered een vouwteam die voor de drie helden gigantische papercrafts maken die in speciale eindbaasgevechten gebruikt moeten worden. De strijd die met deze bouwwerken wordt uitgevochten heeft niet dezelfde diepgang als de gevechten, maar de combinatie van beuken, lanceren en ritmisch energie opbouwen voor de volgende aanval breekt de rest van de game lekker op.
Deze gevechten in speciale 3D-arena’s vormen zo’n beetje het creatieve hoogtepunt van Paper Jam Bros.. Het verhaal wil bijvoorbeeld nergens helemaal lekker van de grond komen. Er zijn zelfbewuste opmerkingen over Peach’s zoveelste ontvoering en Luigi krijgt weer aardig wat kritiek over zich heen, maar nergens wil het zo scherp, grappig of goed gevonden als de vorige games worden. Het ontbreken van personages die je nog niet eerder in een andere Mario-game hebt gezien voelt in deze game als een groot gemis.
Mario & Luigi: Paper Jam Bros. is vanaf vandaag verkrijgbaar voor Nintendo 3DS.