Terwijl menig 3DS-bezitter nog volop bezig is met het afbetalen van leningen in Animal Cro ing: New Leaf, staat Nintendo alweer paraat met de volgende game uit eigen keuken. Mario en Luigi popelen namelijk om hun entree te maken op de Nintendo 3DS in Mario & Luigi: Dream Team Bros.!
Weinig nieuws
Het is het jaar van Luigi bij Nintendo en dat is duidelijk te merken aan dit nieuwste deel in de Mario & Luigi-reeks. Nadat Mario in het vorige deel al niet alleen de hoofdrol met zijn broer, maar ook met Bowser moest delen, staat deze keer Luigi helemaal in de spotlight. Je speelt nog steeds voornamelijk met Mario, maar uiteindelijk draait vrijwel heel Dream Team Bros. om Luigi – goed, en om het redden van prinses Peach natuurlijk.
Want ze is weer spoorloos. Deze keer is echter niet Bowser maar Luigi de boosdoener. Na aankomst op Pi’illo Island besluit Luigi namelijk om een dutje te doen op wat later een magisch ku en blijkt te zijn. Hierdoor verschijnt er een wolkvormig portaal boven het hoofd van Luigi, waar juist de prinses ingezogen wordt. Moedig duikt Mario hare koninklijke hoogheid achterna en ontdekt dat het portaal de entree is tot een alternatieve dimensie: Luigi’s dromen. Tegelijkertijd keert het sterbeestje Starlow uit Bowser’s Inside Story terug om de broers bij te staan in hun avontuur. Ook veel andere bekenden uit eerdere delen van de serie maken hun rentree in Dream Team Bros.
Wat volgt is wat de serie sinds het debuut op Game Boy Advance mondjesmaat geïntroduceerd heeft. Tijdens het rondbanjeren over het kleurrijke Pi’illo Island gebruik je voor Mario en Luigi respectievelijk de A- en B-knop om dingen te doen. Wat ze precies doen, bepaal jij door met de schouderknoppen door de mogelijkheden te circuleren. In Luigi’s droomwereld verschuift het perspectief van bovenaf naar de zijkant, waardoor de gameplay verandert in ouderwets platformen. Deze opzet is vergelijkbaar met de vorige Mario & Luigi: daarin bestuurde je Bowser met de Y- en X-knop op het bovenste scherm, terwijl de opgezogen Mario-broeders met de vertrouwde A- en B-knop zich een weg baanden door het darmstelsel van de vlerk. Ondanks het verschil in setting is er in die basis weinig nieuws onder de zon.
Luigificatie
De droomwereld brengt echter wel een aantal gimmicks met zich mee. Ten eerste vechten de broers dan niet zij aan zij, Luigi verandert zichzelf in een vormloze ‘kracht’ – het is immers zijn droom – waarmee Mario’s energiemeter toeneemt. Dit is het zogenaamde ‘Luigination’. Daarna duikt ‘ie weer op als een leger van zichzelf om Mario’s aanval op te volgen. Ten tweede zijn de traditionele Bros. Attacks in de droomwereld vervangen door zogenaamde ‘Luiginary Attacks’. Hierbij dienen soldaten van het Luigi-leger als onderdelen voor een wapen dat Mario kan inzetten tijdens gevechten. Zo kun je een horde Luigi’s oprollen tot een grote bal in heuze Katamari-stijl om hiermee de vijand omver te kegelen. Hierbij maak je gebruik van de gyroscoop in de Nintendo 3DS door het apparaat te kantelen en onderweg zoveel mogelijk groene loodgieters op te pikken.
Luigination vindt ook buiten de gevechten plaats in de vorm van ‘Luiginary Works’. Verspreid door de levels van de droomwereld zijn Luigi-achtige objecten te vinden, zoals een boom in de vorm van zijn snor. Met een druk op de B-knop kan Luigi deze objecten belichamen. Dat is het moment waarop het onderste scherm van de 3DS relevant wordt. In plaats van de gebruikelijke plattegrond zie je dan een slapende Luigi en een ongeduldige Starlow die er omheen zweeft. Deze Luiginary Works vormen een brug tu en het echte leven en Luigi’s droomwereld. Als je met de touchscreen Starlow bijvoorbeeld aan Luigi’s snor laat trekken, bewegen de veerkrachtige takken van de snorboom op dezelfde manier. Mario grijpt de tak automatisch vast, waardoor de snorboomtak gebruikt kan worden als een katapult. Een simpele, maar leuke manier van interactie tu en beide schermen.
Belemmerend verhaal
Ondanks de vele flauwe woordspelingen is Dream Team Bros. van oudsher ontzettend leuk om te spelen. En dat is maar goed ook, want het verhaal is absoluut geen goede drijfveer. Al gauw ontdek je dat de magische ku ens eigenlijk versteende Pi’illo’s zijn, ku envormige figuren en de oorspronkelijke bewoners van het eiland. Als bezitters van de Dreamstone vochten de Pi’illo’s tegen Antasma, een vleermuiskoning die beschikte over de Darkstone en deze gebruikte om de Pi’illo’s te verstenen. Nietsvermoedend knapte Luigi bij aankomst een uiltje op de versteende Pi’illo-prins, waarmee hij een deur opende naar de plek waar de Pi’illo’s gevangen zaten. Nadat Mario Pi’illo-prins Dreambert kon bevrijden, besloten ze ook de rest te helpen. Luigi doet het slaapwerk terwijl Mario de rest doet.
Het verhaal van Dream Team Bros. is te verwaarlozen. Mi chien dat dat door de zweverige materie van het dromen komt, maar het matige schrijfwerk waarop het verhaal aan de speler overgebracht wordt heeft zeker geen gunstig effect. Zelfs de zelfspot en humor waarvoor de Mario & Luigi-serie aanvankelijk geprezen werd, begint langzaam maar zeker achterhaald en eentonig te worden. Opnieuw die chefkok met een Frans accent en weer een megalomaan personage met Duitse tongval waar we sinds Super Mario RPG: Legend of the Seven Stars uit 1995 al mee doodgegooid worden. Uiteindelijk voelt het verhaal meer aan als een belemmering dat je weerhoudt van het daadwerkelijke speelwerk dan een waardevolle toevoeging tot het avontuur als geheel.
Koptelefoon verplicht
Wel doet de game weer goede zaken op audiovisueel gebied. Met name qua muziek, dat mogelijk het hoogtepunt van Dream Team Bros. is. Yoko Shimomura, de vaste componist van de Mario & Luigi-serie, heeft een ijzersterke soundtrack geschreven en weet telkens perfect de atmosfeer van de situatie te vangen. Zo vertrouwd als de muziek is, zo onwennig is de nieuwe art direction in het begin. De cartooneske stijl van de eerste drie delen maakt plaats voor een stijl die zich het beste laat omschrijven als high-definition sprites. Het is even wennen, zeker voor doorgewinterde fans, maar als je eenmaal een uurtje onderweg bent met Mario & Luigi: Dream Team Bros. dan voelt de originele trilogie meteen als een sprong terug.
Hopelijk weet Dream Team Bros. op de lange termijn in de schoenen te treden van Partners in Time, het eerste deel op de Nintendo DS. Ook dit deel was niet dé Mario & Luigi-titel waar velen op hoopten, maar diende wel als opstapje voor het geprezen Bowser’s Inside Story. Wie weet vertolkt Dream Team Bros. een soortgelijke functie en worden onze dromen in de toekomst alsnog werkelijkheid.
Dit artikel is geschreven door Guan van Zoggel, afgestudeerd Japanoloog. Hij heeft een half jaar in Japan gewoond en heeft een fascinatie voor alles uit het land uit de rijzende zon.