Vanaf het moment dat je voor het eerst een golfcourse betreedt, zal je jezelf als Nintendo fan thuis voelen. Alle gebruikelijke characters zijn aanwezig en ook de muziek en grafische stijl doet heel erg “Super Mario” aan. In dit opzicht vertoont de game veel overeenkomsten met Mario Kart: Double Dash, hoewel het grafische geheel wel een stukje beter is. Allereerst kent het spel veel realistischer water en gras, wat vooral op plaatsen waar hoog gras groeit duidelijk te merken is. Ook zie je het effect van de wind door luchtstromen en bewegende bomen. Als laatste zien de characters er natuurlijk ook zo gedetailleerd mogelijk uit. Feitelijk is er op dit laatste punt ook niet meer zoveel progre ie te boeken.

De muziek is ook vrij vrolijk en opgetogen, en daarmee dus typisch Mario. Bepaalde herkenbare tunes uit de verscheidene Mario games komen in dit spel geremixed terug, maar ook een boel nieuwe deuntjes zijn aan deze game toegevoegd, waardoor het toch een geheel eigen karakter krijgt. Niet alle muziek in het spel is even geslaagd, maar pa end is het wel en veelal ook sfeervol. De voice-overs zijn vrij simpel gelaten, zoals gebruikelijk is in dit soort games, hoewel Toadstool Tour wel de meeste regels gesproken tekst tot nu toe lijkt te kennen van alle games waar Mario ooit prominent in is verschenen.

Het ziet er echter niet naar uit dat men zich met dit spel puur en alleen wil richten op Mario liefhebbers, maar dat ook de fans van golf tevreden gesteld moeten worden. Daarbij komt vanzelfsprekend de gameplay om de hoek kijken. Zodra je een aantal potjes gespeeld hebt, zal je er al snel achterkomen dat Camelot er vrij goed in geslaagd is om een control systeem in elkaar te draaien dat niet alleen toegankelijk is voor nieuwelingen van het genre, maar ook de wat meer ervaren spelers zou moeten kunnen bekoren. Ik behoor zelf tot de eerste categorie en moet zeggen dat ik (met name na het volgen van de le en) al vrij snel een aardig balletje kon slaan.