Normaal gesproken moet een spel minstens bloed en vuurwapens bevatten, of een flinke dosis seks, om in opspraak te komen. Marc Ecko's Getting Up: Contents Under Pre ure bevat niets van dit alles, en toch eisten meerdere politici in onder andere de VS en Australië, dat het spel verboden zou worden. In het land 'down under' is dit verbod zelfs doorgevoerd. De reden: in Getting Up staat graffiti spuiten centraal. En politici zijn bang dat het aantal bekladde muren door het spel, halsoverkop zal toenemen. Wij bekeken of deze angst terecht is.

De hoofdrol in Getting Up is weggelegd voor Trane, een jonge knaap die zich staande probeert te houden in de stad New Radius. Aanvankelijk is Trane een beetje een einzelgänger, wie met zijn graffitikunst andere bendes in de stad uit de kast probeert te lokken. Naarmate het spel vordert krijgt Trane meer aanzien en een rol van betekenis in de spelwereld.

Goede spots zijn niet altijd makkelijk te bereiken.

Getting Up wordt gespeeld vanuit een derde persoonsperspectief. De gameplay biedt aan afwi eling tu en vechten, platformelementen en graffiti spuiten. Het graffiti spuiten is je uiteindelijke doel, de andere twee elementen heb je nodig om dit doel te bereiken. In de meeste mi ies moet je een aantal 'spots' (stoer voor: plaatsen op de muur) moeten 'bomben' (stoer voor: van graffiti voorzien) waarna op miraculeuze wijze een deur zal openen naar een nieuwe locatie.

Buiten de 'spots' die je móet 'bomben', zijn er ook tientallen secundaire opdrachten te vervullen in elke locatie van het spel. Door deze opdrachten te vervullen krijg je extra 'rep' (kort en heel stoer voor: reputatie), waarmee je 'bonus content' vrij kunt spelen. De geschikte locaties voor het spuiten van graffiti kun je opsporen via een speciale 'vision mode', waarna gekleurde slierten je de weg naar de juiste 'spots' wijzen.

Weten waar je kunt spuiten is één, er zien te komen is heel wat moeilijker. Rivaliserende bendes en ook de alom vertegenwoordigde politiemacht van New Radius, proberen je namelijk behoorlijk dwars te zitten. Ook zijn niet alle locaties even toegankelijk. Je zult flink wat moeten vechten en klimmen om er te komen. Het vechtsysteem is redelijk uitgebreid en laat je knokken met je vuisten, maar ook met objecten die je in de omgeving aantreft. Sommige objecten kun je als slaghout gebruiken, anderen kun je naar je tegenstanders toegooien.

Sneaken is soms een stuk effectiever.

Voor het betere klim en klauterwerk heeft ontwikkelaar The Collective goed gekeken naar de Prince of Persia games van Ubisoft. Je zult langs palen omlaag moeten glijden, over smalle randjes moeten schuifelen, via klimop en pergola's over muren heen moeten klimmen en hangend aan een randje, naar de overkant moeten springen. Helaas is de besturing van dit onderdeel bij lange na niet zo soepel en intuïtief als die van Prince of Persia. Omlaag zakken en omhoog vastgrijpen, doe je namelijk door de analoge stick op en neer te bewegen. Wanneer je echter opzij schuifelt langs een randje, druk je de stick vrij snel iets te ver omlaag waarna Trane ineens omlaag zakt. Vooral als je te maken hebt met tijdsdruk, bijvoorbeeld wanneer je aan een rijdende metro hangt, kan dit erg veel irritatie opwekken en zelfs je virtuele dood betekenen.