Iedereen die is opgegroeid met platformers voor de Nintendo 64 en eerste PlayStation zal zich in Lucky's Tale meteen thuis voelen. Je speelt een klein vosje wiens vriendje wordt ontvoerd – een verhaal dat slechts als excuus dient om alle kleurrijke levels te doorkruisen. Dat doe je met de gebruikelijke vaardigheden: een dubbele sprong, een sla-knop en een flinke stomp vanuit de lucht, zodat je vijanden extra hard kunt pletten. Ieder level heeft een duidelijk begin en een eind, met daartu en geheime paden waar je bijvoorbeeld extra munten vindt.
Heel innovatief is Lucky’s Tale niet. Als je een kla ieke 3D-platformer hebt gespeeld, dan vind je hier weinig nieuws. We hebben het hier echter over een genre dat in 2016 nog maar weinig aandacht krijgt, waardoor Lucky's Tale aanvoelt als een homage aan een uitstervend genre. Een genre dat bekendstond om zijn kleurrijke omgevingen, lage tempo en relaxte muziek; dingen die je steeds minder in games voorbij ziet komen.
Kijkdoos
Omdat je de gamewereld vanuit de derde persoon bekijkt, krijg je eigenlijk nooit het idee er zelf te zijn. Je bent slechts een toeschouwer midden in de spelwereld. Wanneer je een heuvel opklimt kijk je omhoog om te zien waar Lucky naartoe moet. De bocht om? Dan draai je met je hoofd om even om het hoekje te kijken.
Je krijgt het idee middenin een kijkdoos te zitten. Tegelijkertijd zet de game je op rails door de spelwereld. Je hoeft slechts af en toe je hoofd of lichaam draaien, omdat de camera van het spel geleidelijk met je meedraait. Het maakt Lucky's Tale een vrij lichte vr-game, die niet al teveel van je vraagt. We merkten daarom ook dat we ons amper gedesoriënteerd voelden als we de Rift achteraf weer af deden.
Lucky's Tale zou in theorie prima werken zonder virtual reality, maar de VR-bril voegt wel degelijk iets toe. Het is een manier om jezelf volledig in de wereld onder te dompelen, zonder dat je vanuit de ogen van een personage kijkt. Deze game is een voorbeeld voor toekomstige titels. Hopelijk kunnen we bijvoorbeeld Yooka-Laylee op een dag op dezelfde manier spelen.
Beetje kort
Niet dat Lucky's Tale een perfect voorbeeld van een platformer is. De korte speelduur is bijvoorbeeld wat teleurstellend: binnen een uur of vier ben je wel klaar. Je kunt levels dan herspelen om collectables te verzamelen, maar het leveldesign is nou ook weer niet zó prikkelend dat de game zich hier echt voor leent.
Ook zit er weinig ontwikkeling in Lucky’s Tale. In de eerste paar levels worden er obstakels en vijanden geïntroduceerd die daarna (te) vaak worden hergebruikt. Levels blijven leuk genoeg om je daar niet te veel aan te storen, maar een gevoel van repetitie is op een gegeven moment onvermijdelijk.
Met zijn vier uur speelduur is Lucky's Tale mi chien wel een perfecte game om bij de Rift te worden aangeboden. Het spel is een testcase: het geeft een voorproefje van wat platformers in vr kunnen zijn. Tegelijkertijd doet het terugverlangen naar kla iekers van dezelfde soort. Een prima tu endoortje, die je toch gratis bij je Rift krijgt.