Het is verleidelijk om meteen lyrisch te worden van een nieuwe arthouse-game, ook in het geval van Lucidity. De bijzondere sfeer, het originele concept, de filosofische teksten, het is typisch zo'n spel waarvan je hoopt dat ze vaker gemaakt zouden worden. Eén Braid per jaar is immers lang niet voldoende. Maar waar Braid een geniaal spelconcept laat versmelten met het achterliggende verhaal, vallen in Lucidity de puzzelstukjes minder goed op hun plaats. En we kunnen games helaas niet beoordelen op hun goede bedoelingen.
Lucidity draait om het meisje Sofi, wie met name wordt gekenmerkt door een schattig rood mutsje met twee pluizige bolletjes eraan. Sofi valt in slaap en dwaalt af naar een bijzondere droomwereld waarin ze zoveel mogelijk vuurvliegjes moet verzamelen. Het verhaal wordt verteld via korte, cryptische teksten die je voor aanvang en na afloop van elk level te zien krijgt. Hierin worden vragen opgeroepen over de grote en kleine dingen des levens. De stijl van de teksten doet onmiskenbaar aan Braid denken, maar ook aan The Path. Het geeft je het gevoel dat je meer speelt dan zomaar een spelletje, al blijft het lastig te duiden of er echt wat achter zit, of dat het bij pretentieus geneuzel blijft.
Maar die discu ie is niet zo relevant, want Lucidity gaat met de eigenlijke gameplay al de mist in en de filosofische thema's bieden genoeg tegenwicht om dat te vergeven. Het concept is niettemin vrij origineel. Je hebt als speler namelijk geen directe controle over Sofi. Ze loopt alsmaar rechtdoor en het enige wat jij hoeft te doen, is de juiste voorwerpen op haar pad te plaatsen, zoals bruggen, trappen en springveren. Daarmee voorkom je dat Sofi tegen één van de vele vijanden aanloopt of in een afgrond dondert. Uiteraard probeer je onderweg zoveel mogelijk vuurvliegjes op te pikken.
De levels in Lucidity zijn geen puzzels met één juiste oplo ing. Het is meestal niet mogelijk om in één keer alle vuurvliegjes op te rapen. Voor het maximale resultaat zul je ieder level daarom meerdere keren moeten doorlopen. De voorwerpen die je mag neerzetten worden je in willekeurige volgorde aangeboden. Je kunt één voorwerp tijdelijk achter de hand houden, maar verder zul je toch echt moeten roeien met de riemen die je hebt.
Je beslist ad hoc welke kant je op gaat, afhankelijk van de voorwerpen die je krijgt en wat daarmee is aan te vangen. Vooruitplannen is nauwelijks mogelijk. Je moet de voorwerpen binnen een paar meter van Sofi plaatsen. Daarbij zijn de sprongen die ze maakt door sommige voorwerpen moeilijk in te schatten. Wanneer je het volgende voorwerp neerzet op de plek waar je verwacht dat Sofi uitkomt, wil het nog wel eens voorkomen dat ze er net langs valt. In dat geval zul je als de wiedeweerga een voorwerp op haar pad moeten plaatsen. De cursor beweegt ongeveer even snel als een vallende Sofi, waardoor dit ontaardt in een gevecht met de interface. Ook wanneer je maar niet het gewenste voorwerp krijgt aangereikt, stoei je meer met de interface dan met Sofi zelf. De overbodige voorwerpen plaats je dan maar ergens in het scherm, in de hoop dat er vanzelf eens een nuttig object langskomt.
Hoe mooi de achtergronden ook zijn, de voorgronden waar je je werkelijk doorheen manoeuvreert, zijn uiterst sober vormgegeven. De wereld bestaat uit vierkante blokjes met een simpele textuur en het stelt allemaal maar weinig voor. Je beklimt geen bomen, bergen of gebouwen, maar nietszeggende bouwsels van vierkante, grijze blokjes. De interactie van Sofi met de wereld is ook vrij slordig. Wanneer ze met haar hoofd ergens tegenaan komt, kan ze zichzelf soms dwars door een muur drukken. Dit soort rare bugs ondermijnen het puzzelconcept, omdat je op den duur leert hoe je deze in je voordeel moet benutten, wat voelt als vals spelen.
Lucidity had met een wat betere uitwerking een fantastische game kunnen zijn. De sfeer is goed en het concept origineel genoeg om het spel te dragen. De uitwerking laat helaas te wensen over. Waar de potentie ligt voor een geniaal puzzelspel, daar overheerst de willekeur en dom geluk. Je hebt bij Lucidity nooit het idee dat je goed bezig bent of slimme trucjes verzint. Op bepaalde momenten zit je weliswaar lekker in de flow, maar die wordt net zo vaak plotseling op brute wijze doorbroken omdat je net niet het goede voorwerp krijgt aangereikt of de sprong van Sofi net wat anders uitpakt dan je had verwacht.