Daar lig je dan in een kist met een gat erin op de bodem van de haven van Hong Kong. Het enige dat je bij je hebt zijn een aansteker, je portemonnee met wat kleingeld en een servetje met het nummer van een nachtclubzangeres. Het is een situatie die je niet snel zal meemaken in het dagelijks leven, maar voor Fenton Paddock lijkt het bijna gebruikelijk om zich hier uit te redden in de point-and-click-game Lost Horizon.
MacJones
Hoewel je anders zou verwachten in bovenstaande situatie kan meneer Paddock weinig gebeuren. Je kunt rustig een broodje smeren en koffie zetten zonder het spel op pauze te zetten, Paddock overleeft het wel. Het maakt van Lost Horizon een game die je op eigen tempo kan spelen zonder tijdsdruk, maar die je dankzij een sterk verhaal toch prikkelt om verder te komen. Om een verdwenen vriend te redden moet Fenton namelijk op zoek naar het mythische paradijs Shambala, een plek waar de Nazi’s ook naarstig naar op zoek zijn. Ondertu en leer je het duistere geheim dat rond deze plek hangt en het gevaar dat dit met zich meebrengt voor de vrije wereld. De afwi eling tu en serieuze zaken als de twijfel van Fenton of Shambala wel gevonden moet worden en hoogverraad, wordt afgewi eld met humoristische gebeurteni en zoals het beïnvloeden van de uitslag van de Olympische Spelen van 1936 in Berlijn. Het voelt een beetje als een Indiana Jones-film, maar dan gelukkig zonder buitenaardse wezens.
De locaties die bezocht worden zijn niet het enige semirealistische aan Lost Horizon, want ook de puzzels voelen echter aan dan bijvoorbeeld in de Monkey Island-reeks. We zijn niet vies van wat absurdisme, maar het is ook wel eens fijn om logica te kunnen gebruiken om iets op te lo en. Om het voorbeeld uit de intro aan te halen kun je teer smelten met je aansteker om in combinatie met het servetje een stop te maken. Het geeft je meer het gevoel als MacGyver te werk te gaan dan dat je simpelweg een puzzel oplost door lukraak een combinatie te proberen, waardoor de voldoening groter is.
Klungelig
Dat gezegd hebbende, knelt de schoen echter wel bij Lost Horizon. Naast het feit dat je nooit in levensgevaar verkeert zijn de puzzels erg lineair. Je kunt bijvoorbeeld een voorwerp onderweg tegenkomen waarvan Fenton het nut niet inziet, terwijl je het later nodig blijkt te hebben. Het gevolg is dat je veel onnodig rondreist of weet dat je iets nodig hebt maar eerst moet uitzoeken hoe je de noodzaak daarvan kunt bewijzen.
De puzzels worden hierdoor soms onnodig ingewikkeld en zorgen zelfs dat je vast komt te zitten. Zo hadden we bij een tempel in India wel naar de deur gekeken, maar niet aan de deur gevoeld waardoor we een natte kartonnen doos en klei niet mochten gebruiken om een afdruk te maken. Gevolg was dat we ruim een half uur alle mogelijke locaties afklikten op zoek naar die ene clou. Het is een probleem dat zelfs de uitstekende hulpfunctie die alle intere ante plekken in de omgeving laat zien niet kan verhelpen en zorgt soms voor een klungelige ervaring.
Overtuigingskracht
Het is gelukkig niet erg om de locaties vaker te moeten bezoeken, want de handgetekende achtergronden zijn prachtig en de locaties zeer gevarieerd. Zoals we al eerder hebben gezegd in de preview zijn het de subtiele dingen die de sfeer goed neer weten te zetten. Sigarettenrook in een nachtclub, rondcirkelende vogels in de lucht of regen gecombineerd met de subtiele muziek geven je het idee daadwerkelijk op locatie te zijn. Ook de stemmen van de personages weten te overtuigen, al ligt het stereotiep er vaak dik bovenop.
Het is dan ook jammer dat de kwaliteit van de animaties van de personages niet van hetzelfde niveau zijn. Op een afstandje valt het allemaal nog wel mee, maar bij de tu enfilmpjes valt het gebrek aan onder andere gezichtsuitdrukkingen pijnlijk op. Zelfs de voorgerenderde tu enfilmpjes mi en overtuigingskracht en zorgen ervoor dat bijvoorbeeld een grote vechtscene eerder hilarisch aandoet dan episch. Lost Horizon lijkt in dat opzicht met alles een beetje te zijn blijven plakken in het verleden. Het verhaal is sterk, de gameplay in orde maar vernieuwen doet het spel eigenlijk nergens.