Meer dan anderhalf jaar na de lancering van de MMORPG Lord of the Rings: Shadows of Angmar komt ontwikkelaar Turbine nu met een uitbreiding die letterlijk gezien een wel heel diepgaande setting zal bieden: The Mines of Moria.
Shadows of Angmar onderscheidde zich destijds van andere MMO's door zijn ijzersterke verhaallijn waar je als speler in de tijd speelt waar de zogenaamde Fellowship of the Ring op weg is naar Mordor om de ring in Mount Doom te gooien. Qua verhaalkwaliteit is er in The Mines of Moria niet veel veranderd. In de nieuwe uitbreiding moet je samen met de dwergen, net nadat de Fellowship de mijnen heeft verlaten, de verwoeste ingang van Moria weer operationeel moeten maken. Dit alles om Moria zelf weer op een positieve manier op de kaart te zetten. Dit alles uiteraard niet zonder gevaren.
Turbine heeft een zeer goede keuze gemaakt voor de locatie van deze nieuwe uitbreiding. Een duister, reusachtig doolhof is immers een goedwerkende basis voor een geslaagde uitbreiding.
Wanneer je de vrij lange introductieopdracht hebt gedaan, maken de vaak vrolijke gebieden plaats voor de grote, donkere mijnen waar je jezelf van level vijftig naar level zestig kan hijsen. Overigens zijn in de uitbreiding ook de gebieden Lothlorien en Eregion vrijgekomen , die beide een stuk kleurrijker zijn dan de mijnen.
Wie de films heeft gezien en de boeken heeft gelezen zal een aardig beeld hebben van hoe de Moria eruit ziet. De films laten echter niet zien hoe immens groot deze ondergrondse wereld wel niet is. Verwacht echter geen rode loper en een welkomstcomité, want het is een gevaarlijke wereld geworden. Door de grootse ruimte in elke hal, die overigens stuk voor stuk prachtig zijn vormgegeven, zal je snel het gevoel krijgen dat je niet alleen bent. Een juist gevoel, want je kunt op ieder moment omsingeld worden door een vijandige groep wezens die jou niet zo hoog hebben zitten. In mijngroeves hoef je geen aanwezigheid van de zon te verwachten, dus is het uitkijken geblazen waar je heenloopt. Voor je het weet val je namelijk in een afgrond.
De moeilijkheidsgraad is voor spelers die graag alleen spelen vrij hoog. Ook de kerkers zijn lastiger geworden. Hieruit valt op te maken dat The Mines of Moria meer de nadruk legt op teamverband. Een medespeler die je bijstaat in de moeilijke plekken is dus geen overbodige luxe als je het wilt kunnen navertellen. Een welkome toevoeging zijn dan ook de zogenaamde legendary weapons. Dit zijn wapens die je moet laten identificeren bij een Forge Master, wil je de krachten hiervan kunnen zien. Het mooiste aan deze wapens is dat je ze in level kunt laten toenemen en naar je eigen hand status kan geven. Uiteraard zijn de wapens in het begin tamelijk aan de zwakke kant, en pas als ze het hoogste level benaderen, komt de ware aard boven. Bijkomend voordeel is ook dat je zulke wapens niet zo snel hoeft te vervangen. Ironisch is echter dat je legendary weapons opvallend vaak tegenkomt. Dit maakt ze jammer genoeg minder uniek.
De muziek is dik in orde en evenaart de soundtrack van Shadows of Angmar. Het is altijd fijn als je een epische baas tegenkomt en je hoort de juiste muziek. Ook ziet het er in de uitbreiding visueel beter uit. Het blijft echter zo dat als een spel zich richt op realistische graphics, de eventuele foutjes eerder opvallen. The Mines of Moria ontkomt hier helaas niet aan: de animaties van de NPC's zijn tamelijk achterhaald en dat is jammer want het haalt de magie een beetje weg.
In The Mines of Moria maken twee nieuwe kla en hun intrede: de Runekeeper en de Warden. De Runekeeper is zeer sterk in het helen, maar kan ook felle klappen met magie uitdelen. Wat de Runekeeper echter bijzonder maakt is dat hij gebruik maakt van de zogenaamde Attunement-meter. De linkerkant van de meter wordt gebruikt voor offensieve en de rechterkant voor defensieve spreuken. Het midden van de meter staat garant voor de neutrale spreuken. Steeds als je een bijbehorende spreuk uitoefent, vult een kant van de balk zich (tenzij je neutraal blijft). Als je steeds meer naar een kant leunt, komen er nieuwe spreuken vrij en worden de spreuken die je dan gebruikt sterker. Dit systeem laat je tactisch nadenken over hoe je jezelf gedraagt in het heetst van de strijd. De kla e speelt soepel en voelt fris aan, maar vergt wel wat tactiek en is dus beter aan te raden voor meer ervaren spelers.
De tweede kla e, de Warden, is gericht op het uitdelen en het tot zich nemen van schade. De rol van een zogenaamde tank dus. De Warden onderscheidt zich echter doordat je bij deze kla e gebruik moet maken van het zogenaamde Gambit-systeem. Met dit systeem kun je de Warden verschillende aanvallen laten combineren om zo sterker uit de bus te komen. Elke combinatie brengt weer een ander effect met zich mee, dus is het zaak om goede en effectieve combinaties uit te vinden en de besten hiervan te gebruiken. Ook deze kla e voelt als een fri e wind, maar vergt net zoals de Runekeeper op zijn eigen manier enige tactiek. Voor beginnende spelers is een al langer bestaande kla e wellicht handiger.
Het moge duidelijk zijn dat The Mines of Moria een goede uitbreiding is en een onmisbaar deel van het verhaal. Dit is immers een nieuw hoofdstuk in het boek en in principe verplichte kost voor de huidige spelers van Lord of the Rings Online. Moria zelf is briljant vormgegeven en voelt aan als een onveilige haven, wat ongetwijfeld het doel van Turbine is geweest. Het is jammer genoeg allemaal wel meer van hetzelfde maar met de oude formule was niks mis. De uitbreiding is ook pas optimaal toegankelijk als je een personage hebt die level vijftig is, maar je zou als beginner in principe ook aan een van de nieuwe kla en kunnen beginnen. Ook niet onbelangrijk om te weten is dat buiten officiële uitbreidingen om Turbine soms gratis updates maakt die nieuwe gebieden en dergelijke toevoegen.