Sega gaf zijn Australische tak de opdracht om een spel van de Spelen te maken en zo geschiedde. Hoewel Sega Australia voorheen bekend stond als een onderdeel van Total War-maker The Creative A embly, heeft deze ontwikkelaar niets van de kwaliteit of diepgang van zijn beroemde RTS-franchise mee kunnen pikken. London 2012 is geen slecht spel. Maar creatief, origineel of meeslepend kun je het op geen enkele manier noemen.
De juiste sporten
De Olympische Spelen is een enorm evenement vanwege de tientallen verschillende sporten. Sega krijgt ze er niet allemaal in gestopt, dus London 2012 is vooral gericht op atletiek en zwemmen. Eigenlijk gaat het mis bij deze keuze: rennen en zwemmen zijn de typische knopjes-ram-sporten. De paar sporten die buiten deze categorie vallen én wel in dit spel zitten, zijn veruit het intere antste.
Een voorbeeld hiervan is tafeltennis voor mannen. Het is geen Rockstar Table Tennis, maar toch waren de potjes die wij speelden erg spannend. Je kan lopen met de linkerpook en op verschillende manieren slaan met de rechter. De kunstmatige intelligentie reageert vrij goed, wat zorgt voor uitdagende rally’s. Het concept is eenvoudig, maar door het weglaten van quick-time events, behoud je het gevoel dat je zelf staat te spelen. Veel leuker dus.
Ankie van Grunsven
Helaas zijn er maar een paar sporten waar je deze zeldzame vrijheid krijgt. De rest volgt meestal de volgende procedure: ram op A voor snelheid en druk dan op de juiste quick-time-knoppen voor richting en effect. Wellicht als ze verder dan zwemmen en atletiek hadden gekeken, dat dit geram minder had overheerst. Helaas zitten de sporten waar dit wellicht mogelijk was, als paardspringen of hockey, er niet in.
Waarom begrijpen we niet helemaal, want het is niet alsof ze voor de namen en portretrechten van Ankie van Grunsven of Teun de Nooijer moesten betalen. De in-game sporters maken gebruik van willekeurige gezichtsmodellen en de namen zijn verzonnen. Een paar zijn er zelfs vernoemd naar collega-gamejournalisten. Je kunt niet eens je favoriete atleet aanmoedigen dus.
Over modellen gesproken: alle vrouwen zien er uit als krachtige mannen met een erg strakke sportbeha. En baanrenners met het figuur van Yuri van Gelder kom je niet vaak tegen hoor beste Sega, want die spierma a verpest de aerodynamica. Het is jammer dat er niet wat meer verschil in de modellen is gestopt. Om een of andere reden zijn de meeste sportonderdelen ook alleen als man te spelen. Waarom? De animaties en modellen zijn toch telkens hetzelfde?
Dit kan beter
London 2012 is geen slecht spel, maar het lijkt er niet op alsof ze bij de ontwikkelaars hun beste beentje voor hebben gezet. Zelfs de muziek is saai: telkens wordt hetzelfde irritante Olympische thema deuntje herhaald. Je gaat bijna smeken of Sega die matige officiële track van Muse in het spel wil stoppen voor de afwi eling.
Laten we eindigen op een positievere noot. De game is geschikt gemaakt voor Kinect, wat een aantal van de besturingsklachten zal wegnemen. De moeilijkheidsgraad ligt ook op een nette hoogte. Voor goud moet je even oefenen en een wereldrecord zul je in de eerste instantie niet meteen breken. Er zijn ook een aantal multiplayeropties ingebouwd, waardoor het best een aardige partygame is voor tijdens de Spelen. Al is 't gezelliger om zelf een dagje naar Londen te gaan.