Een doorsnee meisje met een grote bril dat bloempjes plukt voor een schoolproject – we kunnen ons voorstellen dat je daarmee niet scoort in een gemiddelde brainstorm bij Activision, Electronic Arts of Microsoft. Maar gelukkig hebben we de App Store, een plek met ruimte voor de meest vreemde spelconcepten. Waar we vaak originele ideeën zien in simpel ogende games, hebben de makers van Lili een volwaardige actiegame in elkaar gezet in een knappe 3D-wereld. Wij hebben de game getest op een iPad van de vierde generatie. Daarop komt de wereld optimaal tot zijn recht. Lili is duidelijk een game die op dit platform grafisch gezien het onderste uit de kan haalt.
Indrukwekkende techniek
De wereld waarin het schoolmeisje Lili rondhuppelt charmeert vanaf het eerste moment. Zonder te vervallen in mierzoete deuntjes, personages met opengesperde ogen en kinderachtige grapjes word je telkens een beetje blijer als je de wereld van Lili verkent. De indrukwekkende techniek van de Unreal-engine gekoppeld aan de verbeeldingskracht van ontwikkelaar Bitmonster (zes jongens met een achtergrond bij Epic in een kelder) zorgen ervoor dat je telkens zin hebt om op avontuur te gaan op dit vreemde eiland. Je wandelt de fraai versierde huisjes van de opmerkelijke bewoners in, struint langs op de wind meedeinende struiken en boombladeren en gaat op avontuur door vier unieke gebieden met een karakteristieke architectuur en flora en fauna. Het is goed toeven op Geos.
Geweldloos
Naast de prachtige locaties waar Lili aanmeert om iets voor een schoolproject te doen, zijn het vooral de bewoners van dit vreemde land die het tot een onvergetelijke plek maken. De Spirits zijn een soort zwevende bosgeesten met een masker. Zij maken onder leiding van hun burgemeester de dienst uit. De houten Constructs zijn een soort grappige hulpjes en fungeren als voetvegen van de Spirits. Ondanks het lichtvoetige, geweldloze karakter van het spel is de ondertoon iets serieuzer: eigenlijk zijn de Constructs slaven van de heersende Spirits. Het is aan jou om het regime omver te werpen. Je besluit de Constructs te helpen en gaat op onderzoek in de wereld, waarin je bloemen uit de grond trekt, kruiken kapot slaat, deuren opent, sleutels koopt en kisten met inhoud zoekt. Het avontuur heeft zelfs een klein rollenspeltintje, met voorwerpen die je prestaties verbeteren en vaardigheden die je kunt upgraden.
Het meest surrealistische element van het spel is de confrontatie met de Spirits, die de vervanging vormt voor de gevechten in ‘normale’ rollenspellen. Je rent achter een Spirit aan, klimt op zijn nek en plukt de witte bloemen die uit zijn hersenpan groeien. Na een paar witte bloemen verschijnt een rode bloem. Trek je deze uit z’n knar, dan heb je het monster verslagen. En in de onschuldige wereld van Lili betekent dat niet dat monsters in hompen bloedend vlees op de stoep kletteren, maar zetten ze het in een soort mengeling van schaamte en vernedering op een hollen. Het tafereel wordt steeds intenser door de toevoeging van bommen en takken met doorns die je tijdens het plukken niet mag aanraken. Ook de rappe bewegingen van het Spirit-hoofd kunnen roet in het eten gooien, omdat je je vinger precies op de bloem moet leggen en hem dan eruit moet trekken door je vinger weg te slepen.
Vernuftig systeem
Om Lili in dit betoverende landschap rond te laten lopen is gekozen voor een iets andere besturing dan je van iOS-games gewend bent. Lili is in tegenstelling tot bijvoorbeeld Infinity Blade gewoon een actiegame waarin je de volledige vrijheid krijgt om overal rond te lopen. In plaats van een virtuele joystick heeft Lili een vernuftiger systeem: één keer op het scherm tikken is wandelen, twee keer tikken is rennen, nog een keer tikken is stoppen. Je veegt over het scherm om de camera te draaien. Door de vrijheid en de fijne besturing komt het verkennen van de speelwereld helemaal tot z’n recht. In Lili lijkt deze besturingsmethode de beste oplo ing.
Lili is een bijzondere ervaring. Dat is vooral te danken aan de coherente speelwereld waarin je intere ante en grappige personages ontmoet in de meest kleurrijke en warme omgevingen. Ook de sympathieke hoofdrolspeler en de goed geschreven teksten dragen hun steentje bij. Visueel is er duidelijk inspiratie opgedaan bij Zelda, Shadow of the Colo us en de tekenfilmpersonages van Miyazaki, al heb je nooit het idee dat er sprake is van creatief leentjebuur. Het bloemplukken van vijandelijke hoofden verbloemt heel handig dat de rest van het spel grotendeels bestaat uit voorwerpen opduikelen en deuren openen. Hoewel het avontuur vrij snel is uitgespeeld – tu en aanmeren en wegvaren zit minimaal een uur of vier – heb je aan het eind echt het idee dat je met een bijzondere wereld hebt kennisgemaakt.
Deze game is gespeeld op iPad 4