Max is een meisje dat liever selfies neemt dan oplet in haar fotografieklas. Voordat je je nu een soort Kim Kardashian voorstelt met ‘duckfaces’ en ‘swag’, in Life of Strange heeft deze actie wel degelijk artistieke waarde. Of meer genuanceerd gezegd: het laat een ietwat ironisch commentaar zien. Max is namelijk een typisch verlegen meisje dat achter in de klas zit, gepest wordt en eigenlijk veel meer talent heeft dan ze durft te laten zien.
Op Blackwell, een typische Amerikaanse universiteit, moet zij overleven in een wereld die bol staat van de stereotypes. Denk aan stoere sporters, populaire meisjes en verwende rijkeluiskindjes. Je hebt bijna met Max te doen dat ze überhaupt sociaal moet functioneren in deze omgeving. We vonden het dan ook ironisch om te zien hoe Max op nonchalante wijze selfies schiet met haar analoge camera. Alsof ze toch de kunst ziet in het populistische selfie-fenomeen.
“Are you cereal?!”
Net als The Walking Dead en Beyond: Two Souls is Life is Strange een lineaire avonturengame waar het draait om het maken van keuzes. Dit betekent dat je door omgevingen loopt en triggers activeert om meer over de context van de game te leren of om het verhaal voort te stuwen. De ene keer laat je Max focussen op een poster op de muur en de andere keer druk je een tv aan of uit. Het is een ietwat flauwe manier om je een gevoel van invloed en interactiviteit te geven. Over het algemeen heb je dat namelijk totaal niet, hetgeen het tempo van Life is Strange gelijk enorm verlaagt. De weinige ‘opdrachten’ die je krijgt zijn in feite allemaal op te lossen door gewoon door de omgeving te lopen en net zolang op triggers te klikken totdat er iets interessants gebeurt.
Het zwaartepunt van de game ligt gelukkig in de dialogen, waar de meeste spanning en charme gelegen is. Max is namelijk een aandoenlijk personage waar je het beste mee voor hebt en waar je graag je best voor doet om gesprekken in haar voordeel te laten verlopen. Dat Max een contrast vormt met de meeste van haar tegenspelers zorgt voor een ongemakkelijke sfeer. Dat had voor een emotioneel overtuigende ervaring kunnen zorgen, maar daarvoor ontbreekt het de dialogen toch aan scherpte. Anders gezegd: het lijkt soms alsof de tienerdialogen geschreven zijn door luie volwassenen. Alle jongere personages gebruiken op geforceerde wijze allerlei afkortingen en uitdrukkingen, met “are you cereal?!” als dieptepunt.
Tienerdroom
Life is Strange tovert echter al snel een mooi konijn uit de hoge hoed: de mogelijkheid om terug in de tijd te reizen. Deze ‘kracht’ is doordrenkt met mysterie - en brengt een soort ‘red de stad’-verhaal met zich mee waar we nog onze twijfels over hebben. De mogelijkheid om met nieuwe informatie gesprekken een andere wending te geven, zijn op een subtiele manier namelijk zo bevredigend dat we eigenlijk niet op een grootschalig heldenverhaal zitten te wachten. Stel je eens voor: dat irritante klotekind voorin de klas wil weer eens vernederende opmerking maken, maar voordat ze het genot kan ervaren spreek je de precieze opmerking zelf uit. Zo nonchalant mogelijk uiteraard. Daar ligt de kracht van Life of Strange: awkward gesprekken ineens spontaan maken en toevalligheden onder controle hebben.
Je kunt dus oneindig nadenken over welke beslissing je definitief laat zijn. Zo kun je elke optie één voor één nalopen om informatie in te winnen en te zien hoe je tegenspelers reageren. Dat maakt de keuze er echter allesbehalve makkelijker op. Er wordt namelijk constant gesuggereerd dat keuzes een invloed hebben op de lange termijn, maar omdat het in deze episode nog onduidelijk is waar het verhaal heengaat, is het lastig daarop te anticiperen.
Het is sowieso nog niet mogelijk om op waarde te schatten waar het verhaal heen gaat. Dat is misschien wel het grootste euvel van Life is Strange: we verlangen nog niet heel erg naar volgende episodes. Zeker, het simpele en persoonlijke verhaal van Max straalt, maar de meeste gameplay-sequenties doen niets anders dan het oprekken van de speelduur. Ook de subplots die mysterieus moeten zijn, slagen daar niet helemaal in. Desondanks genoten we van de tijdreistwist en het simpele genot om stomverbaasde reacties op te wekken.
De eerste episode van Life is Strange is nu beschikbaar op pc, PlayStation 4, Xbox One, PlayStation 3 en Xbox 360.
Reacties op: Life is Strange Ep.1: Chrysalis - But first, let me take a selfie
Wormpaul
Veel waarde kan ik hier dus aan hechten en ik vraag me af of dit soort games niet pas een cijfer moeten krijgen wanneer het volledig is en dat de reviews daarvoor niet meer een soort van indruk moet zijn?
Daarnaast speel ik dit soort games zelf pas als alle delen uit zijn, dit om te voorkomen dat eventuele vervolgdelen nooit zullen uitkomen (bij faillissement) of met grote vertraging ertussen (zie The Walking Dead Season 2) wat naar mijn weten best een aannemelijk risico is bij dit soort nieuwe concepten!
JaapGoose
Oef, die eerste zin…
"Net als een Juno, of 'Perks of Being a Wallflower', is 'Life is Strange' net zo pretentieus als dat het wegkijkt". Misschien loopt dat wat lekkerder, met komma's en aanhalingstekens?
SuCCeSSoR
Zou pas een punt moeten krijgen als het voltooid is.
Je gaat een game toch ook niet al beoordelen als er net een Alpha of Beta test achter de rug is?
Zoiets geeft ook vaak alleen een indruk, zij het misschien iets completer maar de boodschap is duidelijk denk ik.
Apollo72
Tuurlijk rol ik ook met m’n ogen bij sommige uitspraken, maar deze uitspraken zijn bij lange na niet zo irritant als bijvoorbeeld voor de 100ste keer dezelfde opmerking krijgen van je companions bij Dragon Age 3, tijdens het verkennen van een stuk land.. Ik noem maar wat.
melody
OT: Heb erg veel zin in deze game maar ik ga toch even wachten of hij niet volgende maand gratis op games with gold komt. Dat was namelijk met D4 ook het geval en daar heb ik dus 15 euro aan verspild.
MerijndeBoer
Iluyan
Mental_Fear
Mental_Fear
Je betaalt voor een episode, die moet dan ook goed zijn. Dat valt met een cijfer te beoordelen. Als je de door jou getrokken lijn doortrekt, zou je Mass Effect 1 geen cijfer kunnen geven. Nog verder en de (verzonnen voorbeeld) slechtheid van Ocarina word goed gemaakt door Majoras Masks kwaliteit.
Elk deel van een serie, episodisch of niet, moet op zichzelf staan en beoordeeld kunnen worden.
Tip van de dag:
Kijk alleen Matrix 1
sollitdude
Mental_Fear
Mental_Fear
Caddoc
Maar hey Misschien vind je het kort maar wat verwacht ja voor 5€ ??
Daar kun je dus echt geen tig uren game voor verwachten
Ik heb dit gekocht om dat het wel eeen leuke game leek
En tot nu toe is wel ok , albino. De 6.5 wel erg kort door de bocht als er nog 4 episodes moetten komen
Caddoc
Maar hey Misschien vind je het kort maar wat verwacht ja voor 5€ ??
Daar kun je dus echt geen tig uren game voor verwachten
Ik heb dit gekocht om dat het wel eeen leuke game leek
En tot nu toe is wel ok , albino. De 6.5 wel erg kort door de bocht als er nog 4 episodes moetten komen