Battlesmar Schmalectica
De Duitse ontwikkelaar Novacore keek eens goed naar de real-time ruimtesim Sins of a Solar Empire en dacht: dat kunnen wij beter. Ze wilden een spel leveren met een beter singleplayerverhaal, de mogelijkheid om je eigen schepen te bouwen en een mix tu en real-time gevechten en turn-based management (zoals in de Total War-serie). Dat hebben ze gedaan. Alleen zijn ze vervolgens vergeten er een werkend spel omheen te bouwen.
Eerst even terug naar het verhaal. Dat is vrij direct overgenomen van Battlestar Galactica. De mensheid wordt aangevallen, de laatste overlevende schepen vluchten naar de middle of nowhere, de nieuwe militaire leider en civiele leider bikkelen, enzovoorts. Prima lokkertje voor ons, want het is een leuk verhaal. De producenten van Battlestar Galactica mogen sowieso niet zeuren over plagiaat - de originele serie was immers een Star Wars-rip. Helaas komt er geen mooi CGI-beeld aan te pas, maar powerpoint-achtig geanimeerde cartoons.
Kutcamera
Vervolgens begint het spel en word je in een enorm ruimtestelsel gedropt. Dat laatste woord kun je vrij letterlijk nemen. De camera stond namelijk op een leeg stuk ruimte gericht, miljoenen kilometers van onze vloot vandaan, waar we zuchtend heen scrolden met lange muisvegen. Ach, zo’n bugje kan voorkomen, dachten we nog. Maar nee, keer op keer gedurende onze speelse ie parkeerde de camera ons aan de verkeerde kant van de ruimte.
Al snel krijg je je eerste gevecht voor de kiezen. Erg veel bijzonders was dit niet, een paar scheepjes die op elkaar lopen te piew piewen tot er een ontploft. Van uitdaging is geen sprake en de schepen zwermen als blije puppy’s op elkaar af, in plaats van zich tactisch, op afstand te positioneren. De verschillende type schepen hadden ieder speciale technieken, maar het spel leek niet te luisteren wanneer we deze wilden uitvoeren. En de camera was zo ontzettend traag en onnauwkeurig, dat je tijdens gevechten met gesplitste legers veel te veel tijd kwijt was met overschakelen tu en de vechtende groepen.
Sim Shitty
Combat is niet veel soeps, dus we hoopten op meer succes in het turn-based managementgedeelte. Je stuurt een kolonisatieschip richting een geschikte planeet, waarna je kunt bouwen op een soort ouderwets SimCity-grid met gekleurde plekken voor research, industrie en commercie. Het systeem is bekend: industrie heeft invloed op het milieu, de bevolking moet je blij maken met winkels, met research krijg je nieuwe gebouwen en upgrades, ga zo maar door. Klinkt goed, maar dan moet het natuurlijk wel werken.
Het spel legt geen drol uit en de besturing reageert voor geen meter. De voice-over roept ‘’verdedig x, bouw z’’, maar vertelt niet waar je dit kunt vinden. Tips in de onduidelijke user-interface zitten er ook niet in. Het is alsof ze alle gemaakte objecten ergens hebben neergezet, maar vervolgens zijn vergeten de verbinding tukken ertu en te programmeren. Een 'spel' moet je natuurlijk wel kunnen 'spelen', anders is het een 3D-screensaver.
OPENEN KRENG!
Legends of Pegasus doet niet aan bevestigingsmeldingen, dus je weet nooit of je commando nu is doorgegeven of niet. Zelfs zoiets simpels als objectselectie werkt voor geen meter. Wanneer je iets wilt bouwen, moet je op een planeet klikken. Dat is een grote ronde bol. Die kun je niet misklikken. En toch moet je rammen op dat vlak tot het spel eindelijk doorheeft dat je dat ding wilt openen. Als zo’n groot object al niet reageert, kun je nagaan hoe gevechten met kleine scheepjes gaan? "Nee ik wil niet dat je naar dat lege stuk vliegt, ik klik duidelijk op de vijand, kreng!
Het is zelfs zo erg dat objecten niet eens oplichten als je ze selecteert of aanraakt, een standaardelement in ieder genregenoot sinds de jaren ’90. Nee jongens, zo werkt het niet, dit is onspeelbaar. Voor een 1 moet je werkelijk negatieve gevoelens opwekken bij de speler. En de Duitse ontwikkelaar heeft dat ruimschoots voor elkaar gekregen. Dit spel lijkt verdikkeme nog in de alphafase te zitten en ze vragen geld? Dan mag je maar een ding concluderen: haal dit stuk ruimteschroot nu uit de winkel.