In 2012 is een nieuw uitbreidingspakket van The Sims 3 geïnspireerd op Katy Perry. Het zegt iets over de periode waar wij in leven. Het uiterlijk en de populariteit van een game zijn vaak belangrijker dan de gameplay. Om in opataal te spreken: vroeger had je nog échte games. Dat vindt de Finse indieontwikkelaar Almost Human ook. De afgelopen jaren is er geen één traditionele en authentieke dungeon crawler uitgebracht die kan tippen aan Dungeon Master uit 1987. Daar komt helaas geen verandering in met Legend of Grimrock, maar de Finnen komen wel akelig dichtbij.
Zweethandjes
Legend of Grimrock speelt zich af in de enorme berg Mount Grimrock. Op het topje van de berg bevindt zich een groot gat waar moordenaars, verkrachters, dieven en al het ander gespuis van de samenleving in worden gegooid. Op miraculeuze wijze overleeft iedereen deze lange val naar het onderste gedeelte van de berg en mag je in Mount Grimrock voor je vrijheid vechten en mi chien nog wel moeilijker; de weg naar de buitenwereld vinden.
Jij wordt samen met drie andere veroordeelden ook aan je lot overgelaten. In Legend of Grimrock bestuur je vanuit het first-person perspectief vier personages die in een vierkant lopen. De game werkt vrijwel precies hetzelfde als een traditionele dungeon crawler: je kunt je alleen voortbewegen op een standaard rooster dat door blokjes wordt gevormd. Denk maar aan een oud bordspel of Dungeons & Dragons. Het is hierdoor niet mogelijk om te springen, klimmen of diagonaal te lopen. Het vaste rooster zorgt ervoor dat je zweethandjes nog meer gaan zweten. Je kunt namelijk moeilijker van een vijand wegrennen, de hoeken zijn minder goed zichtbaar en als je net iets te driftig op de knop drukt, sta je plotseling voor een monsterspin of val je in een diep donker gat. Het zijn gouden punten voor een goede dungeon crawler.
Beklemmend
Legend of Grimrock bestaat grotendeels uit claustrofobische stenen gangen, donkere kamers en heel veel puzzels en vallen. De fakkels aan de muur zijn je enige oriëntatiepunten (een echte liefhebber van dungeon crawlers gebruikt de map natuurlijk niet). Je hoort geluiden, gekraak, geschreeuw en soms zie je plotseling een schaduw op je af komen. Legend of Grimrock speelt enorm slim in op je angst om te schrikken door met minimale middelen een zo eng mogelijke omgeving te creëren. In deze beklemmende omgevingen ben je constant op zoek naar geheime kamers, betere uitrusting, voedsel, helende kruiden en de weg die je naar een andere verdieping leidt. In totaal zijn vijftien verdiepingen speelbaar, die goed zijn voor ongeveer vijftien uur speelplezier – mits je alle raadsels snel oplost. Het is soms een kwestie van inzicht, soms een kwestie van verbanden leggen en soms een kwestie van geluk. Ik ben bijvoorbeeld bijna drie kwartier bezig geweest met een sleutel vinden. Toen ik overal maar op ging klikken, raakte ik toevallig een loszittend steentje aan die als knop fungeerde en die opende plotseling een geheime deur. Het gaf een enorm bevredigend gevoel.
Fijne RPG-eigenschappen
De vier personages hebben elk hun eigen sterkte- en zwaktepunten. Mijn voorste linie bestond uit twee sterke vechters en mijn achterste linie uit een sluipmoordenaar en tovenaar. Je past hun uitrusting en wapens aan op welke positie ze in jouw team innemen en verdeelt de ervaringspunten over hun krachten. Deze RPG-eigenschappen maken het spel weer een stukje leuker om te spelen, omdat de gevechten, gevonden loot en verdiende ervaringspunten bijdragen aan een steeds groeiende, door jou ontwikkelde vechtformatie. Een ander fijne RPG-eigenschap is het brouwen van drankjes. Tijdens je ontdekkingstocht kom je kruiden en planten tegen die je kunt gebruiken om speciale mengsels mee te maken die je genezen, weer toverkracht geven of een vergiftiging genezen.
Skeletsoldaten en groene flubber-achtige geleipuddingen
In de gangen van Mount Grimrock zijn de meest uiteenlopende vijanden te vinden: van groene flubber-achtige geleipuddingen, skeletsoldaten, giftige monsterspinnen en schorpioen-achtige wezens tot grote trollen. Elke vijand valt op een andere manier aan. Ze vergiftigen je, maken je ziek, sluiten je in, komen heel snel op je af of timen juist heel tactisch hun allersterkste aanvallen. Met elk personage kun je één keer aanvallen voordat degene opnieuw zijn krachten moet laden om een nieuwe aanval uit te voeren. Het is dus niet zo dat de ene keer jij en de andere keer de vijand mag aanvallen.
De gevechten zijn op verschillende manieren te benaderen. Het is mogelijk om aanvallen te ontwijken, zelf frontaal de aanval in te gaan, van een afstand pijlen te schieten en me en te gooien of juist je magische krachten en toverspreuken te gebruiken. Je merkt dat een combinatie van deze tactieken op een gegeven moment het beste werkt, maar per vijand moet je deze weer aanpa en. En aangezien je in elke wereld wel een aantal nieuwe monsters tegenkomt, heb je dus geen moment het idee dat je een routine volgt. Daarnaast moet je de aanvallen goed timen, want je zult geregeld mi laan en zo kostbare levenspunten verspelen.
Schelden en tieren
Als een personage dood gaat, moet je het zonder diegene doen tot een nieuw checkpoint. Ik heb er per wereld nooit meer dan twee gevonden, dus als iemand dood gaat, kun je het eigenlijk wel vergeten. Dit draagt bij aan het beklemmende gevoel van Legend of Grimrock, want het is geen pretje om met een half dood team weer de weg naar dat ene checkpoint van een half uur geleden terug te vinden. Weer een goud punt voor een goede dungeon crawler.
Ondanks al deze traditionele gamplay-apsecten kent Legend of Grimrock wat onzuiverheden en voelt de game als geheel ietwat ongepolijst aan. Het oppakken, neerleggen en gooien van voorwerpen gaat erg stroef, de besturing reageert soms wat laat en het rondkijken met de muis, maakt je een beetje mi elijk. Toch bleef ik terugkomen naar Legend of Grimrock, vaak een kwartier nadat ik door een val in een kamer met vijf spinnen viel en al scheldend en tierend tegen mijn toetsenbord riep dat ik dit spel een hele dikke onvoldoende op Gamer.nl zou geven.
Maar dat doe ik niet. Legend of Grimrock heeft een uitstekende balans gevonden tu en puzzels oplo en, geheimen ontdekken, en wereld verkennen en het vechten tegen vijanden. De basis van de game is mi chien oubollig, de uitwerking van de gameplay - verslavend, uitdagend, beklemmend en gewoon erg goed – zal nooit verjaren.