Toen deactiegame-met-draken Lair in september in Amerika verscheen, waren de kritiekenniet mals. Met enkele cijfers die zelfs onder de 5 uitkwamen, werd dezeexclusieve big-budget PS3-titel flink de grond in gestampt. De Europese versieligt pas in november in de winkel, dus ontwikkelaar Factor 5 heeft nog even detijd gehad om het spel wat te verbeteren.Dat is alleen niet gebeurd. Wij hebben Lair al eerderbinnengekregen en het feit dat we een nieuwe versie binnenkregen, deed onsoptimistisch stemmen: zou de besturing verbeterd zijn? Zouden de ergste fouteneruit zijn gehaald? Helaas, Lair in Europa is precies dezelfde game als Lair inAmerika en dat wil dus zeggen: een game vol met fouten. Nu we Lair weer kondenspelen, realiseerden we ons eigenlijk weer hoe verschrikkelijk vervelend debesturing aanvoelt. Het is in de praktijk nog slechter dan onze toch alnegatieve herinneringen.Maar laten we bij het begin beginnen. Lair vertelt hetverhaal van de stoere Rohn, drakenrijder van een soort special forces vanA ylia. Ooit was er in de wereld van Lair één groot, vredig rijk. Maar toen devulkanen plotseling uitbarstten, werd dit rijk in twee territoria verdeeld, dievan de A yliërs en die van de Mokai. In A ylia geloofde men dat de vulkaneneen straf van God waren en dit land transformeerde in een strenge theocratie.De Mokai, die de vulkanen gebruikten om technologische vooruitgang terealiseren, werden zwart gemaakt en voorgesteld als ketters, met duivelsetechnieken zonder enig respect voor God.Gooi wat draken, zwaarden, katapulten en harna en in de mixen je kunt je wel voorstellen waar dit heengaat: dikke oorlog. Het verhaal vanLair is overigens best wel sterk. Hoewel het soms wat clichématig overkomt,wordt het op een mooie manier verteld en weet het te overtuigen. De verhaallijn, metintere ante plotwendingen, is dan ook een grote reden om verder te willenspelen. Bovendien wordt dit verhaal verteld met prachtige, epischeachtergrondmuziek. Met de sfeer van Lair zit het in dit opzicht dan ook welgoed, want soms waan je je in Lord of the Rings, met al zijn epiek en heroïsmeinbegrepen.De gameplay bestaat voornamelijk uit gevechten in de lucht,waarbij je met je draak andere draken neerhaalt en doelen op de grond, zoals katapulten, aanvalt. Ditwordt afgewi eld met brute grondgevechten tegenover grote legers die jecompleet kunt verpulveren en eindbaasgevechten die best leuk in elkaar zitten.Er zit enige afwi eling in het gebeuren, omdat er bijvoorbeeld escortemi ies,aanvalsmi ies, verdedigingsmi ies en zelfs stealth-mi ies inzitten. Het ideeachter Lair zit dus redelijk goed in elkaar en ook grafisch is het best goed,met name door de grootschaligheid, wat soms alleen ten koste van het detailgaat.Jammer alleen dat Factor 5 in alle epiek en grootsheideventjes vergeten is om de gameplay, en dan met name de besturing, goed terealiseren. Lair is voor de volle honderd procent te besturen met debewegingsgevoeligheid van de Sixaxis-controller. Of beter gezegd: je móét Lairop deze manier besturen, want met de pookjes is het niet mogelijk. Dat slaatsowieso nergens op, maar als Factor 5 deze besturing goed had weten teimplementeren, dan hadden we niet heel erg geklaagd. Warhawk en Ratchet &Clank: Tools of Destruction hebben al bewezen dat je prima iets vliegends opdeze manier kunt besturen.Alleen bewijst Lair dat niet. De controls voelen bij vlagenecht verschrikkelijk aan. Je bent continu bezig met bijstellen en zit teworstelen met de besturing. Het idee is juist dat het intuïtief en vloeiend zou moeten gaan, maar het tegengestelde is waar. Als je bijvoorbeeld door kleine openingenmoet vliegen, zul je deze vaak mi en. Als je langs wanden vliegt, blijf je daar eenbeetje half achter hangen. Het ergste zijn nog wel de twee speciale beweging:vooruit beuken en in één keer omdraaien. Voor de eerste beweging moet je decontroller naar voren stoten, voor de tweede beweging beweeg je de controllersnel naar boven. Deze bewegingen worden door de game vaak door elkaar gehaaldof zelfs helemaal niet opgepikt, waardoor je in sommige mi ies waarbij jebijvoorbeeld een verkapte tijdsdruk hebt, nodeloos gefrustreerd kunt raken. Op sommige momenten is er juist een precieze besturing vereist, om bijvoorbeeld lichtbundelste ontwijken of door complexe structuren te navigeren. En Lair heeftallesbehalve een precieze besturing, wat eens te meer de frustratiefactorverhoogt.Die frustratie zit hem bijvoorbeeld ook in het locken opvijanden. Wanneer je op een vijand lockt, draait de camera mee. Soms is hetalleen zo dat je die vijand met je vuurballen net niet kunt raken, waardoor jetien seconden bezig bent met vuurballen precies erachter te schieten terwijl jede vijand gelockt hebt. En als je deze lock loslaat, zwiept de camera abruptterug, waardoor je je oriëntatie kwijtraakt. Die oriëntatie is sowieso vaakafwezig, aangezien doelen slecht worden aangegeven en je vaak de omgevingen afaan het turen bent om te kijken wat je precies moet aanvallen of verdedigen.Combineer dit met bijvoorbeeld escortemi ies en je hebt een ander punt vanfrustratie, aangezien deze mi ies falen omdat het spel slecht in elkaar zit.Niet alles is overigens slecht aan Lair. De sfeer is vaak goed en erzitten soms majestueuze momenten in. Wanneer je op een slagveld landt methonderden vijandelijke soldaten en je ramt, vlamt en hapt in het rond geeft ditveel voldoening. Ook de draak-tegen-draak gevechten midden in de lucht, of despectaculaire takedowns met quick time events,hebben een hoge coolheidsfactor. Daarom is het extra jammer dat Factor 5 vanzoveel andere elementen een zootje heeft gemaakt, want als alle puzzelstukjesvan Lair in elkaar waren gevallen, had het een fantastische game kunnen zijn.