De grote vraag is natuurlijk of het spel genoeg vernieuwingen extra’s met zich meebrengt om intere ant te zijn. Het antwoord hierop ishelaas ‘nee’. De enige nieuwe elementen zijn twee multiplayer modes met wapensen een stunt mode. Maar zoals gezegd zijn dat enkel extra’s en is de rest vanhet spel gelijk gebleven aan de grote versie op de consoles. En wat voor gamewas dat ook alweer?
L.A. Rush draait om straatracer Trickz die op zijn feestjeeen aanvaring krijgt met ene Lidell. Het is niet voor niets, want Lidell heefttwee miljoen dollar geïnvesteerd in een straatrace competitie en ziet Trickzdit geld liever niet winnen. Trickz denkt hier natuurlijk anders over en kanniet wachten om in Lidell’s geld te zwemmen. Terugkomend van een zuurverdiendevakantie komt Trickz er echter achter dat Lidell alles van hem afgepakt heeften natuurlijk als belangrijkste zijn auto’s. Tijd om die terug te stelen!<
Je begint dus als profe ionele straatracer, maar tochonderaan de ladder. Om weer geld en je auto’s terug te verdienen, vervul jeopdrachten in een open stad. Naar de opdrachten rij je toe via een radar, waarverschillende rondjes staan voor verschillende opdrachten. Los Angeles isgrotendeels nagebouwd voor het spel, dus er is veel oppervlakte om te berijden.De opdrachten zelf variëren in straatraces tot het terugstelen van je auto’s.Daarbij moet je telkens zelf je route bepalen, want je bent altijd vrij om tegaan en staan waar je wil. Met nitro-boosts kun je ook nog eens tijdelijk extrahard door de straten racen.
De opdrachten zijn zelf relatief simpel en meestal wel inéén keer te halen. De grootste moeilijkheid zit in de omgeving die niet altijdmee wil werken. Er rijdt veel verkeer en het is bijna onmogelijk om daar methoge snelheid goed doorheen te scheuren. Gevolg is of een crash, waarna je autototal-lo is, of dat de politie achter je aan komt rijden. Gelukkig kun je ookwel weer bijzonder makkelijk van de politie weg rijden. Naarmate het verhaalvordert, heb je zo nu en dat wat originele mi ies, zoals het kapot rijden vanreclameborden, maar het spel is grotendeels een aaneenschakeling van herhaling.Je rijdt naar je mi ie, start en wint, en begint weer bij je startpunt om naarde volgende mi ie te rijden. Dit was voor PS2 alleen wel hinderlijker dan voorde PSP. Puur omdat je met de PSP sneller geneigd bent om zo nu en dan eens eenmi ie te doen en daar is het systeem prima voor.
De nieuwe features zijn ook aardig, maar weten niet volledigte overtuigen. Iets waar het hele spel wat aan lijdt. Het is leuk en aardig,maar echt overtuigend is het niet. Qua multiplayer modes kun je nu wel aan dehaal gaan met wapens, wat best wat leuke uurtjes wirele plezier kanopleveren. Helaas kun je het spel niet delen, dus heb je wel twee versiesnodig. Vervolgens is er ook nog een stunt mode, wat de tijd van de oude Rushgames weer moet laten herleven. De tijd van flinke snelheden en bijzonderestunts. Het resultaat is een karige arena waarin je wat sprongetjes kunt makenen muntjes moet verzamelen om auto’s te verdienen. Je kunt als Tony Hawk opvier wielen zelfs trucjes uitvoeren, maar dit gaat niet verder dan onhandigrondjes draaien door de lucht.
Grafisch ziet L.A. Rush er nog steeds erg aardig uit. Jemoet alleen wel van het hele urban sfeertje houden met het ‘pimpen’ van je auto(wat niet verder gaat dan de West Coast Crew betalen voor een leuk kleurtje enwat glimmends) en de urban muziek die uit je PSP-boxjes schalt. L.A. Rush iseen degelijke racer die op geen punt bijzonder is en vaak in de herhaling valt.Toch zijn de mi ies leuk en kun je ook nog eens aan de slag met de nieuwemultiplayer modes. Echter, wij hadden graag wat meer PSP-extra’s gezien.