Aan het begin van Kyn stelt maker Tangrin Entertainment (duo Victor Legerstee en Cavit Ozturk) je de ethische vraag of je een dorpje met onschuldige groene Aeshir wel of niet moet doodmaken. Dit lijkt een intere ante opener voor een diepgaand avontuur met een moreel grijs gebied, complexe personages en boeiende kwesties. Helaas zit dat er allemaal niet in en blijft die ene vraag dan ook de enige gestelde kwestie in de game. En het enige moment waar je er werkelijk iets mee kan doen zit aan het eind gemoffeld, dus veel uitdieping hoef je er tijdens de twintig uur gameplay niet van te verwachten.
Bram en Alrik ontmoeten tijdens hun avontuur aardig wat personages. Veel van hen komen tijdelijk in je dorpje Vinborg wonen, waardoor je tu en de mi ies met ze kunt babbelen. Dit systeem is een uiterst goed idee en iets waar andere games een voorbeeld aan mogen nemen. Probleem is alleen dat de personages amper iets te zeggen hebben en de avonturiers die zich bij je aansluiten grotendeels bestaan uit een inwi elbare bende kerels. Een ervan houdt van zijn schaap, een ander van zijn familie, de derde van stelen, de oudste van schelden en de belangrijkste weten we eigenlijk niets over. That’s it.
Sterker nog, de twee potentieel meest intere ante strijders (en tevens enige dames) mogen om onbegrijpelijke redenen aan slechts een paar mi ies mee doen. Voor de rest zul je het moeten doen met een groep eendimensionale mannen. Waarvan de wapens en skills nog dringend door de speler veranderd moeten worden, omdat je anders met een team vol default boogschutters eindigt. Een sterk geschreven actie-rpg als Divinity: Original Sin of Pillars of Eternity is Kyn zeker niet.
Beter dan Diablo 3?
Het gebrek aan persoonlijkheid is jammer, maar wat overblijft is weldegelijk een goed gemaakte role-playing game. Het heeft niet de hoeveelheid verschillende monsters en loot van een blockbuster als Diablo 3, maar Tangrin Entertainment heeft zijn beperkte middelen erg netjes ingezet. Je vecht veel tegen dezelfde monsters, maar ze zijn redelijk verspreid over de game en de tactieken die ze gebruiken zijn irritant genoeg om het tactische brein van de spelers wakker te houden. Vooral op de hogere moeilijkheidsgraden is de game best een uitdaging. Helaas mist Kyn een multiplayermodus, waarin de sterke tactische basis verder uitgewerkt had kunnen worden.
Wat vooral opvalt is dat het spel er zo netjes uitziet en de afwi eling in de gameplay. De natuur oogt fris en met name de architectuur in de omgevingen is af en toe uniek. Toch knap van een paar man dat ze omgevingen weten te maken die eigenlijk nog wat stralender zijn dan die van een blockbuster als Diablo 3. Sterker nog; er zit meer afwi eling in Kyn dan in Diablo. Er zijn infiltratiemi ies, reddingsmi ies, escort-mi ies, puzzels en er is zelfs een soort airhockey-tu enbaas. Niet dat ze altijd goed of helder zijn uitgewerkt, maar maker Tangrin probeert de speler afwi eling te bieden en slaagt daarin.
Kyn ermee door
Wanneer een handjevol mensen aan zo’n groot spel werkt kun je bugs verwachten en die zitten er zeker in. Ambient audio valt regelmatig weg, de levels starten af en toe niet, en er mist wat polijstwerk, maar over ’t algemeen is de game speelbaar. Kyns probleem is ook verder niet dat het uit elkaar valt van ellende of of dat het zo slecht als een Sacred 3 – het is een gewoon een beetje gezichtsloze dungeon crawler die op gang moet komen en verder nergens in uitblinkt, voor een zacht prijsje.
De Nederlanders werken nog steeds aan Kyn en we hopen dat ze nog een flink aantal sidequests aan de game toevoegen. De paar sidequests en puzzels die er nu in zitten leveren het enige beetje persoonlijkheid dat de game heeft, maar hebben tevens last van veel te veel onnodige backtracking. Actieloos door de wereld joggen om aan een hendel te trekken vindt niemand leuk. Dus mi chien even wachten nog op een uitgebreide editie.
Kyn is nu verkrijgbaar voor pc via Steam. De game kost 19,99 euro.